چند کلامی درباره مستند «آی آدم ها»
سینماسینما، حسین خطیبی – روان پزشک و پژوهشگر اجتماعی:
در کشوری به وسعت ایران با جعیت قریب به ۸۰ میلیون نفر و گوناگونی آب و هوا و اقلیم، وجود بهداشت و پیشگیری از بیماری‌ها می‌تواند سبب عدم ابتلا به بسیاری از امراض گردد که متأسفانه به علت عدم دسترسی همگانی به خدمات بهداشتی، تشخیصی و درمانی بخصوص در مناطق دورافتاده و محروم، در بسیاری از مواقع شاهد وقوع بیماریی‌های وخیم و یا پیشرفته هستیم که درصورت وجود امکانات و بودجه و دانش تخصصی کافی می‌توانست هرگز پیش نیاید و یا درصورت وقوع از درجات کمتری از وخامت برخوردار باشد. آن‌چه در فیلم « آی آدم‌ها » که با کارگردانی بسیار تأثیرگذار خانم بنی اعتماد شاهد هستیم، تلاشی جمعی از خیرین و انسان دوستان است که با تشکیل زنجیره‌ای برای جلب و جذب کمک‌های مردمی و همچنین کمک‌های تخصصی، این اقدامات به ظاهر محال را ممکن کرده اند.
همان‌گونه که پیشاپیش ذکر شد برای کاهش ابتلا و یا کاهش وخامت بیماری‌ها، چند رکن اساسی وجود دارند که مهم‌ترین آن‌ها شامل آموزش، بیماریابی، غربالگری و درمان به موقع و همین‌طور اقدامات نگهدارنده و پی‌گیری‌های بعدی می‌باشد. همه این اقدامات در کشوری مانند ایران از توان یک سازمان و یا حتی از توان عمومی دولت نیز خارج است و تشکیل زنجیره‌ها و شبکه‌های مردمی که هرکدام بنابه علاقه و توان و تخصص خود به این‌گونه اقدامات همت بگمارند، بسیار ضروری است.
همان‌گونه که در فیلم به خوبی مشاهده می‌کنیم، گروهی از افراد انسان دوست به سازماندهی این زنجیره پرداخته‌اند و بقیه نیز به فراخور توان و تخصص خود در بخش‌های مختلف اقدام به همکاری می‌کنند. بخش مددکاری و بیماریابی، بخش تشخیص، بخش پرستاری و نگهداری، بخش درمان، بخش آموزش و بخش حمایتی و اقامتی از قسمت‌های مهمی هستند که هر کدام می‌توانند باری از دوش نیازمندان بردارند. وجود دانش تخصصی و پزشکان خارجی نیز مانند حلقه مهمی، این زنجیره را تکمیل می‌کنند.
موضوع این فیلم داشتن امید به روزی است که در کشور شاهد دسترسی همگانی به اقدامات تشخیص و درمانی شویم.
تا رسیدن به آن روز خیرین و انسان دوستان باید کمک کنند، متخصصان باید از تخصص خود بهره‌ببرند و هنرمندان باید در انعکاس این موضوعات به همه جامعه نقش آفرینی کنند و همه ما باید از این اقدامات حمایت کنیم. پیام فیلم به آدم‌ها این است.
ماهنامه هنر و تجربه