سینماسینما، فرزانه متین
فیلم «زعفرانیه ۱۴ تیر» به کارگردانی سیدعلی هاشمی و نویسندگی جابر قاسمعلی پس از چند سال انتظار اکران محدودی داشت، اما به تازهگی وارد گروه اکران آنلاین شده است. پخش چنین فیلمهایی نشان میدهد سینمای اجتماعی ایران همچنان میتواند مخاطب جدی را جذب کند. داستان در یک خانه در شمال تهران میگذرد؛ روزی که با بازگشت دختر خانواده و افشای رازهایی از گذشته، آرامش ظاهری خانواده فرو میریزد. هاشمی با انتخاب لوکیشن محدود و تمرکز بر دیالوگ، تماشاگر را در فضایی پرتنش نگه میدارد و از این محدودیت فرصتی برای کاوش روانشناختی شخصیتها میسازد.
بازیها از نقاط قوت اصلی اثر است. مهدی هاشمی در نقش پدر خانواده ترکیبی از اقتدار و درماندگی را به نمایش میگذارد و هنگامه قاضیانی، پس از مدتها غیبت، با بازی کنترلشدهاش حضور پررنگی دارد. نازنین بیاتی و لیندا کیانی نیز به شکل ملموسی شکاف میان نسلها را نشان میدهند اما بازی مسعود رایگان نسبت به سایر بازیها چنگی به دل نمیزند. طراحی صحنه و انتخاب لوکیشن نیز به خوبی تضاد میان ظاهر لوکس زندگی و بحرانهای پنهان شخصیتها را برجسته میکند.کارگردان تلاش کرده یکنواختی فیلمهای تکلوکیشنی را با میزانسنهای متنوع و نورپردازی دقیق برطرف کند. استفاده از سکوت و موسیقی در خدمت ایجاد تعلیق قرار گرفته و فضای رازآلود فیلم را تقویت کرده است.
با این حال، اتکای فراوان به دیالوگ در برخی بخشها ریتم اثر را کمی کند کرده، اما همچنان در خدمت درام است. فیلم از شعارزدگی دور مانده و روایت صادقانهای از بحرانهای خانوادگی ارائه میدهد.
«زعفرانیه ۱۴ تیر» تماشاگر را به گفتوگو درباره روابط خانوادگی و مسئولیتهای اخلاقی دعوت میکند و نشان میدهد پشت دیوارهای شیشهای خانههای لوکس نیز دغدغهها و تنشهای عمیقتری جریان دارد. این اثر تجربهای ارزشمند برای دوستداران سینمای اجتماعی است و میتواند نقطه شروع بحثهای تازه درباره خانواده و اخلاق در جامعه امروز باشد.