احترام برومند هنرمند سینما، تئاتر و تلویزیون در نخستین دوره برگزاری جشن فیلم یزد که در این شهر برگزار شد به سخنرانی پرداخت.به گزارش سینماسینما، متن سخنرانی احترام برومند به این شرح است:
بنام خدا
سلام عرض میکنم خدمت مردم نجیب و صبور و مهربان شهر جهانی یزد
خوشحال و مفتخرم از اینکه در شروع نخستین جشنواره فیلم یزد در مراسم افتتاحیه و در میان هنردوستان شهر جهانی یزد و هنرمندان عزیزی که مهمان این جشنواره هستند فرصت سخن گفتن به من داده شده است.
صمیمانه تبریک میگویم به شهردار محترم جناب مهندس زمانی قمی، استاندار محترم جناب آقای جمالی نژاد شورای شهر یزد، جناب مهندس سفید ریاست شورای شهر، سرکار خانم عامری ریاست کمیسیون فرهنگی شورای شهر، جناب آقای محمد توکلی و دختر عزیزم سرکار خانم زهرا طباطبایی که با دقت و هوشیاری و سلیقه در انتخاب فیلمها و کوششهای بسیار برای برگزاری شایسته این مراسم حرکت بسیار زیبا و اثرگذاری را شروع کردهاند، به امید تداوم جشنواره و آرزوی اینکه نظیر چنین جشنوارهای در شهرهای مختلف کشورمان برگزار شود تا هموطنان و هنردوستان عزیزی که به دلیل نبود امکان کافی کمتر فرصت دیدن آثار باارزش سینمایی را پیدا میکنند بیبهره نمانند گرچه در مورد اجرای نمایشهای موفقی هم که در تهران بر روی صحنه میرود همیشه برای هنرمندانمان این هدف بوده است که امکان اجرا در شهرهای مختلف را هم داشته باشند. من هدف هنرهای مختلف را به نمایش درآوردن جنبههای مختلف انسانی و نشان دادن آرمانهای انسانها و عشق به آزادگی و احترام به طبیعت و… بالاتر از همه خالق یکتا میبینم و در این میان موسیقی، سینما و تاتر اثر گذارترین هستند.ای کاش سیاستگذاران و سیاستمداران کشورمان اهمیت بالای هنر را در سازندگی روح و جسم و اخلاق مردم درک کنند و نه فقط به صورت نمادین و مقطعی و برای رفع تکلیف بلکه با زیرساختهای بنیادین و تداوم در اجرا امکان تبلور و بالندگی هنر را بین توده مردم فراهم نمایند.
البته در طول جشنواره دوستان متخصص و منتقد درباره تک تک فیلمها با علاقه بحث و گفتوگو خواهند داشت، من هم با تگاهی به فهرست فیلمهایی که قرار است به امید خدا در ده روز آینده به نمایش درآید و خوشبختانه جز یک فیلم بقیه فیلمها را قبلاً دیدهام….
حس میکنم انتخابها درست و با اهداف مشخص انجام شده
۱-( نگاه به انسانها و درک متقابل از فکر اندیشه یکدیگر – احترام به شرافت انسانی) نگاه به سنتها، زندگی، اخلاق، دوستی، عشق و فداکاری
۲- دیدن آثاری ماندگار که سالها قبل ساخته شده و نسل جوان توفیق دیدنشان را نداشتهاند.
۳- دیدن آثاری که خالقانشان یا از ما دورند و حسرت و دریغ با ماست و یا ناباورانه از دستشان دادهایم.
چطور هنرمندی ۳۹ سال قبل در کمال ظرافت ما را متوجه خطری میکند که سالیان سال بعد تهدید مینماید، وقتی عباس کیارستمی در سال۱۳۵۸ قضیه شکل اول – شکل دوم را ساخت و منهم افتخار داشتم از گزینه هایی باشم که در فیلم مورد سوال قرار بگیرم به درستی درک نکردم چه میگوید…. بعدها فهمیدم «تو مو میبینی و من پیچش مو»…..در دلم تحسینش کردم- صد بار به این اندیشه مرحبا گفتم
وقتی دیدم کودکی در کوره راهها و کوچه پس کوچههای یک ده ساعتها به دنبال خانه دوستش میگردد ظاهر قصه را دیدم – او هشدار میداد به من، به شما، به همه ما روزی همه ما دوستانمان را گم میکنیم و دربه در به دنبال دوست هستیم اما تلاش آن کودک را نداریم.
امروز فیلم زیبای شاید وقتی دیگر ساخته هنرمند عزیز ودوست خوبم جناب بهرام بیضایی را با بازی بینظیر خانم سوسن تسلیمی و آقای داریوش فرهنگ خواهم دید. جایشان خالی است.یاد عباس کیارستمی کردم دلم میخواهد یادی هم کنم از داوود رشیدی همسرم که به فاصله کوتاهی بعد از کیارستمی عزیز از دستش دادیم. او هم سالهای سال قربانی تنگ نظریها بود و از عرصه سینما دور….. اما آرزوها و آمال زیادی برای تاتر کشور و تاتر شهرستانها داشت، در این راه زحمات زیادی کشید که بسیاری از آنها به بار نشست و جوانهای ما از ثمرات آن بهره میبرند. و اما سخن آخرنمی شود در شهر زیبای یزد و بین شما یزدیهای عزیز بود و یادی نکرد از بزرگواری که زاده یزد است و مرامش احترام به کرامت انسانها، آزاده و آزاداندیش و راهکارش تبادل اندیشه و گفتوگو جناب سید محمد خاتمی.
ایشان درباره هنرمند چنین میگویند: هنرمند راستین که جانش آیینه دار زیباییست و بیزار از زشتی و پلشتی، زندگی را برای همه مردمان زیبا میخواهد و میآفریند.آنچه نیست و باید باشد و محکوم میکند آنچه هست و نباید باشد.