سمیه قاضی‌زاده
اژدها وارد می‌شود
این روزها تا نام کریستف رضاعی می‌آید، همه یاد موسیقی “در دنیای تو ساعت
چند است؟” می‌افتند. موسیقی شنیدنی و رمانتیک که به خوبی می‌تواند فارغ
از دنیای فیلم و سینما هم بارها و بارها آن را شنید و لذت برد. اما
آنهایی که از قبل‌ترها نام کریستف رضاعی را شنیده بودند حتما او را به
موسیقی‌های گروه “نور” به خاطر می‌آورند؛ موسیقی‌هایی که در آن از آواهای
قرون وسطایی استفاده می‌شد. آن هم با بهره بردن از سازهای عجیب و غریب و
ساختن اصواتی که تونالیته‌شان حسی پریمیتیو یا بدوی به شنونده منتقل
می‌کرد. در این میان سازهای بادی و کوبهای به صورت خاص در این زمینه
موثر بودند. اگر فیلم اجراهای آن را در قلعه‌های قدیمی ایران دیده باشید
مشابهتشان با فضای فیلم اخیر مانی حقیقی دستتان می‌آید.
برای موسیقی فیلمی همچون “اژدها وارد می‌شود” که دنیایی جدید و مخصوص
خودش را می‌سازد، باید سراغ آهنگسازی با همین مختصات رفت. کسی که هم از
پس موسیقی لحظات اکشن فیلم بر بیاید و هیجان آن دقایق را به مخاطب منتقل
کند و هم با موسیقی بومی آشنا باشد و هم بتواند پیوندی میان فضاهای مختلف
فیلم برقرار کند و آن یکپارچگی لازم را ایجاد کند. نقطهء پیوند این نقاط
گوناگون سازهای کوبهای به خصوص طبل‌هاست. با توجه به این نکته که ما با
خطهء بوشهر طرفیم و سازهایی همچون دمام و طبل و نی انبان که با شنیدن نام
بوشهر به ذهن متبادر می‌شود. از سویی دیگر فضای جوانانه و کنجکاوی‌ها و
یکدندگی‌های فیلم را هم همین کوبهای می‌توانند با شدت و ضعف در نواختن
به بیننده منتقل کنند. هرچند که از همان اولین لحظات بعد از نمایش لوگوی
به هم ریختهء “اژدها وارد می‌شود” تا نمایش آن در تیتراژ پایانی، در اکثر
مواقع صدای کوبه‌ای‌ها بالاست و پایین نمی‌آید.
از زیباترین لحظات موسیقی این فیلم، قطعات بوشهری کمتر شنیده شده در
مراسمی است که در آن الماس حضور دارد و بهنام (امیر جدیدی) به صورت
مخفیانه در آن حضور پیدا کرده. همینطور است درباره سکانس حفاری پیش از
دستگیری سه رفیق و هیجان حاکم بر آن.
تنها نکتهء آزاردهنده در موسیقی متن این فیلم زیاده از حد بلند شدن
گاهگاهی آن است که برخی مواقع اجازه نمی‌دهد صدای دیالوگ‌ها به اندازه
کافی شنیده شود. حتی می‌تواند آزار شنیداری تلقی شود. البته این لحظات
خوشبختانه تعدادشان زیاد نیست. بهرحال رضاعی با استفاده از گروه کر و
سازهای کوبهای، همینطور صداسازی‌های وهم‌آلود توانسته به موسیقی آرمانی
جهان این فیلم وارد شود و اصواتی مناسب آن بنویسد. همین که آهنگساز با
توجه به استقبال بالای مخاطبان از اثر قبلی‌اش در حوزه سینما، احساس
نکرده که همچنان باید آن را تکرار کند و سراغ تجربه کردن قطعاتی صد در
صد متفاوت با آثار قبلی‌اش رفته جای بسی امیدواری و تشویق دارد.
موسیقی “اژدها وارد می‌شود” را شاید نتوان در تمامی لحظات خوشی و غم مثل
” در دنیای تو ساعت چند است؟” گوش کرد اما تاثیر آن روی فیلم بسیار
بالاست و همراه مناسبی است برای تصاویر درخشانی که حقیقی ثبت کرده است.