مصوبه جدید وزارت ارشاد حکایت از تغییر و تحولاتی در حوزه فیلم‌سازی دارد؛ قانونی که به موجب آن تهیه‌کنندگان فیلم‌اولی در شرایطی می‌توانند برای فیلم بعدی خود پروانه ساخت دریافت کنند که اثر پیشین آنها پروانه نمایش دریافت کرده باشد.

یک تهیه‌کننده هم‌زمان نمی‌تواند دو اثر را در دست تهیه داشته باشد، کارگردان‌ها در صورتی تهیه‌کننده فیلم‌هایشان می‌شوند که سه فیلم پیشین آنها پروانه ساخت و نمایش گرفته باشد، تهیه‌کننده‌ای که پروانه ساخت بگیرد و اقدام به ساخت نکند قطعا برای کار سوم وی پروانه ساخت صادر نخواهد شد و تغییراتی این‌چنینی که برخی از اهالی سینما موافق و برخی دیگر مخالف این رویکرد جدید هستند. علیرضا داوودنژاد از جمله سینماگرانی است که معتقد است در شرایط فعلی سینما بازنگری در وضعیت عمومی سینما احساس می‌شود. او در گفت‌وگو با «شرق» از لزوم این بازنگری‌ها صحبت کرد و گفت: سینمای ایران از چند جهت نیاز به نگاهی دوباره دارد. از تأمین امنیت برای بازار، به‌روزکردن تولید و توزیع و نمایش تا سروسامان‌دادن به فعالیت‌های صنفی و تنظیم مناسبات اصناف با هم و با دولت و نهادهای پیرامونی و اثر‌گذار روی سینما. او ادامه داد: بازنگری در ارتباط دولت و سینما نیز جزئی از همین کار بزرگی است که باید انجام شود و یک بحث آن به موضوع پروانه ساخت مربوط می‌شود. طبعا ارزیابی این تغییر و تحولات کاری پیچیده و زمان‌بر است. حتما بخشی از این تحولات مربوط به تهیه‌کننده-کارگردانان می‌شود و مسلم است هر تحولی در صدور پروانه ساخت باید با هماهنگی با این صنف و اساسنامه و شرایط عضویت آن صورت بگیرد. جواد نوروزبیگی، یکی از تهیه‌کنندگان پرکار سینما، نیز در گفت‌وگو با «شرق» نظری مخالف با تغییر و تحولات تازه وزارت ارشاد دارد. او ظاهرا با این تصمیم موافق نیست، می‌گوید: شاید بهتر است که سوابق تهیه‌کننده نیز در تصویب این طرح لحاظ شود. مگر چند فیلم سینمایی در سال ساخته می‌شود که چنین قانونی تصویب می‌شود؟ تهیه‌کنندگانی نیز در این سینما کار می‌کنند که در سال چندین کار موفق را تهیه‌کنندگی کرده‌اند. او در بخش دیگری از صحبت‌هایش ادامه داد: تهیه‌کنندگی یک فیلم به تعداد کارها نیست بلکه به علم و آگاهی است.