تقی آزاد ارمکی :خیلی از فیلم های ما روضه خوانی است

تقی آزادارمکی جامعه شناس در بخشهایی از مصاحبه خود با نرگس عاشوری در روزنامه ایران حرفهای حالبی درباره فیلم اکسیدان زده است .

به گزارش سینماسینما ،این جامعه شناس گفته : بحث انقلاب اسلامی، مسائل جمهوری اسلامی و در عین حال شرایط معاصر دو سه المانی است که در کارهای آقای محمدی دیده می شود و کمتر کسی سراغ داریم که بتواند بین این سه عرصه رابطه برقرار کند؛ یعنی کسی که دغدغه انقلاب اسلامی داشته باشد، پایبند جمهوری اسلامی باشد و زمان حال را بفهمد. اغلب فیلمسازها یا سراغ بخشی از تاریخ می روند و یک تعبیر خیلی ایده آلیستی از انقلاب اسلامی می دهند یا نقد و دفاع خیلی کلیشه ای از جمهوری اسلامی دارند یا اینکه در جست وجوی مسائل خیلی دردآور از جامعه ایرانی هستند. خیلی از فیلم ها، مجموعه ای از کلیشه ها هستند که نکته خاصی را به بیننده انتقال نمی دهد و مخاطب را به چالش نمی کشد. به عنوان مثال در حوزه دین خیلی از فیلم های ما روضه خوانی است و خیلی فرقی با روایت تاریخی ساده مبتنی بر فهم مناسکی از دین ندارد در حالی که در حوزه دین مناقشه های بنیادی وجود دارد. بحث تغییر دین یک مساله اساسی است که بخشی از نسل زمانه جدید با آن درگیر است. نه فقط در ایران بلکه در دنیا مساله است. جامعه ایرانی همیشه محل تولید اندیشه های بزرگ دینی بوده و مناقشه های بزرگ هم تولید کرده. مهاجرت، تغییر دین و همجنس گرایی موضوعات مهمی است که ما در پرده و یواشکی درباره اش صحبت می کنیم، اما مساله مهم زمانه است. شاخصه مهم «اکسیدان» توانایی در کلیشه زدایی است. این جسارت آقای محمدی و دوستانشان را باید تقویت کرد، نه اینکه مورد اتهام قرار داد؛ البته به لحاظ فنی منتقدان حوزه هنر می توانند به آن ایرادهایی بگیرند اما شجاعت سازندگان فیلم نباید مورد اتهام قرار بگیرد. سینما در خیلی از عرصه ها پیشگام تر از دیگر حوزه های هنری است یا کاشف موضوع یا توصیف کننده آن است. منوچهر محمدی چنین کاری را در حوزه روحانیت با ساخت فیلم «مارمولک» انجام داده است. در حالی که برخی روحانیون و کسانی که خودشان را مدافع داغ روحانیت تصور می کنند اعتقادی به ساخت این آثار ندارند و اگر فیلمی هم ساخته می شود فیلم تاریخی است و تاریخ علما نوشته می شود در صورتی که روحانیت بازیگر اصلی زندگی اجتماعی مردم ایران است و در همه عرصه ها حضور دارد. دغدغه دو روحانی دینی چه مسیحیت و چه اسلام در فیلم «اکسیدان» نجات یک آدم مستاصل است و این مفهوم بزرگ دینی است که سینما باید به آن بپردازد. سینما پیشگام است، کلیشه زدایی می کند و راه را برای پرداختن به موضوعات باز می کند. ما از سینما همین انتظار را داریم.

مهاجرت یکی از فوری ترین مسائلی است که جمهوری اسلامی باید به آن بپردازد

آزاد ارمکی در بخشهایی دیگر از اظهارات خود گفته : طبق پژوهش های صورت گرفته میل به مهاجرت، بسیار بالاست و حال اینکه ما در فهرست کشورهای فرستنده مهاجر در صدر هستیم، بماند؛ اما اینکه در سطوح و نسل های مختلف میل به مهاجرت وجود دارد موضوع کم اهمیتی نیست. مشکل اساسی آن است که خمیرمایه های اصلی فرهنگی اجتماعی دچار سستی و ضعف و بی فایدگی شده است و مردم در این کشور راحت زندگی نمی کنند. این تفکر دائم به نسل جوان منتقل می شود؛ نسل جدیدی که مختصاتش پرانرژی بودن، اطلاعات به روز درباره دنیا داشتن، تخصص و بعد هم تمایل به زندگی بهتر داشتن است. زمانی بود که جوانان ایرانی مثل خاندان خودشان و نسل پیشین خیلی دنبال زندگی متفاوت نبودند اما الان نسل جدید با آن ۴ خاصه که نام بردم اراده دارد، دنیا را می شناسد و دانش هم دارد و دیگر مایل به ماندن نیست. فیلم «اکسیدان» بیش از اینکه بر تعارض نسلی متمرکز شود، به انتخاب یک نسل و مسائل آن متمرکز شده است. پیش از این می گفتیم که غرب آدم ها را برای مهاجرت تحریک می کند اما الان ما خودمان هستیم که آدم ها را بیرون می اندازیم. اگر از من سوال شود که اصلی ترین مساله اجتماعی زمانه شما چیست؟ می گویم مهاجرت یکی از فوری ترین مسائلی است که جمهوری اسلامی باید به آن بپردازد. باید ببینیم چه اتفاقی افتاده است که این جمعیت مهم و به درد بخور اینقدر میل رفتن دارد و به هزاران راه متوسل می شود. در این فیلم روی دو روش متداول تمرکز شده است اما پشت این روش ها یک مافیا و چرخش پول بزرگ هم وجود دارد. اگر چه در «اکسیدان» به آن آدم کارچاق کن هم در ساخت انسانی پرداخته شده است اما مافیا پشت صحنه به صورت جداگانه می تواند موضوع یک فیلم شود. وقتی به صورت فرامتنی به این فیلم نگاه کنیم می بینیم که مساله اش جامعه انسانی است و این فیلم از بهم ریختگی هویت نسل جدید هم حرف می زند.

ثبت شده در سایت پایگاه خبری تحلیلی سینما سینما کد خبر 67034 و در روز دوشنبه ۳ مهر ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۱۰:۴۵
2024 copyright.