سینماسینما، زهرا مشتاق
هیچ اشکالی ندارد که به خود کمی استراحت بدهید. لباس گشاد و راحت بپوشید و خودتان را روی مبل ولو کنید. امیلی به جای شما مدام لباس های تازه و رنگی و شیک می پوشد.
باید از کمپانی عظیم نتفلیکس ممنون باشیم که در این روزهای سخت کرونایی، می شود با دیدن «امیلی در پاریس» کمی نفس بکشیم. سختی ها را فراموش کنیم و قدری رنگ ببینیم. چه اهمیتی دارد که امیلی دختری لوس و آمریکایی است که آمده پاریس تا آنها را شکل آمریکایی ها کند؛ یک سریال تک فصل و ده قسمتی را ببینید و ذهنتان را از همه چیزخالی کنید.
یک امیلی جوان و خوشگل که اندوه از دست دادن دوست پسر آمریکایی اش طول چندانی نمی کشد و خیلی زود با چند پیشنهاد تازه از سوی مردان فرانسوی رو به رو می شود. امیلی که با این فکر به فرانسه آمده که مدل شرکت فرانسوی را تبدیل به مدل آمریکایی بکند، کم کم در مسیر دو سویه تاثیرگذاری و تاثیر پذیری قرار می گیرد و همین قصه را پیش می برد. قرار نیست دعوا و زد و خورد بشود که البته می شود؛ مثل اصطکاک امیلی و رئیسش با بازی فیلیپان لروآ بولیو به نقش سیلوی. سیلوی، امیلی را اصلا حساب نمی کند و احتمالا از ارسال این بسته لوس با لباس های رنگی پنگی از آمریکا حسابی جا خورده و دادش درآمده؛ اما امیلی با بازی دوست داشتنی لی لی کالینز هم کوتاه بیا نیست. او همیشه ایده ای دارد. چیز تازه ای از آستین درمی آورد و دو همکار مردش را که رفته رفته او را آدم حساب کرده و رفیقش شده اند، به تحسین وامی دارد. حتی سیلوی جدی و مغرور را نیز کم کم متوجه خلاقیت های به روزی می کند که یک جنس یلخی بودن و رها شدگی آمریکایی در آن موج می زند. امیلی و سیلوی نه تقابل صرف، که تفاوت های بارز دو فرهنگ آمریکایی و فرانسوی را بی هیچ قضاوتی فقط نشان می دهد. خانه های پاریسی، زندگی های پاریسی، زندگی های متاهلین معشوقه دار، شیک و به روز بودن کلاسیک و مخصوص فرانسوی در برابر شکل و جنس زندگی آمریکایی از قضا نقاط قابل تامل این سریال است.
قصه یک خطی سریال این است؛ یک کمپانی عظیم در شیکاگو، یک شرکت لوکس پاریسی را می خرد و بعد امیلی کوپر را که تخصص و مهارتش مارکتینگ است به پاریس می فرستد. امیلی یک کلمه هم فرانسه نمی داند. آن هم میان لشکری از فرانسه زبان ها که ندانستن زبانشان یک توهین بزرگ تلقی می شود. اما امیلی چیزهایی دارد که این نقصی را که کم کم با یاد گرفتن فرانسه در حال رفع آن است، می پوشاند. امیلی به شدت پشتکار دارد. اهل جا زدن نیست. با هر شرایطی کنار می دهد و با بدترین اتفاقات خود را تطبیق می دهد تا سرپا بماند. او می ماند و ادامه می دهد. اگر من جای امیلی بودم همان شش روز اول چمدانم را می بستم و با اولین پرواز به نیویورک برمی گشتم. اما ویژگی این دختر جوان آمریکایی سازش با هر رویدادی به نفع خود است. او حتی پاپوش ها را از آن خود می کند. یعنی این توانایی را دارد که خودش را در سخت ترین شرایط حتی اثبات و تثبیت کند و شاید این عصاره و رمز موفقیت تمام آمریکایی ها باشد.
نکته جالب، حداقل برای من، حضور نام لیلی کالینز یعنی همین امیلی خانم، در میان تهیه کنندگان این سریال بود. یک دختر جوان رنگی پنگی که در عالم خارج از فیلم هم آنقدر پول دارد که در فهرست تهیه کنندگان امیلی در پاریس قرار می گیرد. چراغ ذهنتان را خاموش کنید و کمی کمدی رمانتیک ببینید.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- ۱۰ سریال برتر سال ۲۰۲۰ از سوی IMDB معرفی شد
- مهیبترین جنایات، در کمال خونسردی
- سریال جدید «آن شرلی» در سه فصل به پایان میرسد
- بن استیلر برای اپل سریال میسازد
- استقبال از «دانتون ابی» در بریتانیا/ احتمال ساخت فیلم دوم هست
- همسرِ تونی بلر تهیهکننده شد
- گفتوگو با آلکسیویچ درباره سریال «چرنوبیل»/ جوانان به کشف این رویداد پرداختند
- موفقیت «چرنوبیل»، روسیه را مجبور به ساخت سریال کرد
- دفاع جانانه بازیگر نقش آریا استارک از پایانبندی «بازی تاج و تخت»
- «طبل حلبی»/ به زمین هبوط کرده همچون دست مقتدر خدا؛ درباره سریال «پیکی بلایندرز»
- چرا جولیا رابرتز «بازی تاج و تخت» را ندید؟
- «بازی تاج و تخت» در آخرین قسمت هم گاف داد + عکس
- گاف جدید سریال «بازی تاج و تخت» + عکس
- برگزیدگان جوایز تلویزیونی بفتا مشخص شدند
- پخش غیرقانونی باز هم بلای جان «بازی تاج و تخت» شد
نظر شما
پربازدیدترین ها
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»
آخرین ها
- فوت کارگردان فرانسوی برنده نخل طلا و سزار/ لوران کانته درگذشت
- نسخهی آزادیِ لانتیموس/ نگاهی به فیلم «بیچارگان»
- نکوداشت اکبر زنجانپور در نوزدهمین «شب کارگردان»
- حضور همراه اول در بزرگترین نمایشگاه فناوری ترکیه
- معرفی همراه اول بهعنوان کارفرمای برتر سلامتمحور
- «در سایه سرو» از جشنواره ایتالیایی جایزه گرفت
- فیلم ایرانی نامزد قدیمیترین جایزه سینمایی اروپا شد
- کیوسکهای دیجیتال نخستین اپراتور سلامت کشور رونمایی و نصب شد
- تحلیل رسانههای فرانسوی از حضور فیلم رسولاف در بخش مسابقه کن/ یک انتخاب سیاسی
- فیلمهای «رکوردزن» و زنگ خطر برای آینده این سینمای محترم!
- «هواخوری» روی صحنه میرود
- تمدید مهلت شرکت در جشنواره «خیمه شب بازی»
- سینماسینما/ گفتوگو با کن لوچ درباره «بلوط پیر» و دیگر چیزها/ امید، فعالیتی سیاسی است
- نسخه ویژه نابینایان «همسر» با صدای مسعود فروتن منتشر میشود
- نمایش «شیرین» کیارستمی در جادوی سینما بنیاد حریری
- آغاز ثبتنام دهمین دوره کارآموزی همراه اول
- تتلو در دادگاه: عذرخواهی میکنم
- مستانه مهاجر داور جشنواره الجزایر شد
- فیلم ترنس مالیک به جشنواره کن نرسید/ لیلا حاتمی با مریم مجدلیه به ونیز میرود؟
- «آقای قاضی» به شبکه دو میآید
- واکنشها به گفتگوی عضو هیئت مدیره نماوا/ شورای صیانت خانه سینمای ایران بررسی میکند
- محمد رسولاف با «دانه انجیر مقدس» به کن باز میگردد
- بستههای همراه اول ویژه حج ۱۴۰۳ اعلام شد
- چرا «سرزمین مادری» فعلا متوقف است؟
- اکران «همسایه شما، زهره» در هنر و تجربه/ پوستر فیلم رونمایی شد
- کمال تبریزی به دبیری جشنواره فیلم اقوام ایرانی نرسید
- معرفی نامزدهای دومین جشنواره «عروسکخونه»
- «ایستاده با گرگ» نامزد دریافت جایزه از جشنواره دهلی نو شد
- کیلین مورفی، بهترین بازیگر مرد آکادمی فیلم و تلویزیون ایرلند/ پیروزی «اوپنهایمر» کامل شد
- شمشیرها برق میزنند/ نگاهی به فیلم «شوگان»