سینماسینما، امیرعلی نصیری
مستند «سمفونی حمید» به کارگردانی جعفر صادقی؛ به نمایش درآمده در جشنواره سینماحقیقت
حمید علیدوستی ستاره اسبق فوتبال ایران و پدر ترانه، بازیگر مشهور سینما است. هیچگاه به تیمهای پرطرفدار نرفت و تصاویر زیادی از او نمانده؛ ولی از نظر هواداران، فوتبالیستها و حتی هنرمندان یک چهره محبوب به شمار میرود. ضمن مرور بر زندگی شخصی و ورزشی او در حین ساخت فیلم به نواری ضبط شده از بازیهای خودش در زیرزمین منزلش میرسیم که بخش کوتاهی از تصاویر بازیهای او در جوانی دیده می شود. او از معدود فوتبالیستهای ایرانی است که سینما، ادبیات، موسیقی و کتاب در زندگی او جاری است.
سمفونی حمید مستند پرترهای است از حمید علیدوستی بازیکن تیمهای هما و ملی ایران. در این فیلم شنونده صحبتهای خودش، دخترش، همتیمیها، مربیان و کارشناسان هستیم و با جنبههایی از زندگی علیدوستی آشنا میشویم که برایمان تازگی دارد: علاقهمندی به کتاب، موسیقی و نوازندگی. البته فکر میکنم صدای گفتار (نریشن) خودشان روی فیلم خیلی خوب درنیامده، نمیدانم فیلمساز به استفاده از صدای عادل فردوسیپور فکر کرده یا نه؟
حمید علیدوستی را فقط یک بار و در جشن منتقدان از نزدیک دیدم؛ با حجب خاصی گوشهای ایستاده بودند و به هیچ درخواست عکسی جواب رد نمیدادند. خوشحالم که وی در هفتمین دهه زندگیاش به لحاظ جسمی و روحی شرایط خوبی دارد. اگرچه فوتبالی نیستم، ولی تصور میکنم برجستهترین ویژگی سمفونی حمید، دستیابی به تصاویر آرشیوی مسابقات فوتبال قدیمی (و احتمالاً ارتقای کیفیت آنها) است. یکی از قسمتهای جذاب فیلم تدوین موازی صحنههای رختکن است؛ ورزشگاه شیرودی (امجدیه سابق) در سال ۱۴۰۰ و رختکن تیم هما در سال ۱۳۶۳٫ سمفونی حمید دوستداشتنی است؛ مگر میتوان عادل فردوسیپور و ترانه علیدوستی را در فیلمی دید و آن فیلم را دوست نداشت؟