بهمن کشاورز، حقوق‌دان در شرق نوشت : دیگربار فیلمی از ایران با کارگردانی آقای فرهادی جایزه اسکار را برد و موجب خوشحالی و سرافرازی ایرانیان شد. هرچند بعضی می‌گویند نوسانات سیاسی به وقوع این رویداد کمک کرده است، اما واقعیت این است که در زمان پخش اولیه این فیلم، همگان حتی افراد عادی بی‌اطلاع از سینما نظیر بنده به حکم غریزه، احساس کردند که این فیلم می‌تواند اسکاری باشد و این مطلب بارها گفته شد. در آن زمان نه آقای ترامپ، رئیس‌جمهور بود و نه اقدامات محیرالعقولی که انجام داد از او صادر شده بود. بنابراین گمان می‌رود تقارن اعطای جایزه اسکار را با موضع‌گیری‌ها علیه آقای ترامپ باید تا حد زیادی تصادفی تلقی کرد هرچند که ممکن است به‌هر‌حال ارتباطی دراین‌میان وجود داشته باشد. در‌عین‌حال، لحن پیام آقای فرهادی و انتخاب افرادی که به‌عنوان نماینده برگزیده بود، حاوی پیام صلح و دوستی و مساوات و برادری و برابری برای همه جهانیان است و این هنرمند محترم، از فرصت به‌دست‌آمده به‌خوبی استفاده کرد. بدیهی است همان‌گونه که به طور تاریخی و سنتی در کشور ما مرسوم است، کسانی موفقیت ایشان را به‌نوعی تخطئه خواهند کرد، اما قطعا این حرکات بر ذهن عقلای عالم، اثری نمی‌گذارد. سخن آخر اینکه با توجه به اینکه آقای ترامپ از اینکه جو اسکار و مراسم آن بر ضد او بوده و قطعا می‌دانست آنچه در آنجا گفته خواهد شد مطبوع طبعش نیست، چطور عقلش نرسید عده‌ای را گسیل کند که کل مراسم را به‌هم بزنند و سفره را برچینند؟!