سینماسینما، محمد تاجیک

به عنوان کسی که حدود بیست سال است خبرنگار سینمایی ام دیگر خیلی چیزها برایم عادی شده است؛ مثلا این‌که گزارش، خبر و گفتگویی اختصاصی‌ای که تهیه کرده‌ام توسط رسانه های دیگر بدون درج منبع اصلی آن، منتشر می‌شود.

از اوائل دهه هشتاد که به عنوان خبرنگار در خبرگزاری ایسنا فعالیت داشتم با بحرانی به عنوان منبع نزدن مواجه بودیم؛ مثلا ما در خبرگزاری ایسنا برای اینکه در رسانه های دیگر ، منبع خبر را حذف نکنند بارها در جاهای مختلف مصاحبه منبع را می زدیم تا احتمال اینکه منبع را حذف کنند کمتر شود.

در این سال‌ها، آنقدر گزارش‌ها و گفتگوها و خبرهایم در رسانه های مختلف به شکل عجیب و غریبی بدون منبع کار شده که حد و حساب ندارد.

اما در این چند ساله با رصد فراوان اخبار به این نتیجه رسیدم که این قضیه حادتر و شدیدتر شده است. شهوت عجیبی برای نزدن منابع اخبار و به اصطلاح از آن خود کردن اخبار در بین خیلی از رسانه ها به وجود آمده که حد و حساب ندارد. حتی در گذشته هم چنین وضعیتی وجود نداشت.

مصاحبه ای که آقای کیانیان به شکل اختصاصی با سایت سینماسینما انجام داده و به شکل گسترده ای در سایت‌ها و کانال‌ها بازتاب یافته، به شکل عجیب و غریب و باور نکردنی در برخی سایت‌ها و کانال‌ها با حذف عجیب منبع اصلی مصاحبه یعنی سینماسینما منتشر شده است.

جالب است برای جلوگیری از هرگونه سوء استفاده برخی رسانه ها، آرم سایت سینماسینما بر روی فیلم مصاحبه با آقای کیانیان حک شده است. تعدادی از رسانه ها به شکل عجیب و باورنکردنی اقدام به حذف آرم سایت سینماسینما کرده اند که آدم را یاد سانسورهای تلویزیون می اندازد. در برخی رسانه ها برای اینکه منبع اصلی خبر دیده نشود، آنقدر کیفیت فیلم را پایین آورده اند که فاجعه شده است!
قبلا اگر مثلا خبر اختصاصی ایسنا را با حذف کردن کلمه ایسنا، بدون منبع منتشر می کردند الان برای حذف منبع حاضرند کیفیت یک مصاحبه تصویری آنقدر پایین بیاید که تبدیل به یک فاجعه شود.

در عرف رسانه ای، منبع اصلی یک خبر را نزدن یک دزدی آشکار محسوب می شود و هیچ فرقی با دزدی و سرقت ندارد و عملا به یغما بردن زحمات یک خبرنگار و روزنامه نگار محسوب می شود.

متاسفانه خیلی از رسانه هایی که اخبار بدون منبع می زنند خیلی ادعای زیادی درباره حرفه ای بودن دارند!