سینماسینما، دکتر ارسیا تقوا (روان‌پزشک)
سیستم درجه‌بندی فیلم‌ها برای اولین بار در ایران به طور رسمی از سوی وزارت ارشاد ارایه گردید.
سیستم درجه بندی از سمت ارشاد به شکل دستوری هفته قبل ارایه شد. در این تقسیم‌بندی فیلم‌ها از نظر میزان خشونت، موضوعات جنسی و مواد مخدر برای سنین ۹،۱۲،۱۵ و ۱۸ تقسیم‌بندی می‌شوند.
پیش از این دکتر مریم رسولیان رئیس انجمن علمی روانپزشکان ایران در نامه‌ای به ریاست وقت سازمان سینمایی و سمعی‌بصری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلام محمدمهدی حیدریان چنین نوشته بود: «موضوع درجه‌بندی سنی فیلم‌ها، همواره یکی از دغدغه‌های جدی روانپزشکان و دست‌اندرکاران سلامت روان کودک و نوجوان کشور بوده است. امروزه تأثیر رسانه‌ها بر ساختار روانیِ کودکان و نوجوانان بر کسی پوشیده نیست. مخاطبانِ کوچک‌تر ادرارک متفاوتی از تصاویرِ پخش‌شده در قالب فیلم دارند؛ از همین رو اکثر کشورها با دقت و ملاحظه‌ای جدّی این تأثیرات را دنبال و بر آن نظارت می‌کنند. گرچه در این راستا و طی سال‌های گذشته تلاش‌هایی در کشور ما صورت گرفته، اما به دلیل فقدان زیرساخت‌ها و ضمانتِ اجرایی، طبقه‌بندی سنی در عمل موفق نبوده است. چه‌بسا برای فیلمی این درجه‌بندی صورت می‌گرفت و بعد شاهد بودیم که بدون مانع و محدودیتی فوج فوج دانش‌آموزان به دیدن آن می‌روند.
در تاریخ چهارم اردیبهشت در خبرها به نقل از رئیس جامعه‌ی صنفی تهیه‌کنندگان آمده بود: بنای ما بر این است که با همراهی سازمان امور سینمایی موضوع درجه‌بندی سنی فیلم‌ها را اجرایی کنیم تا اعتماد مخاطبان تداوم یابد.
حال که دو نهاد قدرتمند سینمایی کشور خبر از عزمی جدی برای فعال‌سازی سیستم درجه‌بندی فیلم‌ها می‌دهند انجمن علمی روانپزشکان ایران این اتفاق را به فالِ نیک گرفته و آمادگی خود را با دارا بودن زیرساخت کمیته کاهش انگ و رسانه و کمیته روان‌پزشکی کودک و نوجوان برای ارائه تجربیات و همکاری در این زمینه را اعلام می‌دارد.»
گرچه روانپزشکان و مسئولان سلامت‌روان کشور با اصل این کار برای حفظ آرامش روانی کودکان و نوجوانان قاعدتا باید موافق باشند ( چنان‌که دغدغه‌های خود را در نامه‌‌ی فوق به وزارت ارشاد نیز اعلام کردند)، اما مهم‌ترین سوالی که پیش می‌آید این است که جهت اجرایی کردن این شیوه‌نامه از مدل‌های علمی رایج در کشورهای دیگر استفاده می‌شود یا قرار است موردی به مجموعه‌های محدودسازِ قبلی از سوی نهادهای دولتی اضافه کند؟