سینماسینما، زهرا مشتاق
نمایشنامهخوانی چلاق آینیشمان به کارگردانی کیوان کثیریان
آسمان همه جا همین رنگ است. اگر محکوم باشی، اگر جایی گیر افتاده باشی، بی آنکه بدانی یک تبعیدی هستی، خوشحالی ات چیزهای کوچکی می شود. حتا چیزهای حقیر. آب نبات، شکستن تخم مرغ روی صورت آدم های دیگر، مسخره کردن دیگران یا دادن لقب های حقارت بار.
آدم هایی شبیه به هم، با روزگاری کسالت بار. در تله فراموشی. دنیا انگار چنین کسانی را از یاد می برد. آنها در جغرافیای خود اسیر می شوند و اگر کسی روزی حتا به نزدیکی آنها بیاید، پس حتما ایرلند آنقدرها هم جای بدی نیست. چه تعبیر آشنایی! اگر از میلیون ها جهش در جهان بیرون، دو جهش دوروبر ما اتفاق بیفتد، یعنی هنوز هستیم، زنده ایم، فراموش نشدیم. در آینیشمان، جز هلن و شاید برادرش، کسی سودای سفر ندارد. دیدن کارگردانی به نام فلاهرتی که در شهری نزدیک مشغول ساخت یک فیلم است، می تواند مستمسکی برای رهایی باشد. فرار از جبر جغرافیایی، رسیدن به آرزوهای دور، دیده شدن، مورد توجه قرار گرفتن. و بیلی هم می خواهد برود. او که پسوند نامش چلاق است و هیچ کس نیست که این رنج به اجبار الصاق شده به او را بیان نکند. او بیلی نیست. بیلی چلاقه است. به همین سادگی کسی مورد آزار و رنج قرار می گیرد. بی آنکه هیچ کس مسولیت کلماتش را بپذیرد. در جایی که سکون و رخوت حاکم است، گاز گرفتن دم یک گربه توسط خر همسایه خبر می شود. زشتی ها پررنگ تر به چشم می آید و همه می خواهند از کار و زندگی و آرزوهای هم سردر بیاورند و باج بگیرند. در عین بی خبری، در عین سکون خبرهایی است. از فراموش شدگی آدم ها و بیلی که نمادی برای تلاش و ناکامی است و دختری تنها به نام هلن که وقتی صورتک پرهیاهویش را کنار می زند، او نیز قربانی جهان ترسناکی است که می تواند انسان های واقع شده در جبرهای جغرافیایی را له کند.
تجربه تماشای آدم هایی که درست رو به روی تو یک نمایشنامه را ورق می زنند و صفحه به صفحه و صحنه به صحنه و دیالوگ به دیالوگ، نشسته بر روی صندلی و تنها با کمک صدا و بیان خود برای افراد آن طرف میز و صندلی، چیزی را تصویر و آشنا می کنند، تجربه جالبی است. مختصر شده یک نمایش که انگار می شود بدون رفتن به روی صحنه نیز جان بخشی شود. انگار صحنه و اکسسوار و لباس و دکور و نور و موسیقی به شکلی انتزاعی در ذهن تماشاگر شکل می گیرد و بدین سان تک تک تماشاگران بخشی از اجرای یک نمایشنامه می شوند. گویا در نمایشنامه خوانی، یک حرکت جمعی و گروهی شکل می گیرد که بی هیچ سخنی و در یک قرارداد نانوشته، یک نمایش در ظاهر، به شکلی ایستا و در باطن به شکلی پویا در حال جلو رفتن است و در نهایت لحظه استثنایی تهذیب و همذات پنداری صورت می گیرد و همه در خلق چلاق آینیشمان سهیم می شوند.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- راهیابی مستند «دوربین فرانسوی» به جشنواره ارمنستانی
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد؛ هنرمند اگر جهانبینی داشته باشد خفه نخواهد شد
- دوربین فرانسوی در جشنواره مستند کانادا
- در گفتوگوی کیوان کثیریان با بهنام بهزادی و مجید بزرگر مطرح شد/ پروانه ساخت دیگر موضوعیت ندارد
- در گفتوگوی کیوان کثیریان، امیر اثباتی و عباس عبدی مطرح شد: سینماگران حق دارند به صورت فردی برای یک نامزد تبلیغ کنند |
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد: در حال برگشتن به دهه ۶۰ هستیم که زور میزدند سینما را گلخانهای کنند/ منطق دوستان این است که میخواهند بهزور خودشان را دیکته کنند
- نسخه ویژه نابینایان «درخت زندگی» منتشر میشود
- گفتوگوی کیوان کثیریان با همایون اسعدیان و سعید عقیقی در برنامه «خط فرضی»: عدهای دوست ندارند چهره واقعی جامعه را در سینما ببینند/ معاصر بودن از دموکراسی و احترام به حق دیگران میآید
- آنچه در سینما خطرآفرین بوده سانسور عقیده است/ در سینما گرهی افتاده که مدام هم کور میشود/ هیچکس نمیتواند زنان را از تاریخ سینما حذف کند
- هشدار به سانسور در عصر هوش مصنوعی/ میزگردی با حضور کیوان کثیریان، شهرام مکری و حسام سلامت
- در برنامه «خط فرضی» مطرح شد: حکومتهایی که خودشان را متولی حقیقت میدانند خطرناکترین دولتها هستند
- وقتی زن تبدیل به «ناموس» میشود/ نگاهی به فیلم «خورشید آن ماه»
- در نمایش و تحلیل «دوربین فرانسوی» مطرح شد؛ کثیریان: یک مستند «راشومون»وار/ ضرابینسب: فیلمی بازیگوش و سرخوشانه
- اذعان به اشتباهات به تنهایی کافی است؟/ نگاهی به فیلم «جنگل پرتقال»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
آخرین ها
- تقدیر ویژه جشنواره اوبرهاوزن از فیلم کوتاه ایرانی
- «عامه پسند» اکران آنلاین میشود
- «عمو ماهیگیر» روی صحنه عمارت نوفللوشاتو
- حضور همراه اول در نمایشگاه بینالمللی اینوتکس ۲۰۲۴
- شکایت آموزش و پرورش از «افعی تهران»
- جزئیاتی تازه از داستان فیلم محمد رسولاف/ زندگی یک قاضی دادگاه انقلاب تهران در «دانه انجیر مقدس»
- دعوت گروه «فقر پشت پردهها» برای اعتصاب/ حقوق و بیمه کارکنان، چالش مدیران جشنواره کن
- در «تحریک کنندگان»؛ مت دیمون و کارگردان «بورن» در یک کمدی دزدی همراه شدند
- مدیرکل هنرهای نمایشی استعفا داد
- راهیابی «آمرغ» به جشنواره آسیای جنوبی مونترال
- حضور مرکز گسترش با ۲۲ کتاب در نمایشگاه کتاب تهران
- «دیوان تئاترال» روی صحنه میرود/ آغاز اجرای نمایش «مرگ با طعم نسکافه» با حضور مسعود کیمیایی
- صعود مقاومت ناپذیر و حیرت انگیز آقای کارگردان/ نگاهی به فیلم «چهارشنبه سوری» به مناسبت سالروز تولد اصغر فرهادی
- «بیژن و منیژه» میلیاردی شد
- بزرگداشت کیانوش عیاری و افتتاح گنجینه این فیلمساز در موزه سینما
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با دبیر بخش ۱۵ روز سینماگران جشنواره کن/ ما کشف میکنیم
- نمایش موزیکال «شازده کوچولو» / گزارش تصویری
- پیکر مسعود اسکویی به خانه ابدی بدرقه شد/ چرا برخی آدمها محبوب میشوند؟
- پایان تصویربرداری فیلم «ویلای موروثی»/ روایتی از زندگی یک باغبان
- رقابت ستارههای یک کمدی و یک درام عاشقانه تاریخی/ میزبانی سینماها از دو فیلم جدید
- پولاد کیمیایی برای «گالیله» میخواند
- فرصت ۳ فیلم کوتاه ایرانی برای اسکار ۲۰۲۵
- رکوردداران روز اول اکران
- «اتاق فرار» پرمخاطبترین بسته فیلم کوتاه «هنر و تجربه»
- معرفی برگزیدگان جوایز دیوید دی دوناتلو ۲۰۲۴ ایتالیا/ «من کاپیتان» بهترین فیلم شد
- روسای جدید آکادمی سزار معرفی شدند
- فیلم کوتاه «چوپان» در جشنواره ژاپنی
- «طاووس خانم و ازدواجهایش» در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه میرود
- حسن فتحی: جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاهتر نکنیم
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان