سینماسینما، حسین آریانی:
«صفر تا سکو» مستندی است که توانسته در کنار پرداختن به موضوعِ پُر طرفداری چون ورزش های رزمی، به سان فیلمی سینمایی و دراماتیک با تماشاگر ارتباط برقرار کند. بی دلیل نیست که برخلاف سایر مستندها، به جای نمایشی محدود در گروه سینمایی هنر و تجربه، اکرانی گسترده تر را تجربه می کند.
کارگردان«صفر تا سکو» ابتدا زمینه چینی و بسترسازی می کند و سپس گام به گام تماشاگر را با زندگی پُر اوج و فرود خواهران منصوریان همراه می سازد. «صفر تا سکو» ابتدا سئوالاتی در ذهن تماشاگر ایجاد می کند و سپس تدریجا به سوالات پاسخ می دهد و بدین ترتیب شخصیت ها در یک روند دراماتیک و تدریجی شکل و قوام می گیرند. در این میان گره ماجرا، تلاش برای اعزام به مسابقات جهانی و سپس خط خوردن دو خواهر از اردو؛ و نقطه اوج و گره گشایی درام، پیروزی نهایی آنها است.
فیلم با نمای نقطه نظر (p.o.v) یک راننده تریلی در جاده آغاز می شود. راننده کمی که پیش می رود با دیدن دختری در کنار جاده می ایستد . از گفتگوی الهه(یکی از خواهرهای ووشوکار) با راننده می فهمیم که آنها با هم در کار حمل و نقل همکاری می کنند.
در صحنه بعدی خانه ای را در حال بازسازی می بینیم بدون آنکه بدانیم متعلق به کیست و بعد با دو خواهر دیگر (شهربانو و سهیلا) و با امید شوهر شهربانو آشنا میشویم. سپس گفته می شود که خانه ای که پیش تر دیده ایم، خانه جَدِ مادری خواهران منصوریان است و این روند تدریجی ایجاد سئوال و سپس انتقالِ اطلاعات، ادامه می یابد.
=«از صفر تا سکو» یک «مستند پُرتره» است. به طور معمول مستند پُرتره براساس گفتگوهایی پیرامونِ یکی از مشاهیر شکل می گیرد؛ و ساخت آن، کارِ مشکلی به نظر نمی رسد. اما در عمل، اینکه حجم بزرگی از مصاحبه ها، به ترکیبی جذاب و غیر ملال آور بدل شود و در عین حال بتواند حق مطلب را در مورد شخصیت مورد نظر ادا کند، به آسانی ممکن نیست.
«صفر تا سکو» با اینکه یک مستند پُرتره است، اما در آن به جز با خواهران منصوریان و افراد انگشت شماری مانند همسرِ یکی از خواهرها، گفت و گویی انجام نگرفته است .«صفر تا سکو» همچنین قالب گفتگو محورِ مستندهای پرتره رایج با میزانسن هایی ساکن و تکرار شونده را ندارد . به جای آن، پُرتره این سه خواهر قهرمان در جریان زندگی خانوادگی و ورزشی آنها و با همراهی تماشاگر شکل می گیرد.
البته خانم مصیبی با انتخاب روایتِ زندگی قهرمانانی از یک رشته ورزشی این موقعیت را برای خود ایجاد کرده اند که نگرانی کمتری بابت تکراری و ملال آور شدن و سکون صحنه های فیلم داشته باشند. مسلما مستند پرتره ای درباره یک قهرمان ورزشی مثلا با مستندی که درباره یک شاعر یا نویسنده ساخته می شود، به لحاظ ریتم و ساختار تفاوت های جدی دارد.
از سویی دیگر باید به یاد داشته باشیم که انتخاب درست سوژه، تنها در حد فراهم آوردن یک بستر مناسب برای مستندساز عمل می کند؛ و در این میان، نقش اصلی و کلیدی در خلق صحنه های پُر حس و حال، پُر تحرک و جذاب فیلم را کارگردانیِ خلاقانه و تاثیرگذار خانم مصیبی برعهده داشته است .
داستان سه خواهر قهرمان در منطقه ای محروم که به تنهایی بار مشکلات خانواده را به دوش می کشند بسیار مستعد این بوده که فضایی اغراق شده، اگزوتیک و تلخ، را حداقل بر بخش هایی از فیلم حاکم کند. اما به جای آن ما در فیلم در کنار تصاویرِ تاثیر گذاری از مشکلات سه خواهر؛ به جز صبر، سخت کوشی، امید و تلاش چیز دیگری نمی بینیم.
مثلا صحنه ای را به یاد بیاوریم که خواهران منصوریان در خیابان های زادگاه شان(شهرستان سمیرم) قدم می زنند و تفاوتِ پوشش ورزشی آنها با لباسِ زنان بومی جلب نظر می کند، و این تصاویر با صحبت های یکی از خواهرها همراه می شود که می گوید، رفت و آمد آنها در شهر با لباس ورزشی در ابتدای فعالیت ورزشی شان، مورد انتقاد اهالی منطقه قرار گرفته بود. این مسئله می توانست با روایتی پُرآب و تاب و تلخ و حتی فمینیستی، مبنی برپایمال شدن حقوق اولیه دخترها در شهرستانی توسعه نیافته و محروم همراه شود؛ اما مصیبی اشاره وار از این مسئله گذر می کند، و در عوض تمرکزِ فیلمش را بر احترامی می گذارد که پس از قهرمانی آنها، جایگزین این اعتراض ها شده است.
سالهای طولانیِ غیبت پدر هم می توانست به بیانیه ای علیه پدری بی مسئولیت و سنگدل بدل شود که از یکی از مهم ترین مسئولیت های زندگی اش، شانه خالی کرده و خانواده اش را در اوج دشواری ها تنها گذاشته است. ولی این چنین نمی شود و خواهرها پس از شنیدن نام پدرشان با چشمانی اشکبار، دلشکسته و البته دلتنگ او، با بزرگواری می گویند که او را بخشیده اند؛ و البته در این میان اشتباه ویرانگر پدر مانند برخی از فیلم های مشابه توجیه نمی شود.
پایان بخش فیلم هم تصاویری از مسابقات سه خواهر است که پی در پی رقیبان را با فنونی رعدآسا در هم می شکنند و بر سکوی قهرمانی می ایستند. تدوینِ دینامیکِ این سکانس همراه با موسیقی هیجان انگیزش به اضافه افکت صوتی ضربه های قدرتمندانه و استثنایی خواهرها، هیجان و شور و حال خاصی به تماشاگر می دهد.
در انتهای فیلم هم افتخارات هر یک از خواهرها در قالب رزومه ای بر پرده نقش می بندد و تماشاگر آماده می شود تا با حسی از جنسِ تحسین و غرور، و با حالی خوش، سالن سینما را ترک کند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- همکاری پنج ساله فارابی و یونیسف/ جوادی: کیفیت آثار تولیدی حوزه کودک را فدای زمانبندی جشنواره نکنیم
- معرفی هیات داوران بخش سینمایی یک جشنواره/ مهتاب کرامتی و پژمان بازغی فیلمهای ورزشی را داوری میکنند
- نمایش ۶ فیلم مستند ایرانی در برنامه انجمن آسیایی نیویورک
- هومن بهمنش اولین سریال خود را میسازد/ «سواره نظام کوچک» وارد پیشتولید شد
- گمشده در شهر
- «اورکا» در موسسه فیلم دوحه پذیرفته شد
- «جشنواره آنلاین فیلم کوتاه کشف استعداد» آغاز شد
- آثار منتخب اولین «جشنواره آنلاین فیلم کوتاه کشف استعداد» معرفی شدند
- در جریان تولید مستند «شناگر»، الهام اصغری سومین رکورد گینس خود را به ثبت رساند
- زخم ناسور؛ یادداشتی درباره تجاوز با نگاه به فیلم «جاده قدیم» + ویدئو
- هایده صفییاری «صحنهزنی» را تدوین میکند + عکس
- معرفی پروژه جدید مهتاب کرامتی/ «صحنهزنی» در مرحله پیشتولید
- «اورکا» با بازی ترانه علیدوستی و مهتاب کرامتی در مرحله تدوین
- برگزیدگان جشنواره فیلم کوتاه ده معرفی شدند
- «صفر تا سکو» به جشنواره فیلمهای ورزشی میلان می رود
نظر شما
پربازدیدترین ها
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- سعید راد درگذشت
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
آخرین ها
- عشق از راه میرسد/ نگاهی به فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»
- معرفی فیلمهای سارایوو ۲۰۲۴/ ۵۴ فیلم در ۴ بخش رقابت میکنند
- فیلم استیو مککویین پایانبخش جشنواره نیویورک ۲۰۲۴ شد
- دو جایزه جشنواره ایتالیایی به «سرنوشتِ» ایرانی رسید
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
- «درون بیرون ۲» پرفروشترین انیمیشن تاریخ شد/ عبور از «یخ زده ۲»
- گفتوگو با مدیر جشنواره ونیز؛ سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای معاصر است
- بهترین مستندهای سال در فهرست نهایی جوایز مستند بریتانیا ۲۰۲۴
- مراسم تشییع زنده یاد سعید راد / گزارش تصویری
- ستارهای که عاشق وطنش بود؛ بدرقه سعید راد به خانه ابدی
- واکنش وزیر ارشاد به انتقادات سینماگران از یک مصوبه
- به مناسبت آغاز ششمین سال فعالیت سوینا منتشر میشود؛ نسخه ویژه نابینایان «راتاتویی» با صدای محسن بهرامی
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
- «مرد نمکی» به مثابه یک جریان بوروکراتیک
- جشنواره درسدن به «پریسان» ۳ جایزه داد
- نمایش «پیانو» در جشنواره «بچههای مارانو»
- سینمای ایران تیرماه امسال ۱۲۰ میلیارد فروخت
- سه نمایش جدید روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو
- انتشار قسمت دوم نسخه ویژه نابینایان «هزار دستان» با صدای بهروز رضوی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- فیلمهای بخش هفته منتقدان ونیز معرفی شدند/ فیلم یک سینماگر ایرانی در لیست
- انیمیشن ایرانی نامزد «گل طلایی» چینی شد
- «۱-» در آمریکا رقابت میکند
- سعید راد / گزارش تصویری
- معرفی بازیگران نمایش «رگتیچ»/ آغاز بلیت فروشی
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- سعید راد درگذشت
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود