چه اتفاقی برای سینمای ایران افتاده است؟ تصویری که در این ۱۵ روز تعطیلات نوروزی در سالن‌های سینمای کشور نقش بسته است چه چیزی را به غیر از یادآوری حس مشترک لذت یک اتفاق گروهی در ذهن متبادر می‌کند؟ سینمای ایران در گیشه تجربه‌های لذت بخشی را در نوروز ۹۵ تجربه کرده است که نمی‌توان به راحتی از آن گذشت.
از صف‌های طولانی و عریض و طویل تا سانس‌های فوق‌العاده و رکورد فروش ریالی در طول یک روز که همگی نشان از آن دارد سینمای ایران و مخاطبانش راه تازه‌ای برای نزدیک شدن به یکدیگر پیدا کرده‌اند.
نفوذ شبکه‌های اجتماعی در بافت فرهنگی جامعه و تبدیل شدن آن به یک کاتالیزور باعث شده است ابزارهای ارتباط جمعی فارغ از چگونگی تغذیه رسانه‌ها از منابع رسمی راه دیگری برای تقویت خود پیدا کنند. از این رو شاید بتوان گفت شبکه‌های اجتماعی یکی از مهم‌ترین ابزارهای تقویت ارتباط مخاطبان با سینمای ایران بوده است. سینمای ایران در این ۱۵ روز به اندازه شش ماه خود فروش کرده است و از این رو نمی‌توان این حس نیاز به تغییر و خواهش ایجاد تبدیل سبک زندگی از مجاری رسمی به یک سیستم مردمی و مدرن را که در جامعه هر روز بیشتر تقویت می‌شود را نادیده گرفت.
آخرین باری که سینماها فیلم را به صورت ۲۴ ساعته پخش می‌کردند بر می‌گردد به قبل از انقلاب و صف‌های شبانه روزی مقابل سینماها برای تماشای «گنج قارون» و حالا و بعد از گذشت ۵ دهه از آن روزها سینماها بار دیگر نوع دیگری از رونق را تجربه می‌کنند که حافظه کوتاه مدت تصویری از آن در ذهن ندارد.
وقتی صدا و سیما از وظیفه ذاتی خود که حمایت از سینمای ایران است خودش را جدا می‌داند و شبکه‌های ماهواره‌ای با هزینه‌های کم و حجم بالای تبلیغ جای آن را می‌گیرد طبیعی است که پخش‌کنندگان به سمت آنها بروند و نتیجه آن را در نوروز امسال مشاهده کردیم. این استقبال بسیار بالا نتیجه قهر مردم از تلویزیون و گستردگی مخاطبان شبکه‌های ماهواره‌ای است.
پتانسیل اکران سینمای ایران در سال ۹۵ بسیار بالا است و این استقبال خوب در نوروز به هیچ وجه یک اتفاق نیست و از پیش می‌شد آن را پیش بینی کرد.
فروش فیلم‌های نوروزی در حالی در مجموع به بیش از ۱۸ میلیارد تومان می‌رسد که رکوردهای جالبی در این مدت جابجا شد. با یک میلیارد و صد میلیون تومان فروش، روز ۱۲ فرودین پرفروش ترین روز تاریخ سینمای ایران بود و بدین ترتیب اکران سال ۹۵ با جابجایی چند رکورد سینمای ایران وارد هفته سوم شد. همچنین در این مدت می‌توان به ثبت رکورد بیشترین فروش ریالی یک فیلم در یک روز اشاره کرد که فیلم «من سالوادور نیستم» با فروش ۵۲۲ میلیون تومانی‌اش در روز ۱۱ فروردین رکوردی دست نیافتنی را ثبت کرد. همچنین چرخش اکران در سینماها در طول ایام نوروز به حدی بود که فیلم «من سالوادور نیستم» با چهل ساعت نمایش مداوم از این لحاظ نیز رکورد زد.
این رکورد و این اتفاق در نگاه اول شاید به ترکیب اکران و هوشمندی پخش‌کنندگان و سینماداران ربط داشته باشد. اما واقعیت آن است که این اتفاق یک لایه پنهانی دارد که جواب سئوال ما در آن مستتر است. آن هم اینکه حضور در سینماها پاسخ به یک نیاز است. نیازی فراتر از فیلم دیدن. نیازی از جنس کنار هم بودن. با هم بودن. جامعه امروز ایران بیش از پیش به این همبستگی نیاز دارد. چه جایی بهتر از سینما. نفس به نفس. در یک حس مشترک و یک لبخند واحد.
*عنوان تیتر برگرفته از کتابی نوشته میلان کوندرا