مهمترین ویژگی این فیلم بیوگرافیک آن است که یک قهرمان دوست داشتنی و زمینی میسازد؛ قهرمانی با مختصات و ویژگیهای قابل درک و دلپذیر. فیلم به اندازه کافی به باکری نزدیک میشود و سعی هم ندارد از او موجودی قدسی بسازد.
فیلم در شش اپیزود مقاطع مختلف از دو، سه سال آخر زندگی مهدی باکری را روایت میکند و در هرکدام، بر لحظات مهم زندگی شخصی و جنگی او متمرکز میشود. فضاسازی چه در بخشهای جنگی و چه در زندگی خصوصی، خوب و پذیرفتنی است.
جنگ در «موقعیت مهدی» بهاندازه است؛ بدون اغراق و اضافه کاری و البته بدون تقلیل دادن خشونت و فاجعهی جنگ، اما مثل همه فیلمهای امسال و غالب فیلمهای جنگی، در این فیلم هم جای یک فیلمنامه که قصهای منسجم را روایت کند، خالیست.
شخصیت حمید باکری که نقش مکمل داستان است هم به قدر کافی پرداخت شده و با بازی خوب بازیگرش جذاب از کار درآمده است. بازی ژیلا شاهی در نقش همسر مهدی نیز در خاطر ماندنی است.