۱. این درست که مهدویان در بخش عمدهای از فیلمهایش، داستانهای پلیسی و معمایی را با تمرکز بر پروندههای امنیتی تجربه کرده ولی این بار در «مرد بازنده» دارد بطور مشخص قواعد ژانر پلیسی را مشق میکند. این اتفاق خوبی است. فیلم کم و کاستیهایی دارد، هم در فیلمنامه و هم در اجرا ولی تلاش او در ساختن یک شخصیت کاراگاه کلاسیک و تعریف کردن کملکنت یک داستان پلیسی معمایی با استفاده از مولفههای مشخص ژانر، قابل توجه است. فیلم همانند کارهای پیشین مهدویان، درگیر کننده است. او بلد است چطور تماشاگرش را مرعوب فضا کند و همین مساله معمولا موجب میشود برخی از کاستیها و حفرهها در دیدار اول کمتر به چشم بیاید.
۲. طبیعتا تمرکز فیلم روی کاراکتر اصلی است؛ مردی پخته، باهوش، سمج، تنها و غیر قابل مذاکره با روشهای کاری گاه متفاوت که قرار است تهِ ماجرایی را دربیاورد ولی هم در فیزیک ظاهری و هم زندگی خانوادگی ضعفهایی دارد.
ضعفهای شخصی که در وجود شخصیت اصلی کاشته شده، بلاتشبیه، آدم را یاد الگوی سرگیجه، محله چینیها و حتی بیخوابی میاندازد. اما برخی از این نقطه ضعفهای شخصی، در فیلم مهدویان چندان کارکرد دراماتیک نمییابد و دکوراتیو است.
مهدویان توانسته پروسه تغییر آرام کاراکتر را در مواجهه با فرزندش درست نشانهگذاری کند و خوب دربیاورد. تغییری که ریشه در درک شرایط امروز دارد و منجر به تغییر رفتار او با نسل تازه و تغییر اولویتهای کاراکتر میشود.
۳. قهرمان قصه به عنوان کاراکتری که مجری قانون است، در فرایند پیگیری پرونده، خودش قانون را زیرپا میگذارد و نهایتا مورد تایید سیستم حاکم هم قرار میگیرد. اما چیستی و چگونگی این روابط پیچیده و مبهم، نه زمینه سازی میشود و نه نسبت پرسوناژ اصلی با سیستم روشن میشود. از سوی دیگر مجموعه پلیس که در فیلم ساخته میشود، چندان ایرانی نیست.
در یک قصه پلیسی آنچه بیش از همه مهم است، جزییات دقیق داستانی و روشن کردن زوایا و دقایق، برای مخاطب است. نویسندگان «مرد بازنده» اما با وارد نشدن به جزییات پرونده فساد، در بخش ماجرای پلیسی، فیلمنامهای مبهم نوشتهاند که کمتر آدرس روشنی از چیستی و چگونگی فساد در طبقه نزدیک به قدرت به دست میدهد. از این رو هرگز نقد فساد و نقد قدرت اتفاق نمیافتد و فیلم در این باره بشدت محافظهکار است. پرسوناژی که ظاهرا همهچیز دان این پرونده است و نماینده سیستم امنیتی به شمار میآید هم آنقدر پر از ابهام و بی شناسنامه است که مثل سایه میآید و میرود و نمیشود چندان جدی اش گرفت.
۴. اساسا به گمانم مشکل اصلی فیلمهای مهدویان در همین نقطهی مواجهه با قدرت و سیستم است. نکتهای که در برخی موارد، بسیاری را از فیلمهای او خشمگین میکند همین است. مهدویان همواره سیستم حاکم را یک پدیدهی بی نقص و خداگونه میبیند که بر همه چیز مسلط است و همه، بازیگران سیستم اند و سیستم است که تاریخ را به هر روایتی بخواند و بنویسد همه باید بپذیرند.
در ژانر پلیسی یکی از محورهای مهم، نقد فساد سیستم هم هست. مهدویان در فیلمهایش معمولا این بخش را نادیده میگیرد و بسیار احتیاط میکند. این موضوع تنها در «شیشلیک» کمی به چشم میآید.
تلاش جواد عزتی برای بازی در نقشی بسیار مسن تر از خودش با گریمی سنگین و تغییر صدا، احتمالا برای خود او تجربه جذابی به شمار میرود ولی خروجیِ کار در مجموع، موفق نیست و امتیازی برای او محسوب نمیشود.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- انتشار فراخوان چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر همزمان با عید قربان
- پیمان معادی پاسخ میدهد؛ پشت پرده بحث اختلاف و دستمزدهای بالای عوامل «برادران لیلا»
- دلیل غیبت فرهاد اصلانی در جشنواره کن به روایت پیمان معادی
- عذرخواهی پیمان معادی برای واکنش دیرهنگام به حادثه متروپل: ما جا ماندیم
- واکنش پیمان معادی به حاشیههای مربوط به نوید محمدزاده در جشنواره کن
- پیمان معادی: پیش از جشنواره کن فرصت برای اعمال همه ممیزیها نبود/ مشکل «برادران لیلا» با تعامل حل میشود
- وعده سینمایی وزیر ارشاد محقق میشود؟/ سکوت فارابی و مهلت هشت ماهه برای ساخت پنج فیلم فاخر
- فرصت از دست رفته/ نگاهی به فیلم «مغز استخوان»
- نشست خبری کنسرت نمایش سیصد / گزارش تصویری
- چرا تبلیغاتچی «عنکبوت مقدس» شدهاید؟!
- قهرمان تنهایی که دوربین رهایش نمیکند/ نگاهی به فیلم «مرد بازنده»
- یک آس و نیم/ نگاهی به فیلم «مرد بازنده»
- معرفی برگزیدگان چهاردهمین جشن منتقدان/ جوایز اصلی به «آتابای» رسید
- فروش میلیاردی فیلمها، در حالیکه هنوز هیچ کدام یک میلیون مخاطب نداشتهاند
- اکران سه فیلم تازه از ۷ اردیبهشت/ آیا تنور اکران گرم میشود؟
نظر شما
پربازدیدترین ها
- خبرهایی از جشنواره لوکارنو/ شهرام مکری داور بخش عملکرد اول شد
- سینماسینما/ پسر هالیوود/ برترین بازیهای تام کروز به مناسبت تولد شصت سالگیاش
- «نان مقدس» برنده جایزه دومین جشنواره فیلم کُردی مسکو شد
- دیزنی، مالکیت انحصاری «میکی ماوس» را از دست میدهد
- رسول صدرعاملی: در هیچ کدام از دولتهای قبل سینمای کودک و نوجوان جدی گرفته نشد
آخرین ها
- رسول صدرعاملی: در هیچ کدام از دولتهای قبل سینمای کودک و نوجوان جدی گرفته نشد
- دیزنی، مالکیت انحصاری «میکی ماوس» را از دست میدهد
- سینماسینما/ پسر هالیوود/ برترین بازیهای تام کروز به مناسبت تولد شصت سالگیاش
- خبرهایی از جشنواره لوکارنو/ شهرام مکری داور بخش عملکرد اول شد
- «نان مقدس» برنده جایزه دومین جشنواره فیلم کُردی مسکو شد
- ماجرای خدیجه خانم تجریشی/ مروری بر نقاط قوت و ضعف مجموعه «جیران»
- اطلاعیه ادارهکل هنرهای نمایشی؛ تئاتریها بدون پروانه نمایش تمرین و هزینه نکنند!
- واکنش رضا کیانیان به اظهارات توهین آمیز حسن عباسی درباره فوتبالیست ها
- مدیر جشنواره فیلمهای ایرانی پراگ، جایزه جشنواره کارلووی واری را گرفت
- برای مجوز کارگردانی باید ۱۰۰ امتیاز گرفت/ تغییر در فرمول امتیازدهی
- “گل یا پوچ” در رادیو نگاه تازه ای به اعتیاد دارد
- مردی که خودِ زندگی بود و دیگر هیچ/ به بهانه سالروز درگذشت عباس کیارستمی
- کنسرت نمایش سی صد / گزارش تصویری
- نشست هماندیشی دبیر جشنواره فیلم کودک با سینماگران / گزارش تصویری
- روایتهایی از زندگی معاصر/ نگاهی به سه فیلم «جویلند»، «تصمیم به ترک کردن» و «ایئو» در جشنواره فیلم کارلووی واری
- نشست خبری جشنواره عروسکی / گزارش تصویری
- همراهاول، ارزانترین اپراتور آسیا برای حجاج
- وزیر ارشاد: نقض قانون، خط قرمز ماست/ هنرمندان از مجوزها تخطی نکنند
- آثار راهیافته به بخش داستانی کوتاه و نیمه بلند جشنواره فیلم شهر معرفی شد
- با حضور رئیس سازمان سینمایی؛ هیات امنای جدید مرکز گسترش معرفی شدند
- پروانه نمایش برای دو فیلم صادر شد
- نخستین آکادمی آنلاین استعدادیابی و مهارتآموزی ایران افتتاح شد
- سید جواد هاشمی مطرح کرد؛ سوءتفاهم با رقص یک گربه/ با گیشه ۵۰ میلیارد تومانی هم ضرر میکنیم!
- در سینماتک خانه هنرمندان ایران مطرح شد؛ چرا کسی «کریمر علیه کریمر» را جدی نگرفت؟/ فیلمی که در یادها ماند
- یک مسابقه طلایی برای شنوندگان رادیو
- اکران خصوصی فیلم روز ششم / گزارش تصویری
- هرج و مرج خانوادگی/ نگاهی به «بورنهلم لعنتی»، «پیهتا» و «احمقها» از بخشهای مسابقه جشنواره کارلووی واری ۲۰۲۲
- موج جدید کرونا در رادیو بررسی شد
- اثر مشترک آلبانو و فریمن منتشر شد
- فوت نویسنده «خشم اژدها»/ نی کوانگ درگذشت