سینماسینما، زهرا مشتاق

اگر ژول ورن در اوایل قرن بیستم «بیست هزار فرسنگ زیر دریا» و «دور دنیا در هشتاد روز» را نوشت و خیلی زودتر از آنچه که در تصورمان می گنجید، تبدیل به واقعیت شد؛ پس در Watchmen هم دکتر منهتنی می تواند وجود داشته باشد که در مریخ زندگی می کند. او یک خدای آبی پوش است که قدرتی مافوق بشری دارد.
مجموعه «نگهبانان» یک سریال جمع و جور است که نیروهای نژاد پرست شرور را مقابل پلیس ها قرار می دهد. تنها وجه اشتراک آنان نقاب هایی است که بر صورت دارند. نقاب هایی که هویت هر دو سوی ماجرا را مخفی نگاه می دارد. ماسک هایی که آنان را به خود واقعی شان شبیه تر می سازد. خود پلید، یا خود در جست و جوی نیکی ها.

نقاب ها که کنار می رود آدم ها معمولی می شوند. با هم معاشرت دارند. نشست و برخاست می کنند. به مهمانی هم می روند. خرید می کنند و هر یک کسوتی از زندگی روزمره دارد. اما نقاب ها که می آید، دیگر هیچ کس دیگری را نمی شناسد. چون کسی نمی داند پشت نقاب های براق آینه گون یا نقاب های هم شکل با ردایی سفید رنگ چه کسی یا کسانی پنهان است.
و بعد تناسخ زاده می شود. ارواح در هم تنیده می شوند. و ناگهان گویا هیچ مرده ای وجود ندارد. چون هر روح می تواند در وجود قهرمان یا ضد قهرمانی زایش یابد و شر و نیکی دوش به دوش هم به حیات خود ادامه دهند. در رنج و حضوری بایدی. زمان در آینده ای می گذرد که مرزهایش از میان گذشته های چسبناک عبور می کند. و در نژاد پرستی انسان های متمدنی شخم می خورد که در اعماق وجودشان جز سفید، درکی از پوست های رنگین دیگر ندارند.

نگهبانان اقتباسی است از جهان کمیک بوک. و قهرمانی از لای تصویرهای کتابی قدیمی سربرآورده و راه به آینده ای دورتر برده، شاید سیصد سال دیگر؛ اما شدنی، باور‌ پذیر و انباشته از نژاد پرست هایی که هنوز می توانند کام دنیا را تلخ کنند. دنیایی که قهرمانانش گرچه با جنگ و خونریزی، اما عدالت را به شیوه خود به کرسی می نشانند.
محصول HBO و DC نوشته آلن مور و محصول ۲۰۱۹ با بازی رجینا کینگ به نقش آنجلا. (عکس زیر)