سینماسینما، حمید عبدالحسینی

دستیابی به چنین کیفیتی در بازیگری تصادفی نیست! این میزان شناخت و درک و تحلیل به جا و سپس برگزیدن روشها و تکنیکهای درست و موثر در اجرا فقط در سایه یک ذهن آماده، بیانی فصیح و بدن و حرکاتی کارشده، به وجود می آید و جواد عزتی به حق مالک زخم کاری را به یک کلاس قابل اعتنا در بازیگری سینمای ایران بدل می سازد و به یک نقطه ی اوج در کارنامه ی خودتبدیل می کند. عزتی از تئاتر آمده است اما تلفیق عناصر موثر تئاتر با مولفه های سینمایی در بازیگری به خوبی در نقش آفرینی های عزتی در سینما و تلویزیون تلفیق می‌شود، او شاید از معدود بازیگرانی ست که در این سال‌ها حتی به صورت توامان فیلمی کمدی و تراژدی را روی پرده داشته و در هر کدام به یک اندازه موفق بوده است موضوعی که با توجه به سلایق و علائق تماشاگران سینمای ایران که اغلب با ذهنیت از بازیگر به تماشای فیلم ها می نشینند عجیب و دور از ذهن می‌نماید اما عزتی با پتانسیل بالای خود و قدرت اغنا و کاریزمای وجودی اش که جزو خصائص غریزی در بازیگری محسوب می‌شود و از سوی دیگر با انتخاب‌هایی ریسک آمیز و آشنایی زدایانه که کارگردانان را مجاب به سپردن چنین نقشهایی به وی کرده است موفق شده تا تصویری جامع الاطراف از خود روی پرده بیافریند؛ تصویری که در هر فیلم مخاطب را شگفت زده می‌کند و او را به پیگیری فیلم های بعدی این بازیگر ترغیب می کند. جواد عزتی اگرچه در جشنواره سی و هشتم فیلم فجر جزو پرکارترین بازیگران فستیوال بود اما پرکاری اش مانعی در کیفیت و تنوع آثارش ایجاد نکرد به نحوی که تا ۱۴ ماه برای بازی در اثر بعدی در انتظار نشست تا در نهایت ایفاگر کاراکتر مالک در زخم کاری باشد. کاراکتری پرپیچ و خم و وسوسه انگیز که برمبنای یکی از شخصیت‌های برترین متون نمایشی دنیا یعنی مکبث شکسپیر نگاشته شده است و جواد عزتی با رویکردی مولفانه در قرائتی امروزی و اینجایی به ارائه ای قابل باور از مالک نائل آمده است.

*نویسنده و کارگردان