سینماسینما، علی پاکزاد
کارخانه چسب هل که یادم باشد و کتابهای عزیز نسین که یادتان باشد، می توانیم با هم به نقد سه جریان بپردازیم که ترکیبشان با هم شده است شیشلیک. آدمی که موقع ناهار تصمیم بگیرد فیلم بسازد خودش یک جریان است. فیلمنامه نویس و بازیگر اصلی هم خودشان یک جریان و جریان سازند.
شیشلیک از آن روی که حکایت جغرافیایی تحت سلطه است و از آن روی که روایت برهوتی مملو از فقر است و از آن روی که تاریخچه دریایی مواج از شعار است، و از آن روی که ماهیتا دست اندرکارانش برخاسته از دیدگاهی چپ اند، قابل تامل و تدبر است.
شما با نمادها و واژه ها و رفتارها و داستانهایی مواجه می شوید که طنزی سیاه را به نمایش می گذارند. طنزی که پشتوانه ای مستحکم دارد. مهدویان بواسطه فیلمهای سابق خود، تاریخ این مملکت را بخوبی می شناسد. جریانات سیاسی را می شناسد. طبقه حاکم را می شناسد. طبقه متوسط و میانی و صدالبته طبقه کارگر را در مانیفستهایی که خوانده و تحقیقاتی که برای پروژه هایش کرده، لمس کرده.
او با طبقه ای در گذشته زیسته که آن طبقه فربه از ثروت بوده و همواره نقابی ایدئولوژیک بر چهره داشته، اما اثر هنری هیچوقت مختص به یک طبقه نمی ماند. حالا هنر او را فقط طبقه حاکم به رخ نمی کشاند. مهدویان از بعد از درخت گردو، هنرش را برای مردمش هم خرج کرده است.حالا می خواهد مردم آسیب دیده از جنگ باشند یا کارگران هفت تپه یا جماعتی که خوردن گوشت برایشان حرام شده و بر در و دیوار نوشته شده که باید ریاضت بکشند.
خوردن شیشلیک و آوردن آن اسمش را نبر ، نظام شهر و کارخانه و مدرسه را بهم می ریزد (فرهنگ، اجتماع و اقتصاد). مدرسه هایی با آموزشهای اجباری که در خاطر همه ما در دهه های گذشته هست. شهر هایی خالی از روح و رونق و آزادگی. و کارخانه های که مدیرانی دروغگو و ریاکار آنها را اداره می کنند .
بازی ها خوب. فیلمنامه خوب و کارگردانی خوب. حالا بگویند مهدویان دارد رو به جلو فرار می کند. بکند. مگر دیگران فرار نکردند. مگر دهها کارگردان و نویسنده و هنرمند در جریان کارشان پخته نشدند. تازه ویژگی مهدویان این است که به تمام فیلمهایش افتخار می کند. فقط الان اوربیتالی که در آن قرار دارد دیگر به دور جناح راست نمی گردد. نوش جانش. هنر برای هنر هم نوش جانش.
متن ژوله خوب است و عطاران اگر چه عطاران همیشگی است اما حضورش مایه استحکام فیلم است.
حالا می فهمم که چرا طنزهای تلخ عزیزنسین به سی زبان ترجمه شده اند. انگار این داستان را هم آن نویسنده سوسیالیست نوشته. انگار مهدویان هم می خواهد جهانی شود. یکی از داستانهای مگه توی مملکت شما خر نیست؟

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- قهرمان تنهایی که دوربین رهایش نمیکند/ نگاهی به فیلم «مرد بازنده»
- یک آس و نیم/ نگاهی به فیلم «مرد بازنده»
- اکران سه فیلم تازه از ۷ اردیبهشت/ آیا تنور اکران گرم میشود؟
- پس از خداحافظی میرکریمی روی داد/ مهدویان: جشنواره فیلم فجر برای من تمام شده
- مشق قواعد ژانر همراه با محافظه کاری/ نگاهی به فیلم «مرد بازنده»
- /باز خوانی یک مصاحبه قدیمی با عطاران /روایت جالب رضا عطاران از حضور درجبهه
- داستان شروع کار هنری عطاران از زبان خودش + تصاویری از چهار دهه پیش
- محمدحسین مهدویان مهمان «نردبان» شبکه مستند شد
- چرا رضا عطاران از تلویزیون فراری است؟
- خباثت و قساوتِ جامعهای با وجدانهای مصلحتاندیش/ نگاهی به سریال «زخم کاری»
- «زخم کاری»؛ وقتی روایت و شخصیتپردازی فدای جذب مخاطب میشود
- مهدویان: مخملباف و حاتمیکیا فیلمسازان مهمیاند، اما من هیچکدام آنها نیستم/ تماشاگر باید خشونت را از عمق جانش تجربه کند
- آدمهای بد دلنشین و ذهنِ گوش به زنگِ هنرمند
- هیولاهای درخشان
- قدرت قادر
نظر شما
پربازدیدترین ها
- تریبون کن و فرصتی که نادیده گرفته شد
- جدول ستارههای منتقدان بینالمللی به فیلمهای جشنواره کن (۸)
- پیشبینی نشریه معتبر ورایتی: «عنکبوت مقدس» شانس اول دریافت نخل طلای جشنواره کن ۲۰۲۲ است
- یادداشت محمد حقیقت از کن درباره فیلم «نزدیک»/ جهنم در بهشت
- سیدجمال ساداتیان: «برادران لیلا» را مردادماه اکران میکنیم
آخرین ها
- وادیار در بخش رقابت جشنواره فیلم کوتاه اودنسه دانمارک
- «جنگل سوگوار» در سینماتک خانه هنرمندان ایران اکران و نقد میشود
- پیشبینی نشریه معتبر ورایتی: «عنکبوت مقدس» شانس اول دریافت نخل طلای جشنواره کن ۲۰۲۲ است
- سیدجمال ساداتیان: «برادران لیلا» را مردادماه اکران میکنیم
- این بار خرمشهر فریاد زد!/ نگاهی به مستند تلویزیونی «خرمشهر جمعیت ۸۰ میلیون نفر»
- جدول ستارههای منتقدان بینالمللی به فیلمهای جشنواره کن (۸)
- تریبون کن و فرصتی که نادیده گرفته شد
- «مغز استخوان»؛ فاقد هسته مرکزی دراماتیک
- بیانیه روابط عمومی سازمان صداوسیما؛ دیدگاه جبلی درباره محتوای شبکه نمایش خانگی دوباره تشریح شد
- یادداشت محمد حقیقت از کن درباره فیلم «نزدیک»/ جهنم در بهشت
- اکران «داستانهای هزار و یک روز» در خانه هنرمندان ایران
- ری لیوتا بازیگر «رفقای خوب» درگذشت/ ابراز تاسف رابرت دنیرو
- «سگ بند» و «انفرادی» همچنان در صدر فروش/ گیشه سینما سردتر میشود؟
- بیانیه کانون فیلم و عکس دانشگاه صنعتی اصفهان/ چرا با نمایش «مجبوریم» در یک دانشگاه مخالفت شد؟
- خطاب به رئیس سازمان صدا و سیما؛ بیانیه کمیته رفع موانع تولیدات فرهنگی منتشر شد
- گفتگوی سایت جشنواره کن با اصغر فرهادی/ من عاشق داستانم تا سینما
- جدول ستارههای منتقدان بینالمللی به فیلمهای جشنواره کن (۷)
- در نشست خبری در جشنواره کن مطرح شد؛ از ماجرای «برادران لیلا» تا حواشی «شهرزاد»
- آقای بازیگر تمام نشدنی/ به بهانه حضور سعید پورصمیمی در فیلم «برادران لیلا»
- جدول ستارههای منتقدان فرانسوی به فیلمهای جشنواره کن/ «زمان آرماگدون» پیشتاز است
- وراثت و جنسیت/ یادداشت منتقد اسکرین دیلی بر فیلم «برادران لیلا»
- جشنوارهی سینمایی کرمان؛ خانهی پایانی/ گزارشی از آخرین روز دومین دورهی جشنوارهی ملی فیلم کرمان
- خزاعی: نباید بین فیلمساز پایتختنشین و شهرستانی تفاوت قائل شویم/ کهکیلویه و بویر احمد به نسبت ظرفیتهایش در حوزه سینما مورد توجه نبوده است
- یادداشت پیتر بردشاو بر فیلم «عنکبوت مقدس»/ تریلرِ جناییِ ایرانی؛ ماجرایی واقعی با ساختی فراتر از باور
- علفزاری دیگر/ نگاهی به سریال «یاغی»
- پرترهی نقاش عاشق/ نگاهی به نمایش «لوترک»
- تمجید منتقدان از «برادران لیلا» در کن
- روایت زندگی شهید مدافع سلامت در رادیو
- با معرفی برگزیدگان و اهدای نشان ایسفا؛ سیزدهمین جشنواره فیلم کوتاه «سایه» به ایستگاه پایانی رسید
- جدول ستارههای منتقدان بینالمللی به فیلمهای جشنواره کن (۶)