سینماسینما، محمدرضا امیر احمدی
Semret، به نمایش در آمده در چهل و دومین جشنواره فیلم فجر
سمره، یک مادر مجرد در یک بیمارستان محلی زوریخ کار می کند، او هر کاری می کند تا زندگی بهتری را برای دخترش تضمین کند. هنگامی که سمره به ناحق در بیمارستان به قصور در وظائفش متهم میشود، از حقوقش دفاع می کند تا همه چیزهایی را که دوست دارد از دست ندهد.
فیلمی با ساختار واقعگرایانهی به دقت طرحریزی شده، که آسیبهای روانی یک زن مهاجر را بدون نشان دادن ریشههای کابوسی که به جانش چنگ انداخته نشان میدهد. فیلم، ادعای ریشهیابی دردهای اجتماعی را ندارد. همچون مشاهدهگری بدون پیشدواری این تنهایی را به دقت زیر نظر میگیرد. از میان این روزمرگی، ترسهای فروخورده به تدریج خود را نشان میدهند. مردمگریزی سمره به عنوان ویژگی ثابت شخصیتی به کار حل مشکلاتش میآید.
پس از صحنهی دعوا با مرد مورد علاقهاش در خانه، سمره را میبینیم که به فکر فرو رفته. کتاب مرجع پزشکیای را ورق میزند و راهی پیدا میکند تا از اتهامی که در بیمارستان بهش زدهاند دفاع کند. شخصیتی چون سمره از آنچه او را از جامعه جدا کرده و میان او دخترش فاصله انداخته استفاده میکند، تا جایگاهش را در همین موقعیت بیمارگونهی اجتماعی حفظ کند. چیزی که باید نقطه ضعف او باشد بدل به قدرتش میشود.
فیلم، در پی روشن کردن چیزی نیست. فقط تنهایی عمیقی را نشان میدهد. انزوایی که از سمره انسان دیگری ساخته. واقعیتی که کنار ما زندگی میکند. جایی که کابوس با زندگی روزانه آمیخته میشود. زمانی که درهای وحشت به روی زندگی روزمره باز شده، و چنان در ذهن و جان یکی میشود انگار از ازل با بشر زاده شده. دیدن سمره چنین چیزهایی را به ما منتقل میکند. در زمانهای که کابوس حرف اصلی زندگی انسانی است.

لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- از فیلمهای نصحیتگونه و سفارشی تا بازی میخکوبکننده یک بازیگر
- یاداشتهای جشنواره/ هفت فیلم زیر ذرهبین
- درباره سریال «پنگوئن»؛ بهای زنده بودن در کابوسی اکسپرسیونیستی
- «ساموئل خاچیکیان؛ یک گفتوگو»؛ گفتوشنود با شبحی از گذشته که خیال رفتن ندارد
- نمایشی از بطالت/ نگاهی به فیلم «پلان ۷۵»
- یک مواجههی ناخوشایند/ نگاهی به فیلم «پس از ورود»
- یک وسترن تمام عیار/ نگاهی به فیلم «سایه کتیر»
- جشنواره فیلم فجر و چند پرسش به جا مانده!
- تضاد معنایی و ساختاری/ نگاهی به فیلم «آغوش باز»
- پر زرق و برق/ نگاهی به فیلم «آغوش باز»
- یک فانتزی دوست داشتنی/ نگاهی به فیلم «صبحانه با زرافهها»
- بانویی به نام پروین/ نگاهی به فیلم «پروین»
- عاشقانههای یک سرباز که اَلکن ماند!/ نگاهی به فیلم «ظاهر»
- معرفی برگزیدگان جشنواره فیلم فجر ۴۲؛ سیمرغ کارگردانی را به افخمی دادند/ «مجنون» بهترین فیلم شد
- الگوی ضعیف/ نگاهی به فیلم «شهسوار»
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- حضور همراه اول در نمایشگاه کار ایران، فرصتی برای جذب استعدادهای جوان
- پیام حسن پورشیرازی به مصطفی زمانی؛ از تو آیین و رسم جوانمردی آموختم
- جمال و رومئو، ژولیت و شاه
- فیلمهایی در بستر نگاه گیشهای و ملودرامی غافلگیرکننده در سینمای ایران
- «آغوش باز» آنلاین اکران میشود
- جشنواره مجارستانی به «مرثیهای برای ایل» جایزه داد
- بستههای ویژه و عیدی همراه اول بهمناسبت نیمه شعبان
- با انتشار نامهای سرگشاده؛ نرگس آبیار از شورای پروانه نمایش استعفا داد
- واکنش شهاب حسینی به جوایز جشنواره فجر؛ میلی بودن جشنواره به یقین همگان رسیده است
- آیین پایانی جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- «خدای جنگ» سیمرغ ویژه جشنواره فجر را نپذیرفت
- برگزیدگان جشنواره فیلم فجر معرفی شدند؛ سعید خانی: «قاتل و وحشی» را اکران کنید/ مصطفی زمانی سیمرغش را با حسن پورشیرازی تقسیم کرد
- حاشیههای جشنواره فیلم فجر/ ادامه حسرت تماشای یک فیلم پس از ۵ سال و نامزدهای پرسش برانگیز
- به بهانه اعلام اسامی نامزدهای جشنواره فیلم فجر
- ایستگاه پایانی؛ ایدههایی که هدر رفت و سرمایههایی که بر باد شد
- آقای نعمتالله، فیلمتان را به خانهها ببرید!
- از فیلمهای نصحیتگونه و سفارشی تا بازی میخکوبکننده یک بازیگر
- تنوع ژانر؛ به چه قیمتی؟!
- پول می دهید که فحش بخورید ؟
- یادداشتی بر فیلم سینمایی «رها»/ رهایی
- آخرین روز جشنواره فیلم فجر / گزارش تصویری
- چهل و سومین جشنواره فیلم فجر؛ معرفی نامزدهای بخش مسابقه سینمای ایران
- جوایز گویا اهدا شد؛ اسکار سینمای اسپانیا به ۲ فیلم رسید
- واکنش ستاره اسکندری به توقیف «قاتل و وحشی»/ سالهاست که اندیشه را پشت قرهای کمر پنهان کردهاید
- یک اثر قابل اعتنا، رژه یک فیلم روی اعصاب و کارگردانی که دیر رسید
- یادداشتی برای «ژولیت و شاه»؛ قصهای آمیخته از تخیل و واقعیت
- «خاتی»؛ در حلقه داستان تکراری و نخنما
- از انیمیشنی ناتوان در جذب مخاطب تا ایدههایی هدر رفته و با ساختار تکراری
- معرفی برگزیدگان جشنواره رتردام
- وقت اعتراض به توقیف و ممیزی نرسیده است؟!