به گزارش سینماسینما، فیلم کودک و نوجوان یکی از مطالبات اصلی سینمای جمهوری اسلامی ایران است. اهالی فرهنگ و کارشناسان و منتقدین فرهنگی ما بر تولید و نمایش سینمای کودک و نوجوان خصوصاً در زمانی که محتوای ناسالم شبکه‌های خارجی در ماهواره‌ها و حتی در میان پلتفرم‌ها در حال نمایش است، تأکید دارند. اما جای تعجب آنجا است که زمانی که فیلم کودک و نوجوان هم ساخته می‌شود سینمای ما کمترین توجه و اهتمام را به این نوع از سینما دارد و کاملاً آن را یک سینمای دم دستی و بی اهمیت می‌‌پندارد. در همین سه ماه ابتدای سال دو فیلم کودک و نوجوان ساخته شده است که روی هم رفته فروششان به یک میلیارد نمی‌رسد.

نگاهی به سانس‌ها و تعداد سالن‌های فیلم‌ها نشان می‌دهد که انجمن سینماداران کشور به حدی در توزیع سانس و سالن در حق این آثار اجحاف دارند که فیلم‌ها به این روزگار افتاده‌اند. آیا یک خانواده برای تماشای فیلم کودک و نوجوان سانس صبح جمعه یا ظهر پنجشنبه را انتخاب می‌کند؟!

مؤسسات پخش با اینکه تلاش می‌کنند تا فیلم شریک تجاری‌شان را با بهترین توزیع پخش کنند در نهایت با بن‌بست سینمادارانی روبرو می‌شوند که ظرفیت بسیار مهم فرهنگی‌شان را از سر نگرانی مسائل مالی و اقتصادی صرف فیلم‌های تجاری می‌کنند. آنان نگران این هستند که مبادا فیلمی که در سانس‌های مناسب اکران می‌کنند فروش مناسب نداشته باشد و ضرر کنند. در حالی که اگر همین سانس‌ها برای مدتی کوتاه در کنار دیگر فیلم‌های پرفروش در زمان اکران پرمخاطب قرار بگیرد می‌تواند فروش به مراتب بهتری داشته باشد.

یکی از تهیه‌کننده‌های سینمای کودک و نوجوان چند سال قبل از تلاش و مبارزه با انجمن دل‌نگران سینماداران برای اکران فیلمش در زمان مناسب می‌گفت که آقایان می‌گفتند اگر فیلمت فروش کرد ما هم در زمان خوب اکران می‌کنیم و سانس‌های آن را افزایش می‌دهیم که او به ایشان گفته که مطلب عجیبی می‌گویید زمانی که سانس چندانی برای اکران ندارد چگونه فروش کند؟

حال حکایت فیلم «پسران دریا» نیز اینگونه است. البته با یک افسوس بزرگ و آن اینکه بنیاد سینمایی فارابی که یکی از مالکین فیلم است، خود صاحب یکی از قدیمی‌ترین و معروف‌ترین سینماهای تهران یعنی «سینما فرهنگ» است. اما در کمال تعجب باید گفت که همین فیلم حتی یک سانس در سینمای صاحب خودش ندارد.

در این باره با تهیه‌کننده فیلم بهروز نشان گفت‌وگوی کوتاهی داشتیم و از او درباره علل فروش کم فیلم خود سؤال کردیم.

تهیه‌کننده فیلم در باره عدم اکران فیلم «پسران دریا» در سینما فرهنگ می‌گوید که به مسئولین مربوطه بنیاد در این باره اعتراض خودم را گفتم اما می‌گویند که از قبل با ۸ فیلم جدید قرارداد خود را بستیم و دیگر نمی‌توان کاری کرد. همین اتفاق باعث شده است تا بهانه دست دیگر سینماداران بیفتد و بگویند وقتی فیلم‌ات را سینمای خودتان اکران نمی‌کند چرا ما اکران کنیم؟

باید در نظر داشت که بنیاد سینمایی فارابی تنها تولید‌کننده این فیلم نیست بلکه متولی سینمای کودک و نوجوان کشور است. حال سؤال این است: زمانی که چنین نهاد معتبری نمی‌تواند فیلم کودک خود را در سینمای خودش اکران کند چگونه می‌تواند مجری و نگهبان امین و قابل اعتمادی برای سینمای کودک و نوجوان کشور باشد؟ خصوصاً حالا که گویا زمزمه عدم برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان در اولین سال حضور مدیران جدید به گوش می‌رسد.

نشان با انتقاد از وضعیت ناعادلانه اکران فیلمش بیان کرد که وقتی سازمان سینمایی زمان اکران فیلم را به من اعلام کرد، چاره‌ای جز اکران نداشتیم زیرا معلوم نبود در صورت عدم اکران چه زمان دیگری می‌توانستیم فیلم را اکران کنیم.

جالب است وضعیت این فیلم مانند فیلم «سلفی با دموکراسی» ساخته علی عطشانی بوده که با اطلاع یکباره سازمان سینمایی و از آنجایی که نسخه‌های DCP نمایش آماده نبوده است، اکران شهرستان‌های آنها مدت قابل توجهی به تعویق می‌افتد. نشان نیز همین ماجرا را درباره فیلمش بیان کرد و گفت: مدت زمان مناسب برای اکران شهرستان‌ها را از دست دادیم. به‌نظر می‌رسد که شورای راهبردی اکران برای زمان‌بندی باید برنامه‌ریزی بهتری داشته باشد.

این تهیه‌کننده سینما در ادامه گفت: فیلم در مسیر اکران خود به تعطیلات برخورد کرد. از سوی دیگر وضعیت نامناسب مالی نیز در نرفتن مردم به سینما اثرگذار است. اما چیزی که خیلی بر اکران نامناسب فیلم ما اثرگذار بود، تبلیغات فیلم است. تلویزیون نیز از پخش تیزرهای فیلم حمایت چندانی نمی‌کند که همین در کاهش مخاطب فیلم اثرگذار است.

اما بعد از این صحبت‌ها زبان درد و دل این تهیه‌کننده سینما درباره اکران نامناسب فیلمش از نظر زمان‌بندی در سینما باز شد. وی در این باره گفت: امروز متأسفانه سینماها دغدغه فروش دارند تا فرهنگ. روزگاری سینماداران به فرهنگ و هنر بیشتر توجه داشتند اما الان تنها به فروش فکر می‌کنند. فیلم ما به عنوان یک فیلم در سینمای کودک و نوجوان که جایزه بهترین فیلم در جشنواره فیلم کودک و نوجوان را گرفت، به شکلی در حال اکران است که برخی از سینماها آن را صبح و ظهر پنجشنبه و جمعه اکران می‌کنند. انتظار ما در این شرایط از وزارت آموزش و پرورش، شهرداری و نهادهای فرهنگی کشور این است که به فیلم کودک و نوجوان که انقدر در کشور درباره آن صحبت می‌شود توجه کنند.

او در واکنش به سؤال ما درباره ارتباط او با نهادهای فوق برای کمک آنها در اکران فیلم گفت: من باید به عنوان یک تهیه‌کننده با مسئولین سینمایی نامه‌نگار کنم که این کار را کردم. ارتباط با مدیران فرهنگی کار مدیران سینمایی کشور است. آنها باید با مسئولین آموزش و پرورش، وزارت ارتباطات و شهرداری صحبت کنند. من باید فیلمم را می‌ساختم و تقدیم سینما و مردم می‌کردم که این کار را انجام دادم. در جشنواره نیز جایزه گرفت و در چند جشنواره دیگر نیز شرکت کرده و در حال ورود است. پس من وظیفه خودم را نسبت به فیلم انجام دادم، باقی مسیر با دوستان مدیر است که در انجام وظایف خود کوتاهی می‌کنند.

نشان با اشاره به اینکه بچه‌های مردم اگر محتوای سالم ایرانی تماشا نکنند سراغ آثار خارجی با تمام خطراتی که دارد می‌روند، گفت: فیلم ما یک اثر ایرانی سالم و با محتوایی درباره اقلیم ایرانی، فرهنگ و در فضای نوجوان‌پسند است. از جشنواره جمهوری اسلامی ایران نیز جایزه گرفته است پس چرا آقایان پای فیلم نمی‌ایستند؟

نشان گفت: یکبار برای همیشه باید مدیران تصمیم بگیرند که یک پخش کودک قوی راه‌اندازی کنند تا تمام لوازم و جوانب توزیع و اکران فیلم کودک فراهم شود. مؤسسه پخشی که از سوپسیت‌های تبلیغاتی برخوردار باشد و برای اکران مناسب فیلم کودک مانعی بر سر راهش نباشد. از سوی دیگر باید به سینمادار هم کمک کنند یا از مالیات معاف کنند تا با خیال راحت‌تری بتواند فیلم را اکران کنند. در غیر این صورت واقعاً‌در این شرایط اکران فیلم کودک بسیار سخت است.

با این حساب گویا از مدیریت سینمایی کشور تا سینمادار بی‌خیال سینمای کودک هستند و این یعنی بی‌توجهی روشن و شفاف به حساس‌ترین گروه سنی جامعه که آینده‌سازان فردای کشورند.