سید محمد بهشتی در بخشهایی از مصاحبه خود با گیسو فغفوری در شرق حرفهای جالبی زده است .

به گزارش سینماسینما، بخشهایی از این مصاحبه یه شرح زیر است :

 عده‌ای هم که نام‌های ممنوعه بودند مثلا ایرج قادری، فردین و… احتمالا مثل الان فهرستی از ممنوع‌الکار و ممنوع‌البازی و… وجود داشت البته حتما طولانی‌تر. یا خود افراد در ذهنشان این فهرست بود یا… ؟
این محدودیت در حوزه بازیگری بود. افرادی که شریف و محترم بودند اما چون نماد سینمای پیش از انقلاب بودند امکان همکاری با آنها وجود نداشت. شاید با بعضی از آنها صحبت می‌کردم، تأکید این بود که مصلحت نیست وارد سینمای حرفه‌ای شوند. کمی زمان لازم بود که سینما پا بگیرد، از حالت نهالی که با کوچک‌ترین لگدی از بین می‌رود خارج شود. ما حتما باید فاصله‌ای ایجاد می‌کردیم. چنان‌که خرد‌خرد کمی که این سینمای جدید سروشکل گرفت، آنها هم وارد سینما شدند. ما خیلی تلاش کردیم سینما را از اتهام فحشا نجات دهیم. برای همه یک امر بدیهی بود. یک مروری روزنامه‌ها را بکنید، خیلی راحت به سینما اتهام می‌زدند. اگر به سینماگری اتهام ابتذال و فساد اخلاقی زده می‌شد بسیاری باور می‌کردند. مثلا یکی از نماینده‌های مجلس یک‌بار پشت تریبون هرچه می‌خواست به علی حاتمی گفت، خب، این امکان که در اختیار کارگردانانی نظیر علی حاتمی نبود که از خودشان دفاع کنند. این رفتار به خاطر زمینه و فضای عمومی بود که وجود داشت و همه هم می‌پذیرفتند.