سینماسینما، فریدون صدیقی: پس از حاشیه های حضور رامبد جوان و نگار جواهریان در کانادا، ماجرای ازدواج دوم مهدی هاشمی بازیگر تئاتر و سینما خوراک شبکه های اجتماعی شده. تسلسل این اخبار در فضای مجازی و جنس واکنش ها به آن نیاز به نگاهی جدی تر دارد.

هر کس که خود را به نمایش و قضاوت عمومی می گذارد و از قبال آن صاحب اعتبار، شهرت یا محبوبیت می شود یا بالعکس تنفر می آفریند باید مهیای قضاوت عمومی باشد. بازیگر تئاتر و سینما، موزیسینی که سازش شنیده می شود و حتی روزنامه نگاری که مطلب می‎نویسد، مخاطب دارد و خودش را به قضاوت می گذارد. اگر نمی خواستیم قضاوت شویم کارمند ثبت احوال و اداره برق می شدیم اما وقتی در رسانه های جمعی خودمان را به داوری می گذاریم، به دیگران اجازه داده ایم که قضاوت مان کنند. رامبد جوان بواسطه حضور و به نمایش گذاشتن خود به چنین موقعیتی دست پیدا کرده و طبیعی است که قضاوت شود. وقتی از مزایای شهرت استفاده می کنیم باید آماده باشیم اگر جایی خلاف عرف عمومی جامعه رفتار کردیم مورد قضاوت عمومی قرار بگیریم. آقای مهدی هاشمی به خاطر کاراکتر و توانایی بازیگری اش، صاحب شهرت و اعتبار و ثروت شده و در جایی که زیست هنری، رفتار و کردار او دلالت بر سلامت اخلاق هنری و اجتماعی دارد طبیعی است که به عنوان فرد محبوب و شناخته شده و مورد احترام جامعه مورد توجه قرار می گیرد، مردم هر فیلم و سریال و تئاتری که بازی می کند را می بینند و تشویقش می کنند.

خانمی در فضای مجازی مدعی می شود که همسر مهدی هاشمی است و بحث ها پیرامون آن آغاز می شود، اگر ایشان این خبر را اعلام نمی کرد که کسی قضاوتی نداشت، اهالی سینما و رسانه ها که مدت ها پیش، از این خبر اطلاع داشتند اما هیاهویی به پا نشده بود، خب وقتی این خانم خودش این خبر را داد زده و نگاه ها را به خود جلب کرده و پس از آن خود آقای هاشمی در همین فضا جوابگو شده و آن را تایید کرده، چطور آقای هاشمی توقع دارد که در مطالبه گری مردم در شبکه های اجتماعی و فضای مجازی معطوف مسائل جدی تر سیاسی و اجتماعی باشد. به اعتقاد من برای آدمی که بواسطه شهرت اش به اعتبار، محبوبیت و ثروت رسیده دیگر مسائل شخصی و خصوصی معنایی ندارد. نه تنها در ایران بلکه در دیگر کشورهای جهان هم همین طور است. در همه جای دنیا گاهی حتی این ازدواج ها و آشنایی های ناگهانی برای استمراربخشی به عنصر شهرت و بیرون آمدن از ورطه فراموشی است.

منبع: ایران