“دیار عاشقان”نخستین فیلم بلند حسن کار بخش راوری و نخستین تجربه پرویز پرستویی درعرصه بازیگری سینماست که به ترتیب، جایزه ویژه هیات داوران ودیپلم افتخار بازیگر نقش دوم را دردومین جشنواره فیلم فجردرسال ۶۲، از آن این دو نفر کرد.

به گزارش سینماسینما، کاربخش درباره چگونگی انتخاب پرستویی برای بازی در نخستین فیلمش می‌گوید: “من به دنبال چهره‌های جدیدی بودم که چهره آنها شبیه به بچه‌های جنگ باشد. برای همین به تماشای چند تئاتر رفتم و با پرستویی در یکی از همین تئاترها آشنا شدم که آن موقع ریش بلندی هم داشت. اوکارمند دادگستری تهران بود، بنابراین نامه ماموریتش را از وزارت ارشاد گرفتیم و او به محل فیلمبرداری درمنطقه سرپل ذهاب آمد والبته در آن شرایط خاص جنگ، بدون هیچ واهمه‌ای با من به خط مقدم جبهه آمد”

کاربخش درباره چگونگی کار با پرستویی و بازی گرفتن از او می‌گوید: “فیلمنامه اولیه ما ۲۰ صفحه بود وادامه آن در زمان فیلمبرداری شکل گرفت. اما از قبل مشخص بود که ما چه چیزی می‌خواهیم و به دنبال چه هستیم. بازی‌ها هم از قبل در ذهن من شکل گرفته بود وپرستویی هم به خاطر توانایی هایش در بازیگری همان چیزی را اجرا می‌کرد که ما می‌خواستیم. ”

اوبا اشاره به ضرب‌المثلی از کرمانی‌ها که می‌گوید” خیار شیدا از دو برگش پیداست”، درباره مشخصه‌های کار پرستویی اضافه می‌کند: “من در اواسط فیلمبرداری به او گفتم که تو آینده خیلی خوبی داری. چرا که او به کارش اهمیت می‌داد و در کارش بسیار جدی بود. قبل از فیلمبرداری درباره کار صحبت می‌کرد، تمرین می‌کرد و هیچ گاه در طول کار حسش را از دست نمی‌داد. در عین حال او خیلی متواضع بود وبا آن همه مشکلی که در جبهه وجود داشت مانند یک رزمنده پابه پای ما می‌آمد وبه عنوان یک بازیگرهیچ ترسی از خط مقدم نداشت. پرستویی خیلی کمک کرد تا این کار به شکل موفقی انجام شود و شکل بگیرد. چرا که ما واقعاً فکر نمی‌کردیم که این فیلم اینقدرموفق شود. ”

او درباره نخستین چیزهایی که پس از شنیدن نام پرویز پرستویی به ذهنش می‌آید می‌گوید: “او صدای خوبی داشت وواقعاً یک هنرمند است. او یک هم صحبت خیلی خوب است، کسی که شما را درک می‌کند و وجوه مشترک زیادی با شما دارد. در حالی که خیلی کم حرف است ولی حرف‌های زیادی برای گفتن دارد. باید بگویم که در طول کار یک بار هم با او به مشکل نخوردیم. “