سینماسینما، الناز راسخ
قصه گمشدگی انسان در تاریکی وجود خود، رهایی از آن و شناخت خویشتن خویش، داستان امروز و دیروز نیست. از آن زمان که حوا در گوش آدم خواند تا دست به سوی میوه ممنوعه ببرد و جسارت کشف ناشناختهها را با علم به نافرمانی داشته باشد، انسان قدم در این تاریکی گذاشت. همانند آنچه کاراکتر اصلی فیلم افشین هاشمی تجربه میکند.
از همین آغاز باید یادآور شد که در این نوشته به جای زن یا مرد از واژه کاراکتر اصلی استفاده میشود، چراکه از نظر نگارنده او نماد انسان است. انسانی گمشده در تاریکی درون خویش که خود واقعی، جنسیت و حقیقتش را جایی در مسیر زندگی گم و فراموش کرده است.
«صدای آهسته» روایت انسانی است که صدای حقیقی خود را گم کرده و حال از میان خاطرات گذشته و همه آنچه ردی بر او نگاشتهاند، به دنبال حقیقت خویش میگردد.
عدم شناخت از دنیای واقعی درون، سبب هجوم ترس و غم روزافزونی بر او میشود. خانه استعارهای است از درون او که برایش ناشناخته مانده و باید قدم به آن بگذارد تا کشفش کند. علت تاریکی خانه هم همین عدم شناخت است.
ترس از بیرون آمدن از پیلههای تنهایی و غم انزوا چون سرمای سهمگین زمستانی سخت، اطراف او را در بر میگیرد. از آنجایی که برف نماد غم و تنهایی است و محیط بیرون بازتابی است از درون آدمی، این انعکاس در محیط پیرامون این کاراکتر بهوضوح نمایان است.
در مسیر شناخت او و رهاییاش، گذشته در کالبدهای گوناگون بر او ظاهر میشود. هر بار این خاطرات به صورتهای متفاوت (چه در صورت لباسی کهنه، ماتیکی خوشرنگ، موسیقی دلنواز و…) خود را بر او نمایان میسازد و هر چه را رشته کرده است، پنبه میکند تا ابر ناامیدی سیاهیاش را بر او بگستراند.
اما او برای ماندن و بودن، غلبه بر این ترسها و فریاد زدن را انتخاب میکند. انتخاب میکند این صدای آرام و نرمی را که از درون او برمیخیزد و گاهی هم آمیخته به خشم است، به عنوان صدای اصلی خویش برگزیند. این انتخاب سبب رهایی او و ورود نور به این تاریکی میشود. سرما میرود و گرما جایگزین میشود. برفها آب میشود و شکوفهها برای او دلبری میکنند.
روایت فیلم افشین هاشمی جدا از نگاه شاعرانه و انسانیاش به مقوله تغییر (تغییر جنسیت)، نگاهی فراانسانی به ذات وجودی انسان و فلسفه شناخت او دارد. هاشمی با انتخاب بازیگران خارجی و پختگی نگاهش به تماشاگر این امکان را میدهد که به تامل در خود و درون خویش بپردازد. لذت کشف خویش و غوطهور شدن در آن همان حس خوشایندی است که در پلان انتهایی آینه را در مقابل خویش میگیرد و آن سبیل نقاشیشده را پاک میکند تا بهتر به تماشای خود واقعیاش بنشیند؛ لذتی که با کمی تامل و شهامت میتواند نصیب هر کدام از ما شود.
منبع: ماهنامه هنروتجربه
![](/wp-content/themes/cinemacinema/img/tel.gif)
لینک کوتاه
مطالب مرتبط
- اخراجیها/ نگاهی به فیلم «خروج»
- بیحاصل!/ نگاهی به فیلم «خروج»
- گفتوگو با مهرشاد کارخانی/ جورقانیان عاشق واقعی سینما بود
- حتی اگر برای هیچکس مهم نباشد/ نگاهی به مستند «تیتراژ در سینمای ایران»
- اختصاصی/ گفتوگوی زندهیاد همایون خسروی دهکردی با خسرو سینایی/ با زندگی، زندگی کنید!
- اختصاصی/ گفتوگوی زندهیاد همایون خسروی دهکردی با خسرو سینایی/ پا روی زمین واقعیت و سر در تخیل داستان
- اختصاصی/ گفتوگوی زندهیاد همایون خسروی دهکردی با خسرو سینایی/ سه میلیمتر، راه زندگی من را عوض کرد!
- گفتوگو با ژرژ هاشمزاده، کارگردان «در سکوت»/ معتقد به مانیفست دادن نیستم
- سونامی سرطان و سینما/ نگاهی به فیلم «تمام چیزهایی که جایشان خالیست»
- داشتن یا نداشتن/ نگاهی به فیلم “زغال”
- عجایب و غرایبی به نام «کتاب آشپزی»/ نگاهی به فیلم «کتاب آشپزی»
- جهان برزخی متوسط / نگاهی به فیلم “روسی”
- حسرت/ نگاهی به فیلم «سورنجان»
- سکوت به مثابه فریاد/ نگاهی به فیلم “در سکوت”
- تمام داشتههای پنهان ما/ نگاهی به فیلم «تمام چیزهایی که جایشان خالی است»
نظر شما
پربازدیدترین ها
- یادداشت کیوان کثیریان؛ کلی آیهی یأس و یک آرزو/ درباره انتخاب وزیر ارشاد دولت چهاردهم
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- سعید راد درگذشت
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
آخرین ها
- عشق از راه میرسد/ نگاهی به فیلم «چرا گریه نمیکنی؟»
- معرفی فیلمهای سارایوو ۲۰۲۴/ ۵۴ فیلم در ۴ بخش رقابت میکنند
- فیلم استیو مککویین پایانبخش جشنواره نیویورک ۲۰۲۴ شد
- دو جایزه جشنواره ایتالیایی به «سرنوشتِ» ایرانی رسید
- مراسم اکران خصوصی فیلم ساعت ۶ صبح / گزارش تصویری
- «درون بیرون ۲» پرفروشترین انیمیشن تاریخ شد/ عبور از «یخ زده ۲»
- گفتوگو با مدیر جشنواره ونیز؛ سینما همچنان مؤثرترین راه برای اندیشیدن به دنیای معاصر است
- بهترین مستندهای سال در فهرست نهایی جوایز مستند بریتانیا ۲۰۲۴
- مراسم تشییع زنده یاد سعید راد / گزارش تصویری
- ستارهای که عاشق وطنش بود؛ بدرقه سعید راد به خانه ابدی
- واکنش وزیر ارشاد به انتقادات سینماگران از یک مصوبه
- به مناسبت آغاز ششمین سال فعالیت سوینا منتشر میشود؛ نسخه ویژه نابینایان «راتاتویی» با صدای محسن بهرامی
- بلوغ طلاق/ به بهانه نمایش دو سریال «افعی تهران» و «در انتهای شب»
- پدر، عشق و پسر/ درباره علیرضا داوودنژاد و «در انتهای شب»
- اعلام فیلمهای جشنواره ونیز؛ «شاهدِ» ایرانی در بخش افقها
- «مرد نمکی» به مثابه یک جریان بوروکراتیک
- جشنواره درسدن به «پریسان» ۳ جایزه داد
- نمایش «پیانو» در جشنواره «بچههای مارانو»
- سینمای ایران تیرماه امسال ۱۲۰ میلیارد فروخت
- سه نمایش جدید روی صحنه عمارت نوفل لوشاتو
- انتشار قسمت دوم نسخه ویژه نابینایان «هزار دستان» با صدای بهروز رضوی
- گفتوگوی اختصاصی سینماسینما با نادر ساعیور به بهانه حضور فیلمش در بخش جنبی جشنواره ونیز/ انسان دشواری وظیفه است
- فیلمهای بخش هفته منتقدان ونیز معرفی شدند/ فیلم یک سینماگر ایرانی در لیست
- انیمیشن ایرانی نامزد «گل طلایی» چینی شد
- «۱-» در آمریکا رقابت میکند
- سعید راد / گزارش تصویری
- معرفی بازیگران نمایش «رگتیچ»/ آغاز بلیت فروشی
- نمایش و تحلیل فیلم «ساز دهنی» امیر نادری در بنیاد حریری
- سعید راد درگذشت
- انتشار عکس گریم متفاوت رضا عطاران/ «قیف» اکران میشود