سینماسینما، هومن منتظری
در همان ابتدای فیلم جهان که خودش یکی دو ماه دیگر بیشتر زنده نیست بالای سرگاوش نشسته،گاو ورم کرده و حال خوشی ندارد. پیرمرد روستا گاو را معاینه و برایش دارو تجویز می کند.تا آخر فیلم نه مرگ جهان را میبینیم ،نه گاوش را .ولی پیرمرد میمیرد.اساسا فیلم پراست از همین رویکردهای متناقض.جهان نه در میان یک زندگی شهری و ماشینی با ترافیک و آلودگی هوا و همه چیزهای مضرش،که در دل خود طبیعت در مکانی چشم نواز و پر از آرامش که قابهایش به تابلوی نقاشی میماند و با زندگی به قول خودش همیشه سالم مرگش را به انتظار نشسته است.ذفیلم شوخ طبعانه قصد دارد روی مرز باریک بین مرگ و زندگی حرکت کند.اصلا فیلم درمورد جمع شدن آدمها برای جشن تولد کسی است که دارد میمیرد! اینگونه سر وقت مرگ رفتن و خالی کردن آن از مفهوم خودش و اعتبار بخشیدن به زندگی تلاش قابل احترامی است که به فیلم ارزش بخشیده است.ولی فارغ از این نگاه فیلم چگونه روایتش را پیش میبرد؟
فیلم برای روایت خرده داستانهایش در کنار داستان اصلی استراتژی متفاوتی در پیش میگیرد.اختلاف احسان و فرخ ،رابطه عاشقانه آسا یا رابطه تازه شکل گرفته نیلوفر و رضا به عمد زیادی دراماتیک شده است.خرده داستان هایی که به خودی خود فرصتی برای شخصیت پردازی و واکاوی اتفاقاتشان وجود ندارد و همه فقط در حد طرح موضوع باقی میمانند ولی با قطره چکانی دادن اطلاعات مثلا درباره چگونگی اختلاف احسان و فرخ در گذشته و اینکه چطوری فرخ با همسرسابق رفیق صمیمی اش ازدواج کرده سعی میشود تماشاگر را حریص و همراه نگه دارد.صحنه های مربوط به خرده داستان ها یکی پس از دیگری با ترتیب زمانی صحنه قبلی را تکمیل میکنند.در قصه خود جهان، تنهایی هایش، یا خلوت کردنش با یکی از رفقا و حرف زدنهایش درباره مرگ یا خوابها و صحنه های فانتزی پایان هر فصل را میتوان ترتیب زمانی شان را در طول فیلم به هم ریخت و عملا اتفاقی نیافتد. قصه جهان به ذات درونی تری است و برای برخورد با آن احتیاح به تامل بیشتری است. شاید همین باعث میشد از یه جایی به بعد انگاری خرده داستانها موتور پیشبرد داستان میشوند و پررنگ تر به نظر میرسند. از طرفی دیگر آنها را از دریچه دید جهان دنبال نمیکنیم. در خیلی از لحظات مربوط به آنها جهان اصلا وجود ندارد یا از آنها بیخبر است و حتی اگر در تصویر هم باشد کم اهمیت ترین عضو صحنه به حساب می آید. این استقلال خرده داستان ها خودش به نوعی موجب به انزوا رفتن داستان جهان میشود.
خود قصه جهان هم از یکجایی به بعد دستش خالی است.اساسا شخصیت جهان از آدم پنجاه خرده ساله ای که با مرگش مواجه شده است بیشتر پیش نمیرود.از رابطه شخصی جهان با دخترش که با او زندگی کرده یا حتی رفقایش هم چیز زیادی نمیبینیم. به نظر میآید بعد از همه شوخی ها با مرگ و زندگی شاید قصه جهان بستری باشد برای حرف های فلسفی خارج از قاب.شبیه به جملات قصاری که نیلوفر پای سریال های ترکی توی دفترش مینویسد.جهان هر چند در آخر فیلم به واسطه تحول شخصیتی که زیاد ملموس نیست میرقصد ولی به نظر می آید مثل ما بیشتر از یک تماشاگر نیست، تماشاگر رقص دیگران.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- خانواده قاتل از «بیبدن» شکایت میکنند؟
- یک فانتزی دوست داشتنی/ نگاهی به فیلم «صبحانه با زرافهها»
- صبحانه لذیذ/ نگاهی به فیلم «صبحانه با زرافهها»
- «صبحانه با زرافهها»ی سروش صحت؛ دومین گام در عینِ صحت
- اولین تصویر از «صبحانه با زرافهها»/ پایان فیلمبرداری فیلمی با بازی بهرام رادان،پژمان جمشیدی و هوتن شکیبا
- «نبودنِ» علی مصفا در سینماتک خانه هنرمندان ایران
- ادعای عجیب مدیر شبکه۴؛ مدیری، علیخانی، جوان و صحت جرأت نمیکنند به تلویزیون بروند
- «تجربه»ی آذر با گفتوگویی متفاوت با علی مصفا روی پیشخوانِ مطبوعات
- سروش صحت و کتاب باز با سالن پر در کانادا؛ آقای تلویزیون! کی ضرر میکند، من یا تو؟
- در انتظار جغدی خیالی به نام هِدا/ نگاهی به فیلم «نبودن»
- جهان با ما برقص/ نگاهی به سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره»
- زندگی را میشود آسان گرفت/ نگاهی به سریال «مگه تموم عمر چند تا بهاره»
- برگزاری کارگاه نویسندگی سروش صحت
- پایان اکران فیلم پرفروش سال/ «چپ، راست» به سینماها میآید
- برای فیلمی ساخته علی مصفا؛ جایزه بهترین تدوین جشنواره اسکاتلندی به هایده صفی یاری رسید
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- یادداشت محمد حقیقت از جشنواره کن بر فیلمی از جیا ژانگه/ یک پازل آشفته
- درخشش «سوزن» و «پیچ تاریخی» در چین/ ۴ جایزه جشنواره کولیوود هند برای «پریسان»
- گزارشی از فروش فیلمهای روی پرده/ کاهش مخاطب سینما در هفتهای که گذشت
- نمایش «مادرکشی» در مستندهای ایرانشناسی
- جنگ ضد مردمی است/ نگاهی به فیلم «۲۰ روز در ماریوپل»
- ترانه تنهایی/ نگاهی به فیلم «عامه پسند»
- جدیدترین ساخته آیدا پناهنده با بازی پارسا پیروزفر در شبکه نمایش خانگی
- اختتامیه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی همراه با یک بزرگداشت
- راهیابی فیلم شهاب حسینی به جشنواره بینالمللی فیلم نالیوود تورنتو
- زری خوشکام در کنار علی حاتمی به خاک سپرده شد
- کیانوش عیاری خیلی زود در سینمای ایران صاحب امضا شد/ هیاهو نداشتن به زیان عیاری تمام شد
- ساختار زدایی جنگ و صلح فتحی؛ انسان مست عشق/ نگاهی به فیلم «مست عشق»
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گزارش محمد حقیقت؛ پس از نمایش مگاپولویس، آخرین فیلم فرانسیس فورد کاپولا
- مجله اسکرین منتشر کرد؛ جدول ستارههای منتقدان به فیلمهای جشنواره کن
- نشان عالی خورشید به ارد عطارپور اهدا شد
- بزرگداشت ایرج راد برگزار شد/ راد: افتخار من کارهایی است که بازی نکردم
- زری خوشکام درگذشت
- «بودن یا نبودن» و تبدیل خشونت به امید/ عیاری نمونهای از عیار شرافت در سینمای ایران است
- برگزاری رویداد «ایرانهلث» با حمایت همراه اول
- میلاد شجره بهترین بازیگر جشنواره آمریکایی شد
- آلیس مونرو، نویسنده کانادایی درگذشت
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ پوسترهایی از سینماگران ایرانی که چهره واقعی از زن در سینما ارائه دادهاند
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره فیلم کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت دربارهٔ کمپانیهای پخش فیلم
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت دربارهٔ فیلمهای افتتاحیه در دو بخش مسابقه و ۱۵ روز سینماگران
- مریل استریپ نخل طلای افتخاری کن را از ژولیت بینوش گرفت
- اختصاصی سینماسینما از جشنواره کن/ گفتوگوی سعید نوری با محمد حقیقت/ مزایا و معایب نمایش فیلمها به منتقدان پیش از جشنواره
- عیاری یک شگفتی در سینمای ایران است/ کیارستمی و عیاری پیش از هنر سینما، خود را کشف کردند
- رونمایی از کتاب «یعقوب لیث» اثر مسعود جعفری جوزانی در نمایشگاه کتاب تهران
- وزیر ارشاد: نظارت بر شبکه نمایش خانگی باید برعهده ارشاد باشد/ اجازه اکران فیلم قبل از مجوز را نمی دهم
- «افعی تهران» از حاشیه جدیدش هم گذر میکند؟