سینماسینما، رویا فتح الله زاده
فیلم داستانی«روز بلوا» به کارگردانی«بهروز شعیبی» روایتی از زندگی حاج آقا عماد بدیعی، روحانی جوان و استاد دانشگاه است که به واسطه حضور در برنامه های تلویزیونی چهره ای شناخته شده و محبوب نزد مردم به شمار می آید. آنچه فیلم از کاراکتر عماد ارائه می دهد، روحانی- قهرمانِ جوان، روشنفکر، شجاع و پاک دستی است که ناآگاهانه وارد فعالیت‌ های غیرقانونی مالی شده است. تلاش او برای آشکار ساختن واقعیت موجب می شود تا به مرام و مَنش سابق خود بازگردد. او در مسیر کشف حقیقت به رازها و جزییاتی درمورد اعضای خانواده اش پی می برد و به تدریج اعتمادش را نسبت به همه از دست می دهد. فیلم، داستانی کلیشه ای و تکراری دارد. واقعیت این است که «روز بلوا» شباهت زیادی به داستان و کاراکتر مهندس«دومان» در فیلم «قارچ سمی» (رسول ملاقلی پور، ۱۳۸۰)دارد. موضوع هردو فیلم فساد مالی و اختلاس و رانت خواری است. در هر دو فیلم کاراکترها افرادی پاکدست، عدالت خواه، دلسوز، متعهد، فروتن و شجاع هستند و حاضر نیستند در جهت منفعت و سود بیشتر از حق و حقوق مردم بگذرند. همچنین هر دو کاراکتر به دلیل همراه نشدن و همکاری نکردن با باندهای اختلاس گر و رانت خوار و ایجاد مزاحمت در روند فعالیت های آنها در دام توطئه ها و دسیسه‌چینی هایشان گرفتار می‌شوند. بنابراین شغل، جایگاه و محبوبیت شان را ازدست می‌دهند و زندگی خصوصی شان نیز دستخوش بحران می شود. با این اوصاف گرچه فیلم «روز بلوا» به فساد مالی گسترده در جامعه اشاره دارد اما حضور کاراکتر عماد به عنوان یک روحانی استاد دانشگاه، نشان دهنده این استراتژی است که فیلم درصدد زیرسوال بردن سیستم جامعه ایران نیست. به همین دلیل کاراکتر اصلی فیلم یک روحانی و عضوی از بدنه سیستم انتخاب شده است تا سندی بر این باور باشد. «روز بلوا» با وجود موضوع جسور و ملتهبش، فیلمی منفعل و خنثی قلمداد می شود.