سینماسینما، مرنضی رنجبران؛

خبر رسیده که امشب، محسن کیایی در برنامه «۱۰۰۱» میزبان آیاکو کوبایاشی، بازیگر نقش کودکی‌های شخصیت معروف اوشین در سریال «سال‌های دور از خانه» است.

شاید کمتر رخ دهد که یک شخصیت سریالی در یک کشور دیگر ماندگار شود اما این اتفاق برای کاراکتر «اوشین» در ایران رخ داد.

«اوشین» برای ایرانیانی که در آن سال‌ها به تماشای سریال «سال‌های دور از خانه» می‌نشستند تنها یک کاراکتر نبود بلکه سبک زندگی بود. دشواری‌هایی که او در درام شکل گرفته طی می‌کرد تا خود را به عنوان یک قهرمان زن معرفی کند، برای ایرانیان ملموس بود.

آیاکو کوبایاشی یا همان بازیگری که نقش کودکی «اوشین» را ایفا می‌کرد، برای کودکان دهه شصت همذات پنداری بیشتری داشت.

چهره رنج کشیده، صورت سرخ حاصل از سرمای کوهستان، مصائب و مشکلات کودکی که در خانه.های مختلف برای امرار معاش کار می‌کرد و بچه به دوش می‌بست اما به راه خود ادامه می.داد در نگاه مخاطب ایرانی قهرمانی خلق کرده بود که اگرچه از سمت آسیای شرقی به جعبه جادویی می‌آمد اما قصه‌اش آشنا بود.

صبوری «اوشین» کودک در مواجهه با اتفاقات تلخ، پرسشگری‌ها و کنجکاوی‌های او در مواجهه با اتفاقات مختلف و خلق موقعیت‌هایی که «اوشین» را با چالش مواجه می‌کرد و در عین حال عکس‌العمل‌های او، کودکی را به تصویر می‌کشید که با چهره معصومانه و سرخ خود، در پی راهی برای ادامه زندگی بود.

اگر این سخن فالاچی را بپذیریم که زندگی جنگی است که هر روز تکرار می‌شود، سریال «سال‌های دور از خانه» برای مخاطبان ایرانی که در روزگار سخت جنگ و مصائب حاصل از آن بسر می‌بردند روایت جنگی بنام زندگی بود.

اگرچه در این جنگ خبری از اسلحه نبود اما «اوشین» برای زندگی می‌جنگید و از ایستادگی خسته نمی‌شد.

دلیل ماندگاری شخصیت «اوشین» بخصوص آن چهره معصوم در دوران کودکی با آن صورت سرخ تصویری است که از معنای زندگی به مخاطب ارائه داد؛ از خوشی‌های کوچکی که در مصائب بزرگ گره گشا است.

این قهرمان کوچک شرقی اما همیشه در یاد و خاطره ما ماندگار است.

دختری که با دستان کوچکش جنگید و ایستاد و در برابر سختی‌های زندگی تاب آوری را به مخاطب یادآور شد.