سینماسینما، دکتر اشکان تقی‌پور / عضو کمیسیون جذب مشارکت های مردمی و تبلیغات سازمان بهزیستی کل کشور:

“شبی که ماه کامل شد” را دیدم. پیش از دیدن فیلم و با آنچه سالیانیست نرگس آبیار برایمان ساخته و پرداخته است توقع دیدن فیلمی خوب و باب سلیقه‌ام را داشتم. اما این بار ماجرا فراتر از لذت بردن از اثر هنریِ وزین، روی دیگری هم داشت. آنچه در طول فیلم جادوی دوربین و کارگردان با روح و روانم کرد چنان بود که عطش سیراب ناشدنی مدرسه سازی و انجام کارهای زیر بنایی و مشارکت اجتماعی کودک محور در استان های مرزیِ کم برخوردار، با روایتِ هنرمندانه و استادانه‌ی داستانی واقعی، در وجودم ده ها برابر شد. این اثر هنری، احساس مسئولیت ساختن مدرسه و فعالیت‌های زیربنایی مستمر در مناطق کم برخوردار را در وجودم، ده‌ها برابر کرد.

قطعا یکی از رسالت‌های اصلی اثر هنریِ “جامعه‌محور” افزایش حساسیت مخاطب عام و خاص از دریچه ای متفاوت به سوژه‌ی مورد نظر و دغدغه‌ی پدید آورندگان آن در راستای چاره‌جویی برای پرداختن بهتر و بیشتر به آن دغدغه‌ی اجتماعی است. نرگس آبیار، هوتن شکیبا، الناز شاکردوست، شبنم مقدمی و تمام آنانکه نقشی در خلق این اثر داشتند هم “مسئولیت اجتماعی” خود را در قبال کودکان و نوجوانان معصوم مناطق مرزی به ویژه کودکان ، نوجوانان، زنان و مردم شریف بلوچستان ایران و قوم بزرگوار بلوچ و در نگاهی گسترده تر و عمیق تر در قبال اقوام دیگر جای های مرز پر گهر به غایت نیک انجام دادند و از سوی دیگر مسئولیت و حساسیت کارِ فعالان حوزه های اجتماعی به ویژه حوزه‌ی خدمت رسانی به کودکان و نوجوانان را در این مناطق کم‌برخوردار چه در سازمان های مردم نهاد و تشکل های مردمی چه در نهادهای دولتی و حاکمیتی ده ها برابر کردند.

کار زیربنایی در حوزه های سلامت، آسایش، آموزش و اشتغال کودکان، نوجوانان و جوانان در استان هایی بمانند سیستان و بلوچستان، کردستان، ایلام، خوزستان قطعا به خودیِ خود نیک است حال بیندیشیم اگر این مهم با هماهنگی، هم افزایی، هم‌فکری بیشتر و عمیق‌ترِ نهادهای دولتی، سازمان های مردم نهاد شناسنامه دار، نهادهای غیر دولتی و ارگان‌های ذیربط حاکمیتی و امنیتی و بر مبنای استوار علمی و منطقی انجام شود به یکی از مولفه های امنیت پایدار در این مناطق و به دنبال آن کل کشور بدل خواهد شد.

این هم‌افزایی ملی، فقر و جهل را که سبب به وجود آمدن گسترده‌ی آسیب های اجتماعی است و محصولاتی دهشتناکی همانند عبدالمالک ریگی ها، داعشی‌ها و تکفیری ها را به وجود می‌آورد در نطفه خفه خواهد کرد و نوجوانان و حتی کودکان این سرزمین را که به دام نادانسته‌ی جهل و تندروی و برادرکشی که عاقبتی جز کشتن و کشته شدن ندارد می‌اندازد نجات خواهد داد. دامی که بیگانه‌ی ایران ستیز با نگاه مکارانه و دقیق به نقطه ضعف های اجتماعی کهن دیار و با شناخت و سواستفاده از آسیب‌‌های اجتماعی حل نشده در مناطق کم برخوردار ایران زمین برای همه‌ی ایرانیان پهن کرده است.

دامی که “ایرانیان” با تکیه بر انسجام ملی، خیر جمعی و با دانایی و توانایی، قطعا توانِ برچیدن کامل آن را دارند. هر چند نیک می‌دانیم نیروهای امنیتی، سازمان های مردم نهاد، نهادهای دولتی، حاکمیتی و فعالان فرهنگی و هنری هر یک به نوبه‌ی خود در این راستا از جان و دل فعالند اما یقینا هم‌افزایی برنامه محور همه‌ی این نیروها با یکدیگر در تسریع برچیده شدن این بساط خانمان سوز در سرتاسر میهن اسلامی و کاهش چشمگیر آسیب های اجتماعی نقش بسزایی خواهد داشت. “شبی که ماه کامل شد” شاید مصداق راستین اثر فرهنگی تاثیر گذار بر جامعه و مطالبه گری جدی درباب موضوعی مهم در عین ظرافت و صداقت به زبان زیبای هنر و در راستای آگاهی بخشی برای کاهش آسیب‌های اجتماعی باشد.