سینماسینما، رضا دانش پژوه
سینما شهر قصه، عنوان فیلمی از علی اکبر حیدری و کیوان علی محمدی با موضوع سینماست. فیلمی که تلاش می کند، طرح دوستی با سینما را ویرایش کند. این ویرایش هم با مرور سینمای گذشته و خاطره بازی از سر گرفته می شود. فارغ از داستان فیلم، اینکه فیلم حامل چه مفاهیمی و مناسباتی ست، در این نوشته بیشتر اهمیت دارد.
سینما شهر قصه در اولین حرکت خود موفق می شود بعد از سالها تصویر بهروز وثوفی و فردین را بر روی پرده، هر چند آرشیوی، نمایش دهد. بعد از چهل سال که از انقلاب می گذرد، هنوز این تاکید وجود دارد که هیچ کدام از بازیگران سینمای قبل، خطری برای کشور نداشته اند و برعکس این تفکرات به شدت رادیکال، محسن مخملباف و رفیع پیتز بودند که اتفاقا مورد حمایت حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی بودند و نهایت آنها بعد از یک دوره درخشان فیلمسازی، نتیجه کارشان ساخت فیلمهای شعاری و بازی در فیلم ضد ایرانی آرگو شد.
شخصیت عطار فیلم، که نماد افراطیون مخالف سینماست به اندازه کافی رقت بار بودن تفکراتش در فهم سینما، مخاطب را مجبور به یادآوری دهه شصت و حواشی فراوان سینما در این خصوص میکند.
اینکه سینما در چه مقر اجتماعی و فرهنگی قرار دارد، برای تمامی حکومت های دنیا مهم است. چرا که سینما به همان اندازه که مورد کملطفی قرار بگیرد ، می تواند خطرناک باشد. خطرناک، از این بابت که اگر میدان برای تولید خالی باشد، قطعا مصرف کنندگان به تولیداتی روی میآورند که مصرف کننده را می شناسند.
درکشورهای صاحب صنعت سینما، اگر چرخه مالی سینما را بررسی کنیم به مجموعه های بزرگتر اقتصادی می رسیم که حیاتشان زنجیر وار به هم وصل است. این اتصال برای افزایش شانس حیات اقتصادی، منجر به تولید شرکت های مختلفی، در حفظ حقوق مادی تولیدکنندگان فیلم، میشوند که هر کدام به نحوی متصل به ساز و کار های اقتصادی عظیم تری هستند و نهایتا اجماع آنها، در گستره بزرگتری جریان سینمای صنعتی را بوجود می آورند.
اینگونه نیست که مناسبات سینمایی در خارج از عرف سیاسی کشور حرکت کند و مناسبات سیاسی بدون در نظر گرفتن حضور سینما ، قوانین و دستورالعمل هایشان را اجرایی کنند.
در فیلم سینما شهر قصه، یادآوری صحنه های مختلف از فیلم های سینمای ایران، فقط در صورت تجربه زیست دهه های قبل ارزشمند است. چرا که بخشی از مخاطبین کنونی سینما، فاصله زیادی با دوران مد نظر فیلم دارند و حتی می تواند تماشای این آثار برای آنها، نه تنها لذت بخش نباشد که چه بسا در هجوم انبوه آثار پرکشش دنیا، بسیار خسته کننده هم باشد.
سینمای ایران در طول سالها در معرض سلایق مختلف مدیران قرار گرفته است و نتیجه آن عدم حضور، وضعیت زندگی حداکثری جمعیت ایران و به تبع آن، از دست دادن بخش عظیمی از مخاطبان سینماست.
فیلم سینما شهر قصه در جریان مرور دوران سینمایی دو سه دهه ایران نتوانسته است به اصل و اساس مقصودش دست پیدا کند ، اما نسبت به بعضی از آثار هم جنس خود، فیلم استخوان دار تریست.
سینمای ایران با مناسبات مختلفی روبرو می شود که روز به روز، از قدرت جریان اقتصادی سینما کاسته و اندام آن نحیف تر می شود.
سینما شهر قصه بازگشت به سینمای مردمی را یادآوری می کند. سینمایی که مردم خود را روی پرده ببینند. اکثر تولیدات سینمای ایران با داستان هایی از اقلیت روایت می شود.
این می تواند برای سینما خطرناک باشد. پیامد نداشتن سینمای ملی می تواند خطرناک تر از سانسور حضور بهروز وثوقی بر پرده سینما باشد.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- یا در اوج یا سوار بر موج/ بررسی حواشی نقدهای “روز صفر”
- قانون هست، اما نیست/ نگاهی به جایگاه قانون در فیلمهای جشنواره سیوهشتم فجر
- مروری بر سیوهشتمین جشنواره فیلم فجر/ تنوع در ژانر؛ ضعف در فیلمنامه
- اسلوب غلط از درک واقعیت عاجز است/ درباره داوری فیلم
- نمایه/ جشنواره و حاشیه و دامها!
- نگاهی به بهترین های جشنواره/ پیروزی جوانها بر پیشکسوتها!
- من از «از دست دادن» میآیم وطنم/ نگاهی به فیلم «روز صفر»
- یورش سنگین برنامه هفت علیه جشنواره فیلم فجر + ویدئو
- آن سه کام حبس لعنتی/ نگاهی به فیلم سه کام حبس
- نگاهی به فیلم عنکبوت/ همه چیز در سطح
- گفتوگو با مجید مجیدی/ نباید فضا را خشن کنیم
- ای کاش قضاوتی در کار بود/ یادداشتی درباره «قصیده گاو سفید»
- گرمتر بتاب/ یادداشتی درباره «خورشید» مجید مجیدی
- چرا این همه خشم؟! به بهانه میزهای مستطیل شکل جشنواره فجر
- بیمها و امیدها
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
آخرین ها
- خانواده قاتل از «بیبدن» شکایت میکنند؟
- فوت کارگردان فرانسوی برنده نخل طلا و سزار/ لوران کانته درگذشت
- نسخهی آزادیِ لانتیموس/ نگاهی به فیلم «بیچارگان»
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد