سینماسینما، پگاه هوشنگی

«آبستن» داستانی پرتنش است که حکایت چند جوان را روایت می‌کند. جوانانی که هر یک گرفتار معضلاتی هستند و برای نجات خود از این گرداب تن به کاری غیرقانونی داده‌اند و می‌خواهند از مرز توسط یک آدم پران خارج شوند. اما شرایط به گونه‌ای رقم می‌خورد که آن‌ها با چالش‌هایی مواجه می‌شوند که حاصل آن چیزی جز پشیمانی نیست.

«آبستن» فیلمی به کارگردانی برادران تنابنده است که اولین تجربه کارگردانی خود را برای چهل و سومین جشنواره فیلم فجر رقم زده‌اند. عباس غزالی یکی از بازیگران جوان این اثر است که کارنامه ای موفق در سینما و تلویزیون دارد و یکی از نقاط قوت این فیلم به حساب می‌آید. بازی غزالی در نقش بهمن هیچ چیز اضافه ای ندارد و کاملا در خدمت فیلم و روند داستان پیش می‌رود و کاملا مسلط به فراز و فرودهای نقش است حتی دیگر بازیگران فیلم هم از این قاعده مستثنا نیستند هرچند پیداست که کار سختی پیش رو داشتند و به قدری خوش درخشیدند که تماشاگر حتی لحظه ای از تماشا متوقف نمی شود و در پی سرانجام داستان است.

زمانبندی فیلم بسیار اندازه و مناسب است و شاید این به خاطر استفاده از تکنیک پلان سکانس است که هم زمانبندی آن را رعایت کرده و هم به ایجاد تنش و هیجان در داستان کمک می‌کند که البته نباید تاثیر موسیقی و طراحی صحنه قوی آن را نادیده گرفت فضای فیلم شبیه فیلم «ماهی و گربه» اثر شهرام مکری است و همان اندازه هیجان را در بیننده برمی انگیزد . «آبستن» از آن دسته فیلم‌هایی است که می‌تواند آینده درخشانی برای کارگردانان خود داشته باشد.