زهرا خداوردی در عصر ایران نوشت :
🔹دقت کردید در تبلیغات خانههای بزرگ، حیاطدار، مدرن و همیشه تمیز و مرتب؛ یخچالهای همیشه پُر، سفرههای رنگین ،ماشینهای برّاقِ از کارواش درآمده؛ طبیعت زیبا و بینقص؛ بچههای فوقالعاده زیبا، مؤدب، تمیز و خوشرو؛ پدران همیشه خوشتیپ و مهربان؛ مادرانِ همیشه خندان، همیشه آراسته و بیاندازه صبور، حتی وقتی بچه با لباس سفیدِ سر تا پا گِلی وارد خانه میشود یا وقتی همسر، یک لیوان نسکافه را روی لباسهایی که او تازه شسته و اتو کرده، خالی میکند … .
🔹اما زندگی واقعی این نیست، همۀ مردم خانههای بزرگ ندارند؛ عدهای مستأجرند و عدهای هم بی خانمان. در زندگی واقعی، همۀ یخچالها همیشه پر و همۀ سفرهها رنگین نیست. نه تنها همه ماشین لوکس ندارند بلکه عدۀ زیادی زن و بچۀ خود را ترک موتور مینشانند.
🔹حتی طبیعت هم با انواع آلودگیها و سوء استفادههای انسان به قهقرا رفته است. بچهها همیشه خوشحال نیستند. پدران خسته، نگران و عصبانی هم کم نیستند و مادران همیشه اینقدر صبور نیستند.
🔹واقعیت این است که در دنیا هیچچیز بینقص نیست مگر در یک قاب مَجازی و خیالی. پس رویاپردازی نکنیم و هر تصمیمی برای ساختن شخصیت خود داریم، زودتر دست به کار شویم وگرنه بخواهیم منتظر شرایط ایدهآل بمانیم، هیچگاه محقّق نمیشود.
خودمان ایده آل ها را بسازیم