سینماسینما، زهرا مشتاق
چگونه می توانیم به خود اجازه دهیم در حریم خصوصی افراد وارد شویم ؟ آیا مشهور بودن یک شخص به تنهایی مجوزی است برای ورود به حریم خصوصی او؟ آیا یک شخص مشهور نمی تواند به دور از نگاه های خیره دیگران به رستوران، آرایشگاه، مطب پزشک، گورستان، مهمانی و یا هر جای دیگری برود بدون آن که نگران نگاه و قضاوت دیگران باشد؟ آیا آرامش در فضاهای بیرونی معنایی برای افراد شناخته شده دارد؟ چرا به محض دیدن یک شخص مشهور از ورزشی تا سینمائی و تئاتری ناگهان تبدیل به یک پاپاراتزی می شویم؟ چطور و چگونه به خود اجازه قضاوت می دهیم؟ اصلا این حق را چه کسی به ما داده است؟ آیا خود ما که آدم های معمولی این جامعه هستیم، به دیگران اجازه می دهیم در هر کجا و هر وقت که دلشان خواست ما را سوژه قرار دهند؟
این چه استدلالی است که چون افراد مشهور، وجهه خود را از افراد جامعه کسب می کنند؛ پس موظفند که به مثابه یک الگوی تمام و کمال و بدون نقص رفتار کنند!! اصلا چه کسی گفته که افراد مشهور به تمامی قائم به آحاد جامعه خود و جامعه بشری هستند. از قضا کاملا عکس این است. یک آرتیست ورزشی و یا هنری قائم به ذات خود و هنر خود است. استعداد شکوفا شده او در آن چه که خلق می کند هست که دیگران را به سوی خود جلب می کند. و بعد خود به خود گرایش ها و علایق به سمت او هدایت می شود. تا یک مجسمه ساز مجسمه ای نسازد، و یک نقاش تابلویی خلق نکند و آهنگساز موسیقی نسازد و بازیگر، بازی فوق العاده ای از خود بروز ندهد؛ او هم فردی است مثل همه آدم های دیگر. این جامعه است که به سوی برترین های خود میل می کند و ناخودآگاه این برترین ها را چنان در خود هضم می کند که گویا تکه ای زاده شده از آن هاست و همین احساس مادرانگی پدرانگی آن ها را مجاز به ورود به حوزه خصوصی زندگی افراد مشهور می کند !!!
چرا ازدواج کرده اند؟ چرا طلاق گرفته اند؟ با فلانی دوست شده اند، فلان جا سفر کرده اند، چیزی نوشیده اند، چیزی کشیده اند، دوست دختر دارند، دوست پسر دارند و … . حقیرانه ترین شکل ورود به زندگی افراد شناخته شده است. حقارتی که از ما می آید. افراد جامعه دستش برای گرفتن یک امضا به سمت سلبریتی ها دراز است، نه دست سلبریتی ها به سمت جامعه. آیا زمان تغییر فرا نرسیده است؟ آیا آحاد جامعه هرگز برای گرفتن امضا از یک فیلسوف، جامعه شناس، پزشک مشهور و یا هر فرد تاثیرگذار دیگر غیر سینمائی و ورزشی دست دراز می کند؟ آیا اصلا آن ها را می شناسد؟ چرا جامعه ما این توانایی را ندارد که میان افراد و حرفه آن ها فاصله بگذارد؟ چرا سخت است باور کنیم یک هنرپیشه هم مثل ما یک آدم است که گاهی حوصله دارد و گاهی بی حوصله است و دلش می خواهد در خلوت خود آن طور که آسوده است رفتار کند . و این خلوت تنها به معنای چهار دیواری خانه نیست . راه رفتن در خیابان و دوچرخه سواری در یک پارک و شرکت در یک مهمانی دوستانه می تواند و باید حریم خصوصی او باشد . همان طور که ما نه می خواهیم و نه اجازه می دهیم کسی حریم خصوصی ما را مورد تجاوز قرار دهد ، آن ها مثل تک تک ما از این حقوق بهره مندند.
در دیداری خانم گوگوش برایم تعریف می کرد جوری می گویند گوگوش انگار همین دیشب سر سفره با هم آبگوشت خورده بودیم یا دارند دختر خاله شان را صدا می زنند.
باید باور کنیم تبعیت از قوانین به معنای اعتقاد و علاقه به تمام ماده ها و تبصره ها نیست. وقتی ناچار از تبعیت به قوانین هستیم برای آن است که بتوانیم در محیطی که زندگی می کنیم با راحتی بیشتری به کار و زندگی بپردازیم.
و اجازه دهید پیشنهاد کنم سعی کنیم در زندگی پاپاراتزی نباشیم؛ شان ما می تواند بیش از این ها باشد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- آنچه در سینما خطرآفرین بوده سانسور عقیده است/ در سینما گرهی افتاده که مدام هم کور میشود/ هیچکس نمیتواند زنان را از تاریخ سینما حذف کند
- نمایش فیلمتئاترهای شاخص در سینماتک خانه هنرمندان ایران
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- ستاره اسکندری برنده جایزه بهترین کارگردانی جشنواره ایدرومنو شد
- هیات مدیره جدید کانون کارگردانان سینما انتخاب شدند
- هنرمندان باید بیاثر شوند/ توهین به سلبریتیها برای دیده شدن بیشتر
- نمایش«همهوایی»؛ خاطرههای باورکردنی، قصههای پذیرفتنی
- اولین گردهمایی جوانان کانون کارگردانان سینما برگزار شد/ سینما به سمت حذف کارگردانان صاحب فکر و اندیشه میرود
- نمایش افتتاحیه «خورشید آن ماه» در جشنواره بینالمللی فیلم هند
- ستاره اسکندری کارگردان «خورشید آن ماه» مطرح کرد/ آنچه را که در بلوچستان دیدم به تصویر کشیدم
- حسین علیزاده موسیقی فیلم «خورشید آن ماه» را میسازد
- پایان فیلمبرداری «خورشید آن ماه»، اولین ساخته ستاره اسکندری + عکس
- آیا هنرمند نباید سیاسی باشد؟
- تصویربرداری فیلم «قاتل و وحشی» متوقف شد
- مراسم تشییع مرحوم مجید اوجی / گزارش تصویری
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- کارگردان کانادایی که عاشق فرهنگ ایران شد/ ماتیو رانکین: از سینمای ایران تاثیر گرفتهام
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
آخرین ها
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
- اردیبهشتِ تئاتر شهرزاد با سه نمایش
- مستندی از «حمید سهیلی» در موزه سینما نمایش داده میشود