سینماسینما، کیوان کثیریان – ناصر ملک مطیعی؟ مگر زنده بود؟ هنرمند را که از صحنه جدا کنی جانش را ستانده‌ای. ستاره‌ای که بی‌‌هیچ دلیل قانع‌کننده‌ای به جای بازی جلوی دوربین، پشت دخل قنادی بایستد، به قتل رسیده است؛ مثل امیرکبیر سلطان صاحبقران. چهل سال است به قتل رسیده است. هنرمندی که در کشور خودش، بعد از چهل سال از حضور در یک برنامه تلویزیونی ساده محروم باشد، آیا زنده است؟
مردی که حق طبیعی‌اش تضییع می‌شود و تنها آرزویش به دلش می‌ماند، کشته شده‌است. بازیگری که چهل سال از عشقش جدا می‌افتد، چهل سال در وطنش غریب می‌ماند و نادیده گرفته می‌شود، بغض می‌کند و می‌گوید؛ «عاشق کارم بودم ولی دور بودم»، زنده است؟
***
ناصر ملک مطیعی؟ مگر مرده است؟ هنرمندی که چهل سال از بازی محروم باشد و فراموش نشود و همچنان در کوچه و خیابان مردم با احترام به او نگاه کنند و به او مهر بورزند مگر می‌میرد؟
هنرمندی که با همه بی‌مهری‌ها و جفاها، کشورش را ترک نکند، بماند، محرومیت بکشد، از هیچکس توقعی نداشته باشد، دم نزند و همچنان نجیب و شریف بماند، مگر می‌میرد؟ بازیگری که بخشی از تاریخ سینمای یک سرزمین باشد مگر مردنی است؟ هنرپیشه‌ای که بعد از نیم قرن، مردم اینهمه نقش و ژست و دیالوگ از او به یاد داشته باشند مگر می‌میرد؟ ستاره‌ای که هربار اسم مردم به میان بیاید بغض کند، مگر می‌میرد؟ مردی که تشییع پیکرش اینهمه پرشور و عاشقانه باشد، هرگز نمی‌میرد.
***
ناصر ملک‌مطیعی؟ همان سوپر استار مشهور؟ جوان اول؟ مرد؟ لوطی؟ بامعرفت؟ همان که مرام و منش‌اش با جوانمردی آغشته بود؟ همان؟
ناصرخان ملک مطیعی اگر اینهمه با قلب مردم اتصال دارد و پیر و جوان به او مهر می‌ورزند، نه فقط به دلیل نقش‌هایی است که بازی کرده و روی پرده افتاده، بلکه بیشتر بخاطر نقش‌هایی است که نگذاشتند بازی کند، بخاطر سالهایی است که به ناحق نتوانسته روی پرده نقشی بیافریند و به خاطر ارادت و مهری است که به مردم نثار کرده است.
فارغ از اینکه سینمای ناصر ملک مطیعی را دوست داشته باشیم یا نه، او مظهر آدم‌هایی است که حق مسلمشان بدون دلیل قانع کننده‌ای زیرپا گذاشته شد و قربانی تنگ نظری و بی‌خردی و تعصب کور شده است که نمونه‌هایش در این سرزمین بسیار است و از این منظر هم، او یکی بود از همین مردم.
***
ناصر ملک مطیعی، ستاره‌ای بود که تا انتهای عمرش برای مردم نقش اول باقی ماند و همه دلخوشی‌اش این بود که پیش مردم احترام و آبرو دارد. چه نقش‌هایش را دوست بداریم چه نه، او بخشی از تاریخ سینمای ایران است و بخش مهمی از آن. اگر حالا هزاران نفر به بدرقه پیکرش می‌آیند، بی‌دلیل نیست. نمی‌دانم آنها که تصمیم گرفتند او را حذف کنند و چهل سال حق بدیهی فعالیت در سینما را از او گرفتند، حالا چه حالی دارند، نمی‌دانم چقدر از این کار سود برده‌اند و چقدر از کارشان راضی‌اند و چقدر سینما از غیبت ملک مطیعی و فردین و پوری بنایی و امثال آنها منتفع شده.
اما می‌دانم کسی که تاریخ سینمای ایران و مردم ایران از او به نیکی یاد خواهند کرد ناصر ملک‌مطیعی است. کسی که سالیان سال همه به احترامش تمام قد می‌ایستند و کف میزنند، هم‌اوست. کسی که تا سال‌ها فیلم‌هایش را می‌بینند و نامش را با احترام بر زبان می‌رانند، اوست و کسی که نامش از یاد نسل اندر نسل مردم ایران نمی‌رود، بی‌شک ناصر ملک مطیعی است نه کسانی که کمر به حذفش بستند.
منبع: روزنامه اعتماد