سینماسینما، حمید عبدالحسینی*
نمایش«لوترک»، به کارگردانی حامد شیخی
یک اثر بیوگرافیک از هنرمندی صاحب نام و نقاش پرآوازه‌ی اواخر قرن نوزدهم تولوز لوترک که می‌کوشد با برجسته سازی وجوه عاطفی و انسانی این کاراکتر در مناسبات و روابط خانوادگی و عاشقانه بعد متفاوتی از وجوه شخصیتی اورا به نمایش گذارد و جذابیتهای دراماتیک مورد انتظار مخاطب را به اثر تزریق کند.
یکی از ویژگیهای این اثر به مانند آثار پیشین حامد شیخی حضور توامان او در مقام بازیگر و کارگردان است؛ اینگونه برمی‌آید که شیخی به دنبال پخته‌تر ساختن ایده‌های کارگردانی به عنوان بازیگر نیز همچنان در تلاش است تا از ریتم و سایر عناصر اجرایی نیز مراقبت و محافظت کند و حتی در جایگاه یک کارگردان_ بازیگر به طراوت و صلابت اثر یاری بخشد و طبعا دستیابی به این سبک و حضوری چنین همزمان با یک ریسک و مخاطره هم همراه است آن هم در نقشی که دچار معلولیت و نواقص جسمانی و حتی بیانی است.
لوترک در نوجوانی به یک بیماری دچار می‌شود و نتیجه‌اش ایجاد تغییرات فیزیکی و نقص جسمانی در اندام اوست که شیخی کوشیده تا این محدودیتها را ازحیث حرکتی و نوع خاصی از لحن گفتاری در بازی‌اش پدید آورد.
در نظر گرفتن سالن اجرای متناسب با متن و کارکردهای مورد انتظار نمایش یکی از مهم‌ترین نکات در کارگردانی تئاتر محسوب می‌شود و در اینجا حامد شیخی و گروه طراحی با تعبیه یک سکو به ایجاد دو فضای متفاوت علیرغم محدودیت مساحت صحنه دست یافته‌اند تا ضمن رعایت مولفه مینیمال در طراحی، یک تنوع بصری نیز بر صحنه حاکم شود.
از آنجایی که شخصیت محوری نمایش حول یک نقاش می‌گردد استفاده از عناصر و لوازم مرتبط با نقاشی از جمله تابلوها و وسایل این رشته در صحنه کارکردی متراکم دارد و به سبب تاریخ روایت با لباسهایی مختص آن دوران روبه‌رو هستیم که در تداعی و فضاسازی موثر عمل می‌کند.
لوترک اما کاستی‌هایی هم دارد: بازی‌های تمام بازیگران یکدست و هم سطح نیست و همین موضوع قسمتهای مختلف را با فراز و فرودهایی مواجه ساخته و تاثیرش را در عدم جذابیت و پایین آمدن ریتم دربرخی صحنه‌ها به دنبال دارد.
نورپردازی با ایجاز و ایده‌ی مورد نظر کارگردان آنچنان که باید مماس و نزدیک نمی‌شود که البته بخشی از آن را می‌توان در محدودیت ابعاد صحنه در نظر گرفت.
با این همه لوترک به سبب تلاش در جهت ارائه‌ی پرتره‌ای از بخشهای ناپیدای یک هنرمند بزرگ اما کمتر شناخته شده شایسته تقدیر است؛ تقدیری که سهم قابل ملاحظه‌ای از آن را می‌توان نثار قلم ارزشمند خسرو بامداد کرد.
*نویسنده و کارگردان
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- اختصاصی سینماسینما- کنفرانس خبری؛ ۱۰ آوریل/ احتمال حضور جارموش، لینکلیتر، اندرسن، مالیک و برادران داردن در جشنواره کن
- تبعات کرونا و اختلافات حقوقی با برادران وارنر؛ اعلام ورشکستگی شرکت تولیدکننده فیلمهای «ماتریکس» و «جوکر»
- به هر سازی رقصیدیم غیر از ساز دل خویش/ این بهاریه نیست، نامهای است برای امیروی امیر نادری
- تفاوت ساعت «۶ صبح» و «۵ عصر»
- پوستر بخش ۱۵ روز کارگردانان جشنواره کن منتشر شد
- یادداشت علیرضا داود نژاد برای مهدی مسعود شاهی
- هدیه نوروزی سوینا؛ انتشار نسخه ویژه نابینایان «پدرخوانده (۲)» با صدای فرهاد اصلانی
- یک جایزه دیگر برای «دانه انجیر معابد»/ برندگان جوایز فیلم آسیایی معرفی شدند
- متوهمی به نام «اون»!
- نگاهی به سریال «شوگر»/ محله چینیها
- سریال کُمدی «خجالت نکش» نوروز منتشر می‌شود
- عرضه ۲۳۵ مستند در شبکه نمایش خانگی
- وکیل مادر وحیده محمدیفر: پرونده قتل مهرجویی و محمدیفر بسته نشده/ حکم صادره قطعی نیست
- دبیر جوایز ایسفا مشخص شد
- اکران نوروزی ۴ مستند مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی
- حامد رحیمینصر «ترومای آقای ایکس» را روی صحنه میبرد
- مجوز ساخت غیرسینمایی برای ۵ فیلمنامه صادر شد
- بازیگر نقشهای اکشن تایید کرد؛ دواین جانسون در فیلم اسکورسیزی بازی می‌کند
- برای دومین دوره؛ ایریس نوبلوخ رئیس جشنواره کن شد
- مجوز ساخت سینمایی برای ۸ فیلمنامه صادر شد
- اکران آنلاین «بچه زرنگ» از ۵ فروردین
- میزبانی عمارت نوفل لوشاتو از بیش از ۵۰ هزار مخاطب در سال ۱۴۰۳
- بیست و یکمین جشنواره تصویر سال در ایستگاه پایانی/ برگزیدگان معرفی شدند
- هومن عظیمی مدیرکل مطبوعات و خبرگزاریهای داخلی شد
- درباره سریال جاسوسی «سازمان »با تم روانشناختی
- راهیابی انیمیشن ایرانی به جشنواره هپی ولی آمریکا
- از ۲۵ فروردین؛ سریال هومن سیدی به شبکه نمایش خانگی میآید
- مهدی مسعودشاهی درگذشت
- نمایش «مرسی آقای لانگلوا» در شب فرهنگی ایران و فرانسه
- پایان مهلت ثبتنام بخش رسمی جشنواره کن/ فیلمهایی که شیفتگان سینما را مشتاق جشنواره فرانسوی می‌کند
