سینماسینما، نغمه خدابخش

زالاوا/ ارسلان امیری

«نیمی از داستان فیلم واقعی است، نیمه ترسناکش» همین جمله در تیتراژ آغازین فیلم کافیست تا مخاطب نگاه جدی تر و دقیق‌تری به فیلم داشته باشد. روایت خرافی مردم روستایی که معتقد به حضور جن در روستایشان هستند و نیازمند به جن‌گیر!
ارسلان امیری در اولین ساخته سینمایی خود و انتخاب ژانر وحشت از المان‌های رایج و غلوآمیز در این ژانر پرهیز کرده و ترس واقعی را در دل روایت می‌گنجاند. گروه فیلمنامه نویسان زالاوا با هوشمندی قصه را پیش می‌برند چنانکه می‌توان اعتقاد خرافی مردم روستای کوچک را به جامعه بزرگتر تعمیم داد. جامعه ای تحت سلطه عده ای معدود، که اسیر خرافه پرستی شده اند و چاره ای جز ناقص کردن یا کشتن همنوع خود ندارند. در این بین روایت یک عشق هم وجود دارد عشقی که قربانی خرافات می‌شود و بخش تراژیک داستان را شکل می‌دهد. با دیدن فیلم زالاوا می‌توان مانند دو قهرمانش عاشق شد می‌توان مانند استوار قصه با خرافات مخالفت کرد، مردی که در نهایت چاره ای جز همراهی با عقاید مردم و تسلیم شدن ندارد و هم می‌توان از شرایط موجود ترسید و سکوت کرد!

مصلحت/ حسین دارابی
با دیدن فیلم مصلحت این پرسش مطرح می‌شود که چه مصلحتی در ساخت مصلحت وجود دارد؟ مصلحت یک تله فیلم خوب است که در مدیوم تلویزیون می‌تواند موفق باشد هم به لحاظ ساختار هم موضوع و هم بازی‌های خوب. فیلمی که نمونه های زیادی از آن در ایام دهه فجر در شبکه های مختلف صدا و سیما پخش می‌شوند. چه لزومی دارد سرمایه هنگفتی برای ساخت چنین فیلمی در نظر گرفته شود؟ موضوع عدالت و حق کشی و مصلحت طلبی همیشه سوژه جذابی بوده و هست. نمونه های امروزی قطعا جذابیت بیشتری دارند تا روایتی که چهل سال پیش اتفاق افتاده است.