سینماسینما/ مجید توکلی:

درست مثل اسم خود فیلم،حالا دیگر ” همه می دانند” که اصغر فرهادی یک نابغه است.نابغه ای که از دل و شرایط بحران رشد کرده و حالا در بهترین نقطه سینمای جهان ایستاده.”همه می دانند” فرهادی فیلم مهمی است.درست مثل خود فرهادی که این روزها فیلمسازی مهم در ابعاد جهانی است و همه منتظر یک غافلگیری و دست خوش دیگر از او هستند.غافلگیری و توقع بالایی که خود فرهادی تماشاگرانش را تربیت کرده.”همه می دانند” را در کن دیدم.فیلم مهمی است اما غافلگیر کننده نیست.قرار هم نیست باشد.قصه سرراست و دو خطی ساده ای دارد.اما اهمیت فیلم ،بیرون از فیلم و شرایطی است که فرهادی روی آن دست گذاشته.فیلمی درباره اوضاع نابسامان اقتصادی که یقه خانواده و روابط خانوادگی را گرفته.خانواده ای که اصل مرکزی همه فیلم های اصغر فرهادی است.خانواده ای چند لایه که درگیر معیشت.مهاجرت و مذهب است.قصه “همه می دانند” فرهادی در اسپانیا است ولی ماجرایی که تعریف می کند،بدون مرز است.بازیگرانش درست و در خدمت قصه همه توانشان را برای فرهادی گذاشته اند.یک باردم و پنه لوپه کروز درخشان و حتی درخشان تر از همه فیلم هایشان دارد که بدون شک شانس جایزه دارند.فضا سازی استادانه یک خانواده اسپانیایی که از دل شهر و روستا دور هم جمع می شوند و همین حالا که دارم اینها را می نویسم،دلم برای تماشای چندباره سکانس عروسی فیلم تنگ شده است.
اصلا نقد کردن “همه می دانند” مرحله بعدی کار است.اتفاق مهم تر، فرجام این مسیر پر پیچ و خم فرهادی است که تا اینجای کار پایان خوشی دارد ولی مثل آثارش پایان اش باز است و تو مدام فکر می کنی که او بعد از این چه مسیری را می رود.رقابت در بازار جهانی، دست آورد بزرگ فیلمساز نابغه ایرانی است.دست کم فروش این چند روزه فیلم در سینمای فرانسه،گواه این نکته است که فرهادی فیلمساز جهانی شده است.چه شمایی که برای فرهادی گارد گرفته ای،چه مایی که عاشق سینما و این مسیر پر پیچ و خم اش هستیم باید بدانیم که فعلا دنیا به احترامش جشنواره افتتاح می کند و کلاه از سر بر می دارد.اینکه انتظار ما از فرهادی بالا و بالاتر از همیشه هست را به فال نیک بگیریم.