سینماسینما، پوریا ذوالفقاری:

اعلام افزایش ۳۵ میلیاردتومانی بودجه ساخت فیلم­‌های فاخر از سوی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و طرح دوباره این عبارت در رسانه­‌ها یادآور دورانی نه چندان دور است. شاید این یادآوری برای متولیانی که دورانی دشوار از مدیریت فرهنگ و هنر را تجربه می­‌کنند، بد نباشد. عبارت سینمای فاخر شعار رییس سازمان سیمایی دولت دهم بود. رقم­‌های زیادی هم برای ساخت فیلم­‌هایی که از نظر مدیران با ارزش­‌ها و مسائل مربوط به امنیت ملی ارتباط داشت، هزینه شد.

اما متأسفانه هیچ یک از آن آثار نه در انتخاب­‌های منتقدان جایی یافتند، نه فروش بالایی را تجربه کردند که بگوییم مردم دوس­ت­شان داشتند و نه خود مدیران توانستند پای آن فیلم­‌ها بایستند. به همین دلیل در آخرین سال فعالیت دولت دهم، علیرضا سجادپور روی خط یکی از قسمت­‌های برنامه هفت آمد و از رویکردی جدید گفت که نشان می­‌داد متولیانی که در سردادن شعار سینمای فاخر از هم سبقت می­‌گرفتند، به شکست آن پروژه پی برده­‌اند. سجادپور که نمی­دانست مدتی بعد باید از سمتش کناره بگیرد گفت رویکرد جدید ما در سازمان سینمایی فیلم فاخر ارزان است. مشخص نشد فیلم فاخر ارزان چیست و مدیران چه تعریفی از آن داشتند.

ولی می­‌شد حدس زد اگر شعار سینمای فاخر از مدیریت سینمایی ادامه می­‌یافت به کجا می­‌رسید. مقصد محتوم این شعار همان سرزمینی بود که در نهایت سینمای معناگرا به برای فرار از سرگردانی در آن رحل اقامت افکند. سینمای معناگرا شعار معاونت سینمایی دولت نهم بود. شعاری که برای تحقق و ساخت مصادیقی متناسب با ان هزینه­‌های زیادی شد ولی باز هم مدیران نتوانستند یک فیلم را به عنوان مصداق تعریف­شان از مجموع تولیدات خود معرفی کنند.

در آخرین سال فعالیت دولت نهم محمد حسین صفارهرندی- وزیر فرهنگ و ارشاد وقت- گفت منظور از سینمای معناگرا فیلم سوپراستار (تهمینه میلانی) است. میلانی هم در چند مصاحبه گفت که اصلاً در پی ساخت فیلم معناگرا نبوده. آن اتفاق نشان داد رسیدن از تعریف به فیلم و از مفهوم به مصداق نادرست است. ژانرهای تاریخ سینما این­گونه به وجود امده­‌اند که ابتدا مجموعه­‌ای فیلم با شباهت­‌هایی ساخته شده­‌اند و بعد در فضاهای فرهنگی و رسانه­‌ای و آکادمیک با بررسی آن­ها و با در نظر گرفتن اشتراک­‌های­شان، عنوانی به ان آثار بار شده است. کسی نگفته فیلم نوآر یا وسترن باید این مشخصه­‌ها را داشته باشد و بعد عده­‌ای بروند و بگوشند متناسب با آن دستور فیلم­ بسازند.

یکی از شعارهای دولت یازدهم تدبیر و امید است. ما هم امید می­‌بندیم در آزمودن آزموده­‌ها تدبیر کنند. سهم وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی از بودجه فرهنگ زیاد نیست. حیف است بخشی از آن صرف هزینه تولیداتی شود که در نهایت متولیان نتوانند پایش بایستد و ارقامی که می­‌توانست به تقویت زیرساخت­‌ها یا حمایت از استعدادهای جدید و جوان اختصاص یابد، در نهایت تبدیل به فیلم­هایی فراموش شدنی شود.