یادداشتی از الهه کولایی درباره حاتمی کیا و بادیگارد/ بادیگارد؛ یادآوری هایی کلیدی به نسل سیاست زده

بررسی ارتباط فیلم آژانس شیشه ای در دوران اصلاحات و فیلم بادیگارد در دوران اعتدال می تواند مقایسه جالبی باشد اما بحث در مورد ریشه این فیلم ها می تواند فراتر از این مقایسه شود.

ابراهیم حاتمی کیا نشان داده که فردی ارزشی است که نمونه های قابل توجه ایثار و شهادت را دیده و ثبت کرده است. او در سال های گذشته به اشکال گوناگون تلاش کرده تا به بیان دغدغه های قهرمانان آن دوران بپردازد و آنچه آن ها در متن تحولات سال های بعد از دوران ایثار و شهادت تجربه کرده اند را به تصویر بکشد. او عملا با هنر فیلمسازی خودش به ثبت و تداوم این تجربه ها کمک می کند. این دغدغه در همه آثار حاتمی کیا موج می زند به همین دلیل باید آثار و دغدغه او را فراتر از قیاس دو مقطع زمانی ساخت آژانس شیشه ای و بادیگارد در دهه ۷۰ و ۹۰ دانست.
ابراهیم حاتمی کیا را فیلمساز موفقی می دانم که دغدغه های نابی دارد و میان این دغدغه ها و واقعیت های جامعه ایجاد رابطه می کند. هنر متعهد و هنری که فقط برای هنر نیست، همین مفهوم را دارد. فیلمسازی مانند حاتمی کیا با ارزش ها و باورهایش زندگی کرده و از زمانه خودش نیز عقب نمانده است تا بتواند متناسب با تحولات اجتماعی و پررنگ یا کمرنگ شدن آثار یک دوران حیات جامعه، به بیان تحولات بپردازد.
حاتمی کیا در فیلم بادیگارد سعی می کند از درون به دغدغه های فردی که با این ارزش ها زندگی کرده و با این ارزش ها زندگی اش را شکل داده بپردازد و او را با مخاطب آشنا کند. حاج حیدر ذبیحی در بادیگارد نمادی از بازماندگان عصر حاکمیت ارزش ها در جامعه است. به خصوص دورانی که در جریان دفاع از کشور، اسطوره های بی مثالی آفریده شدند. ابراهیم حاتمی کیا به دلیل اینکه در متن آن جریان ها زندگی کرده و به ثبت آن وقایع در دوران دفاع پرداخته است، تلاش می کند تا دغدغه ها و نگرانی های بازماندگان دوران ایثار و شهادت را با زبان روز و مطابق با واقعیت متن جامعه مطرح کند. این موضوع زمانی ارزش خود را بیشتر نشان می دهد که جامعه از آن دوران و ویژگی های آن زمان دور شده است و آن ارزش ها و باورها در متن تحولات عمیق جامعه در حال فراموشی است. فیلمساز می کوشد با بیان این دغدغه ها و به تصویر کشیدن تعارض ها، باورهای آن نسل را که در وانفسای تحولات سریع جامعه نشان بدهد. او در فیلم بادیگارد این ماموریت را به خوبی به سرانجام رسانده و موفق بوده است. در دورانی که بهره گیری سیاسی از ارزش ها و باورهای دوران ایثار و شهادت در کنش ها و رقابت ها، برجسته شده است، حاتمی کیا می کوشد تا به انتقال ارزش ها، فراتر از معادلات سیاسی، رقابت ها و کنش های موجود بپردازد. باید تاکید کرد که این کار را با استفاده از تکنیک های مناسب انجام داده تا به خوبی تصویر تحول اجتماعی و شخصیت ارزشمدار داستان را به تصویر بکشد.
تماشای فیلم بادیگارد برای کسانی که با آن ایام بیگانه هستند و تصویر درستی از نفوذ ارزش ها بر خلاف تحولات امروز ندارند، بسیار مفید خواهد بود. جوانان می توانند، فراتر از فضای سیاست زده این روزها، با واقعیت های یک نسل که توانست با انرژیِ اعتقاد، باور راسخ و شهادت، الگوهای بی نظیری از مقاومت و مبارزه را در تاریخ تحولات بشری به جای بگذارد، آشنا شوند. در حال حاضر به دلایل سیاسی این ایثارگری ها از اذهان فراموش شده است. نه تنها نسل جدید، بلکه افرادی که به همان دوران تعلق دارند نیز باید فراتر از ملاحظات و بهره برداری های سیاسی و به منظور بازیابی ارزش هایی که نباید بازیچه سیاست قرار بگیرند، نگاهی به این دوره و یادگاران آن داشته باشند.

منبع: مهرنامه

ثبت شده در سایت پایگاه خبری تحلیلی سینما سینما کد خبر 13667 و در روز چهارشنبه ۴ فروردین ۱۳۹۵ ساعت 16:30:20
2024 copyright.