هفته فیلم هاى مستند جنگ ایران و عراق، به همت انجمن فرهنگی الفبا و با همکاری فستیوال مدیترانه، مجله بخارا، انجمن مطالعات جوامع فارسی زبانان و مرکز فرهنگی پالاتزو مِرولانا از ٢٣ تا ٢٧ سپتامبر ٢٠١٩ در شهر رم- ایتالیا- برپا خواهد شد.
به گزارش سینماسینما، در این رویداد فرهنگی، فیلم های جست‌جوی ۲  (امیر نادری)، بازگشت (محمد تهامی‌نژاد)، کشتی نوح (سودابه باباگپ)، رافائل (بهمن کیارستمی)، تو ناگهان گم شدی (مهدی باقری)، ماشین قیامت (سودابه مرادیان)، زمناکو (مهدی قربان‌پور)، آن‌دو (ماجد نیسی)، شهدا (کامیلا کومو)، سپیده دمی که بوی لیمو می‌داد (آزاده بی‌زارگیتی) به نمایش درمی آیند.

عنوان برنامه رویای صلح است و پری‌سا نظری و آزاده بی‌زار گیتی دبیران این هفته فیلم هستند که به همین مناسبت متنی را به نگارش درآوره اند که در زیر می آید:

در این لحظه تاریخى که سخن سرایى با استفاده از واژه هایى کمابیش فریبنده در مورد مقوله جنگ بسیار آسان به نظر مى رسد، چگونه مى توانیم به صلح پایدار بیندیشیم؟ چگونه می‌توانیم جلوی جنگ را بگیریم و در خوش‌بینانه ترین شکل، با دعوت از سیاستمداران جهان به « گفتگو» به جای «جنگ»، این رسم ناخوشایند را براندازیم؟
خیره شدن به چشمان اندوه‌بار زندگی از پى جنگ، از خلال مستندهایی که زندگی پس از جنگ را به خوبی بازنمایی کرده‌اند، به نظر ما بهترین‌ راه بود.
بهترین راه برای آشنا شدن با چهره‌ی ویرانگر جنگ و اندیشیدن به صلح از راه مواجه با این آثار.
آثار مستندی که در واقع به نحوی، خود کنش‌گران صلح‌اند و تلاش می‌کنند، همچون شاهدان عینی ، با حقانیت انسان‌مدارانه‌ای ما را با ویرانگری‌های جنگ، کشتار ناروای غیرنظامیان، رنج‌های اندوه‌بار ناشی از بمباران‌ ‌‌های شیمیایی و …آشنا کنند.
حقیقت این است که این آثار مستند، به شیوه‌ای متفاوت گفتمان صلح را پیش می‌کشند؛ انگار.
شاید همین حقیقت بود که ما را برآن داشت پس از افتتاحیه‌ی این هفته‌ی فیلم با نمایش مستند خوب « جست‌وجو» از امیر نادری، باقی نمایش ها را به آثار مستندی اختصاص دهیم که برای نشان دادن چهره‌ی واقعی جنگ در سال‌های پس از جنگ تلاش کرده‌اند.
مستندسازانی که دریافته‌اند جنگ که تمام می‌شود، تمام نمی‌شود انگار. در فقدان، غم از دست دادن عزیزان، در دست‌ها و پاهای بریده، جان‌های ویران شده با حملات بی‌رحمانه‌ی شیمیایی و در زندگی رنج‌آور جان‌بازان اعصاب و روان تا نسل‌ها ادامه می‌یابد…!
در حالی که جنگ‌افروزان جهان فراموش‌شان می‌کنند و حین صرف صبحانه در کاخ‌های‌شان، مشغول دسیسه‌ای برای شروع بی‌رحمانه‌ی جنگى دیگر‌ اند …!
حقیقت این است که تلاش ما برای تماشای این آثار در کنار هم، دیدن منظره‌های دیدنی و شکوهمندی از جنگ نبوده و نیست؛ آن‌گونه که سیاستمداران جهان نمایش می‌دهند. هدف ما از بازنمایی عواقب جنگ تحمیلی دولت عراق علیه ایران، دریک هفته‌ی فیلم، بیدارکردن وجدان‌های خفته‌ی بشریت است.
هدف ما برانگیختن همدلی سیاستمداران و همه‌ی‌ شهروندان جهان برای مقابله با وقوع مصیبتی مشابه در همه‌ جای جهان است؛ «حتا جایی که قربانیان جنگ‌های‌اش ، هم‌وطنان ما نباشند.»
هدف ما تحقق رؤیاهای صلح است؛ در سیاره‌ی زمین. تلاشی برای ساختن جهانی بهتر.
کنشی کوچک اما از دل و جان، از سوی دبیران این هفته‌ی فیلم برای تحقق یک رؤیا . رؤیای صلح. صلحی پایدار. رویدادی که تقدیم می‌شود به همه‌ی آن‌ها که قربانیان بی‌گناه جنگ‌افروزانند.