سینماسینما، ایلیا محمدی‌نیا؛
«صددام» یک کمدی شیرین و موفق است
پدرام پورامیری سال‌هادر همکاری مشترک با حسین امیری دوماری فیلم‌هایی همچون «جان‌دار» و «یادگار جنوب» کارگردانی کردند و حال در نخستین تجربه خود به سراغ آقای در ژانر کمدی رفت یعنی «صددام».
صدام یک کمدی شیرین با شوخی‌های دلنشین هم در کلام و هم در تصویر است که به خوبی تماشاگرش را محترمانه می‌خنداند بی آنکه در دام کلیشه‌های رایج این سال‌های فیلم به اصطلاح کمدی بیفتد. بی آنکه به ابتذال ختم شود.
نکته حائز اهمیت فیلم، فیلمنامه چفت و بست داری است که رضا عطاران را در مقام مشاور فیلمنامه همراه خود می بیند با داستانی که غیر تکراری است. در کنار انتخاب خوب بازیگران و البته طراحی صحنه و لباس درست و مناسب.
کمدی صدام نشان داد که در این حوزه پتانسیل های خوبی وجود دارد اگر عطش فیلم های سخیف کمدی که به ضرب تبلیغات ماهواره ای و در اختیار گرفتن سالن های بسیار مخاطب را جذب می کند بخوابد.
«صددام» به حتم سال پرفروشی را نوید می‌دهد.
«بازی را بکش» تلخ نیست فقط کام را تلخ می‌کند
«بازی را بکش» در قامت یک اثر داستانی تلویزیونی می‌تواند فیلم قابل اعتنایی باشد. اما پرده سینما قاب چنین اثری نیست.
فیلم تا نیمه‌های پایانی تکلیفش را نمی داند که درباره قتل در حین فوتبال است یا فساد در فوتبال.
چرا فیلم اینقدر تلخ است. این بدگمانی و تلخی از کجا ناشی می‌شود؛ مگر می‌شود مردم و مربیان و بازیکنان فوتبال در یک شهر شمالی همه و همه آلوده به فوتبال و شرط بندی باشند؟
البته که در شهرهای شمالی خاصه در گیلان توتو پیش بینی فوتبالهای لیگ های ایران و اروپا رواج دارد اما حقیقتا اوضاع آنقدر دهشتناک نیست که کارگردان عصبانی فیلم همه را از خرد و کلان از مردم عادی تا مدیر و مربی و فوتبالیست و… متهمان این فساد گسترده لقب بدهد.