مصطفی جلالی فخر منتقد سینما در کانال تلگرامی خود نوشت :
اخراج عادل فردوسی‌پور، یک اشتباه بزرگ استراتژیک است، نه فقط برای رسانه‌ی ملی، بلکه برای حاکمیتی که در بحرانی‌ترین مقطع تاریخی، به همسویی مردم نیازمند است. به نظر نمی‌رسد آن چه رخ داده، صرفا نتیجه‌ی بی‌تدبیری و لجبازی یک مدیر جوان باشد. گویا عقبه‌ای ریشه‌دار در سازمان وجود دارد که تواسته ریاست کل را هم در این زمینه بی‌تاثیر کند. آن‌ها محبوب‌ترین شخصیت رسانه را به عنوان نشانه‌ای از “مردم” و صرفا به جرم “محبوبیت” و برخلاف تمایل افکار عمومی و اندیشمندان و خردورزان جامعه کنار می‌گذارند تا به عنوان یک “سیلی”، شبیه گربه‌کشی در آستانه‌ی حجله‌ی سال نود و هشت عمل کند. آن‌ها برای اعلام “اقتدار” خود، تعمدا کسی را که برگزیده اخیر مردم شده، کنار می‌زنند تا بقیه‌ای نامعلوم، حساب کار دست‌شان بیاید. مدیر جوان به نمایندگی از آن عقبه‌ی ناشناس، به چنین هدفی چنان اصرار دارد که از دست دادن بهترین و تنها برنامه‌ی پرمخاطب رسانه و سرخوردگی بخش مهمی از جامعه برای‌شان اهمیتی ندارد. تقریبا شبیه هدف – وسیله‌ای که در ماجرای قتل‌های زنجیره‌ای توسط گروه‌های خودسر رخ داد و مورد تایید مقامات ارشد نظام نیز نبود. خشونت علیه عادل فردوسی‌پور/مردم، یک اشتباه محاسباتی بزرگ است که تبعات عمیق و غیرقابل پیش‌بینی و گاه برگشت‌ناپذیر دارد. شک ندارم که این کار، اهداف طراحان این رفتار شتاب‌زده را نیز تامین نخواهد کرد. این ماجرا فقط یک قدرت‌نمایی و زور بازو نشان دادن ساده نیست و قربانی‌اش فقط عادل نیست. جا دارد دلسوزان مملکت به هر نحو ممکن جلوی این “اشتباه بزرگ” را بگیرند، قبل از آن که دیر شود و عواقب این سوء‌تفاهم عمیق، شبیه یک باتلاق عمل کند.