سینماسینما، پدرام عبهر:
فیلم: چراغهای ناتمام/ کارگردان: مصطفی سلطانی/ فیلمنامه: محسن جسور/ بازیگران: مجید صالحی، شقایق فراهانی و…
«چراغهای ناتمام» قصّه نویسندهای را روایت میکند که حاضر نیست قلمش را به هر کسی بفروشد و فقط در چارچوب ارزشها و اعتقاداتِ شخصی و ذهنی خودش قلم میزند. همین موضوع، عرصه را بر او تنگ کرده و اوضاع مالیاش را بهم ریخته است. نویسنده متعهّدِ قصّه که با زن و دختر کوچک و پدر جانبازِ پیرش زندگی میکند، ناگهان با پیشنهادی روبرو میشود که قصّه یک «کولهپشتی» و محتویاتش را بنویسد. کولهای که برمیگردد به گردانی ۱۴۰ نفره که از آن فقط ۱۵ نفر و از آن پانزده نفر هم فقط همین کوله باقی مانده و حالا نویسنده قصّه ما باید داستان آن ۱۵ نفر را از دلِ عکسها و نامهها و یادگاریهای آبخوردهی داخل کوله بیرون بکشد.
فکر میکنم شما هم با هم موافق باشید که این طرحِ قصّه، طرحِ بدیع و امیدوارکنندهای است. مخصوصاً که این فرار از کلیشه، در اجرا هم دیده میشود و فیلمساز در بند نماهای آپارتمانی و شهری نمانده و به دل کوه میزند و لانگشاتهای خوبی میگیرد و فیلم آب و رنگ تازهای به خود میگیرد. امّا متاسّفانه فیلمساز این مسیر را ادامه نمیدهد. قصّه و شخصیتهایش را سرسری میگیرد و در خیلی از لحظات، به جای اینکه بر تم اصلیاش تمرکز کند که پتانسیل بالایی برای جذّاب شدن دارد، بیدلیل به فقر و فلاکت نویسنده و خانوادهاش و درگیریهای لفظی پر از شعارش با دیگران میپردازد. و نهایتاً ایده و سوژهاش را حیف میکند.
«چراغهای ناتمام» فیلم بدی نیست. ایدهی خوبی دارد، در برخی لحظات اتّفاقات خوبی را هم رقم میزند. نریشناش هم اغلب دلنشین است. و یک مجید صالحی فراتر از انتظار هم دارد. امّا متاسّفانه مخصوصاً ضعف فیلمنامه باعث شده لحنِ فیلم یکدست نباشد، و داستان هم انسجام کافی نداشته باشد، ضمناً واقعاً چرا ریتمی به این کندی برای این فیلم درنظر گرفته شده؟ این ریتمِ کند هم آفت سینمای ما میتواند لقب بگیرد. (نه اینکه ریتم کند به خودی خود ضعف، و تند آن نقطه قوّت به حساب بیاید، امّا ضربآهنگ فیلم باید با موضوع و قصّه همخوانی داشته باشد، که به نظرم در این فیلم به هیچوجه اینطور نیست و چراغهای ناتمام این پتانسیل را داشت که با ریتمی سریعتر، به فیلمی جذّابتر تبدیل شود.
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- «عشقورزی زیر بمباران»/ نگاهی به «بمب: یک عاشقانه»
- ملودرام یا حماسی؟/ نگاهی به «سرو زیر آب»
- موضوعی مهم در قالبی کسلکننده/ نگاهی به «پشت دیوار سکوت»
- نگاهی به فیلم «شماره ۱۷، سهیلا» / فیلمی جسور درباره مسئله رابطه
- «چراغهای ناتمام» با جایزه از جشنواره نویدا هند برگشت
- نگاهی به فیلم ایتالیا ایتالیا/ زوال عشق
- نگاهی به فیلم «بیست و یک روز بعد»/ روی مرز کودکی و بزرگسالی
- نشست «چراغهای ناتمام» در برج میلاد/ فیلم، روایت تاریخ نیست
نظر شما
پربازدیدترین ها
آخرین ها
- فیلم کوتاه «چوپان» در جشنواره ژاپنی
- «طاووس خانم و ازدواجهایش» در فرهنگسرای نیاوران روی صحنه میرود
- حسن فتحی: جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاهتر نکنیم
- شهاب حسینی؛ تنوع در پذیرش نقش، تناقض و شتابزدگی در واکنشها/ یادداشت کیوان کثیریان
- جزئیاتی از فیلم «کارآموز» علی عباسی/ صعود ترامپ
- جزئیات برنامههای جشنواره ترایبکا اعلام شد/ نمایش فیلمهای خاطرهانگیز هیچکاک، اسکورسیزی و اسپیلبرگ
- برگزاری دوازدهمین کارگاه بینالمللی تئوری اطلاعات و مخابرات با حمایت همراه اول
- این هنر و تجربه آنتی ویروسی ست بر فیلم های به هرقیمت مسخره
- جشنواره «هاتداکس» در ایستگاه پایانی؟/ گرفتاریهای تهدید کننده
- رخشان بنیاعتماد و روبن اوستلوند در مجمع سرمایهگذاران بازار فیلم کن
- نظارت سازمان سینمایی به نمایش آثار سینمایی خارجی در پلتفرمها
- پل استر درگذشت
- رامین حسینپور بهترین آهنگساز فستیوال لسآنجلس شد
- رقابت ویژه چند فیلم و تعطیلی یک روزه سینما
- «پر» در جشنواره ورونژ روسیه نمایش داده میشود
- مسعود اسکویی درگذشت
- برگزیدگان جشنواره فیلم پکن معرفی شدند/ تجلیل از چن کایگه با حضور ییمو
- «سیم خاردار» در کازابلانکا
- راهیابی مستند «دوربین فرانسوی» به جشنواره ارمنستانی
- نمایشگاه نقاشی «درخت جان» در گالری کاما
- رضا شیخی فیلمبردار سینمای ایران درگذشت
- پایان فیلمبرداری «خالد» در زیگورات
- معرفی آثار راه یافته به بخش فیلمنامه جشنواره ملی فیلم اقوام ایرانی
- امیر جدیدی، منصور بهرامی میشود
- زیر پوست شهر/ نگاهی به سریال «افعی تهران»
- هیات داوران جشنواره فیلم کن معرفی شدند/ گلادستون، کورئیدا و بایونا در فهرست
- هفته دوم «مجنون آن لیلی» هم به سانس فوقالعاده رسید/ «فین جین» پرمخاطب ترین نمایش عمارت نوفللوشاتو شد
- حسام منظور به سراغ دراکولای برام استوکر میرود
- بزرگداشت بهرام شاه محمدلو برگزار میشود
- ده جایزه جشنواره هندی برای «انتقام تیرهروزان» ایرانی/آمریکایی