جواد محرمی در جوان نوشت :

 برای آنها که تماشاچی حرفه‌ای تلویزیون هستند و معمولاً کنترل به دست نشسته‌اند و شبکه‌های داخلی را جابه‌جا می‌کنند، شب سوم شعبان تماشای تلویزیون اعجاب‌آور بود. مدیران رسانه ملی این روزها آنقدر سرشان شلوغ است که یادشان رفته نگاهی هم به تقویم بیندازند.
پرداختن به روز پاسدار پیشکش، لااقل مثل سال‌های پیش در شب سوم شعبان یک گلی چیزی نشان می‌دادند. یک آهنگ ریتمیکی پخش می‌کردند که مردم خدایی نکرده به اینکه دارند رسانه ملی تماشا می‌کنند یا اشتباهی زده‌اند کانالی دیگر شک نکنند.

البته اینکه الان موسم انتخابات است و سیاست حرف اول را می‌زند و فرهنگ مثل همیشه اولویت ندارد مورد خیلی عجیبی نیست. از صداوسیما هم دیگر خیلی انتظار نمی‌رود، ولی نه در این حد که امام حسین(ع) را هم قلم بگیرند.

به طور طبیعی انتظار می‌رفت تلویزیون حداقل از آرشیو سال‌های گذشته چیزی بیرون بکشد و روی آنتن ببرد. حتی آنهایی که قدری ضعف قوه بینایی داشتند چشم‌ها را به عینک مصلح کردند و مردمک چشم‌ها را گردتر نمودند و دورتادور کادر تلویزیون را وارسی کردند تا ببینند گلی، نوشته‌ای چیزی پیدا می‌کنند، ولی خب انرژی بی‌خود صرف می‌کردند، چون ظاهراً مسئولان رسانه ملی سرشان جای دیگری مشغول بوده است. بالاخره پوشش برنامه‌ها و مراسم‌های دولت حواس برای آدم نمی‌گذارد، به خصوص اینکه تحرک دولت این روزها خیلی زیاد شده و رئیس‌جمهور مدام سفر استانی می‌رود تا در این روزهای پایانی هر طور شده مشکلات مردم را حل کند و خدایی نکرده مدیون آنهایی که نسیم خدمت کمتر به صورت‌شان وزیده، نشود.

از این جهت باید قدری هم به مسئولان رسانه ملی حق داد که گلی چیزی به گوشه کادر الصاق نکرده‌اند. بله فرهنگ مهم است، رهبری معظم انقلاب هم بسیار بر آن تأکید کرده‌اند و مدیران سیما هم در ولایتمداری از همه جلوتر ایستاده‌اند.

فقط مشکل این است که ایستاده‌اند، اگر هم از آنها بخواهید درباره اهمیت فرهنگ حرف بزنند معمولاً خوب سخنرانی می‌کنند، الان هم بالاخره انتخابات است و نباید خیلی انتظار داشت، اصولاً هیچ وقت نباید از رسانه ملی زیاد توقع داشت. واقعاً چه معنی دارد که آدم زیاد از کسی یا جایی توقع داشته باشد. الان خودشان می‌گویند بودجه ندارند. تازه دولت هم مدام تهدید می‌کند که اگر رپرتاژ نروند و از آنها دعوت نکنند همان را هم که می‌دهند دیگر نمی‌دهند تا حسابی حال‌شان جا بیاید.

مخلص کلام اینکه توی این هیری ویری شاید خیلی درست نباشد مردم عزیز انتظار داشته باشند مدیران و کارکنان زحمتکش رسانه ملی یادشان نرود نگاهی هم به تقویم بیندازند و برای روز پاسدار و میلاد امام حسین(ع) برنامه‌ای، میان برنامه‌ای چیزی روی آنتن ببرند. اصلاً مگر با پول تبلیغات قابلمه، شامپو و برنج خارجی می‌شود برنامه تولید کرد؟ آن هم برای امام حسین(ع). مردم یادشان نمی‌رود که همین سال گذشته فیلم رستاخیز را با آن هزینه میلیاردی به اسم امام حسین(ع) تولید کردند و تازه کلی هم کمک مردمی جذب شد و آخرش هم علی آقای جنتی کذایی به خاطر لطمه نخوردن به جشن هسته‌ای! آن را از پرده پایین کشید. این نشان می‌دهد که تولید اصولاً کار پردردسری است. چه توقعی از تلویزیون می‌رود که برای روز سوم شعبان دست به کار تولید شود یا ویژه‌برنامه تدارک ببیند. قدیم‌ترها بعضی شبکه‌ها برای این مناسبت‌ها چند کارشناس دعوت می‌کردند، ولی حالا همین هم زیاد صرف نمی‌کند چون وسط اینجور برنامه‌ها نمی‌شود زیاد تبلیغ شامپو و خمیردندان کرد.