سینماسینما، کیوان کثیریان:
کوتاه درباره “هایلایت”
سوژه و موقعیت گاهی این امکان را به فیلمساز می‌دهد تا با نزدیک شدن به موقعیت‌های پیچیده انسانی، فیلمی بسازد با روابط منشوری و شخصیت‌های چندوجهی. ساده گرفتن این موقعیت‌ها و فرار کردن از عمق و بُعد بخشیدن به شخصیت‌ها باعث می‌شود آدم‌ها تک بعدی و تخت از آب درآیند، سطحی و بی‌مبنا عمل کنند و در نتیجه تنها کاریکاتورهایی از انسان خلق شود و آدم‌های فیلم از نعمت شخصیت پردازی محروم بمانند. آدم‌هایی که اغلب خودشان هم نمی‌دانند چرا بعضی کارها را می‌کنند و بعضی حرف‌ها را می‌زنند. به چنین آدم‌هایی نه می‌شود نزدیک شد نه فهمیدشان و نه همدلی کرد، فقط می‌شود نهایتا تماشایشان کرد و بعد از یادشان برد. مشکل فیلم “هایلایت” همین است؛ یک ملودرام سرد و ساده‌انگار با یک موقعیت خوب تلف شده.
۱.۵ ستاره از ۵
کیوان کثیریان
کوتاه درباره “ماهورا”
قصه‌ای که ظاهرا از روی یک اتفاق واقعی نوشته شده دستمایه “ماهورا”ست. روایت روان و کم لکنت این قصه عاشقانه و تراژیک در روزهای اول جنگ، فیلم را به یک اثر پذیرفتنی بدل کرده است. کارگردانی، موسیقی، فیلمبرداری و بازی‌ها خوب و بالاتر از انتظار است. شاید اگر ساختمان فیلمنامه طراحی دقیق تری می‌یافت و یکی از قصه ها پررنگ تر از بقیه پیش می‌رفت با فیلم موثرتری روبه‌رو بودیم. رنگ قصه‌های فرعی گاه زیاد می‌شود و قصه اصلی به فراموش سپرده می‌شود.
۲.۵ ستاره از ۵