آیت‌الله حائری شیرازی امام جمعه شیراز امروز در گذشت .
به گزارش سینما سینما ، مصاحبه ای که می خوانید بخشهایی از یک مصاحبه بلند با آیت الله حاءری شیرازی است که در سایت رسمی او منتشر شده و نظرات جالبی درباره سینما و موسیقی داده است .
+ برای اینکه مردم از شما بیشتر بدانند سؤالاتی می پرسم آیا شما به سینما رفته اید ؟ اهل دیدن فیلم هم هستید نظرتان راجع به سینمای ما و وضعیت آن به طور کلی چه می باشد ؟ اصلاً آیا با سینما آشنایی دارید ؟
آیت اله حائری :من همیشه این حرف امام راحل را گفته ام که ما با سینما مخالف نیستیم ما با فحشا مخالفیم . یعنی اینکه سینما را قبول داریم . روزی خواهرم به من گفت که علیرضا پسرش ( در دوره شاه بود ) می خواهد در کارهای هنری و سینما برود به او گفتم اسلام همه چیز می خواهد و هیچ چیز هم مانند هنر نمی شود . علیرضا شجاع نوری که فیلم روز واقعه را بازی کرد همان خواهر زاده من است و این موضوع را که تعریف کردم مربوط به ۲۰ سال قبل از پیروزی انقلاب است .
+ حاصل آن هم شد فیلم روز واقعه که به اندازه چندین مرثیه انسان را منقلب می کند .
آیت اله حائری : خودم هم به سینما رفته و آن را نگاه کردم ؛ فیلم به قول یک روحانی ؛ محصول ۲۰۰ روز کار ۲۰۰ نفر است و کار زیادی در یک فیلم فشرده شده است .
+ آیا فیلم مارمولک را دیده اید ؟
آیت اله حائری : در این فیلم ظلمی شد به روحانیت ، مخصوصاً با حساسیتی هم که خودشان نشان دادند بدتر شد یعنی قبل ترها ما کسانی که می خواستند به روحانیت سنگ بزنند ، سنگی نداشتند این فیلم مثل سنگی در اختیار شان قرار گرفت ؛ حساسیت خودشان و روش فیلم ؛ پس از این فیلم اگر کسی بخواهد روحانی را اذیت کند به او می گوید مارمولک . وقتی می داند آنها حساس می شوند ، این موضوع تشدید می شود . این یک فیلم جامع نبود .
+ فیلم های دیگری هم در خصوص روحانیت ساخته شده فکر می کنید تصویر روحانیت در تلویزیون ، سینما و سایر هنر ما واقعی است و تصویر واقعی زندگی آنها است ؟
آیت اله حائری : علت دارد که نمی شود ما هنر سینما را دست کم گرفتیم و به جای اینکه فعال به آن برخورد کنیم ، منفعل بودیم . اگر ما فعال برخورد کرده بودیم با سینما اینگونه نمی شد یعنی چی ؟! پس از تحصیلات در زمینه روحانیت ، عده ای می روند پیش نماز می شوند و عده ای منبری و عده ای قاضی می شوند خلاصه هر کسی در رشته ای می رود یکی هم برود در رشته های سینما ، کارگردان ، فیلم نامه نویس ، نمایش نامه نویس و بازیگر شود کار کند ، بعد که کار کردند خودشان بلد می شوند چگونه از خودشان دفاع کنند ،کارگردان فیلم مارمولک می خواسته از روحانیت دفاع کند اما دفاع احمقانه ای کرده نه که مقرضانه ، سواد او و تقوایش خوب بوده اما مشکل در عقلش بود امام راحل فرمود که سه صفت برای کسی که می خواهی برایت کار کند در نظر بگیر با سواد باشد ، با تقوا باشد و عاقل باشد ؛ اگر این یک موضوع میسر نیست باسواد نیست اما عاقل باشد نویسنده این فیلم هم در قسمت سوم مشکل داشته او هم با سواد و هم با تقوا بوده اما عاقل نبود .
+ شما گفتید قبل از انقلاب گفته اید که ما به سینما گر مسلمان هم احتیاج داریم ، حال نظر شما در رابطه با یکی از مسائل چالش برانگیز ودینی و فقهی چون موسیقی چیست ؟ این تعارض تاریخی گویا هنوز برجا مانده و اهالی دین چندان میانه خوبی با موسیقی که می تواند تبدیل به ابزاری برای اهل باطل درآید ندارند در صورتی که ما معتقدیم هر چیز حلال حتماً علمی و عقلانی هم هست و هر چیز حرام حتماً غیر عقلانی و غیر علمی است . با مجموع این شرایط بررسی شده که موسیقی روی خیلی مسائل حتی رشد گل و حیوانات تأثیر گذار است انسان نیز که جای خود دارد . شما حد و مرر موسیقی را چه می شناسید و آیا موسیقی گوش می کنید ؟
آیت اله حائری : وقتی می گویید موسیقی ، موسیقی را باید اول تعریف کرد خودتان از موسیقی چه می دانید ؟
+ قطعاً هر موسیقی جاری در طبیعت و هر موسیقی ساخته شده انسان . موسیقی طبیعت همه می توانند از آن استفاده کنند و در ذات زندگی نهفته است اما موسیقی چالش برانگیز است، موسیقی مصنوعی که فقها با آن مشکل داشته اند در دوره های مختلف تا زمانی که رسید به صدا و سیما .
آیت اله حائری : حالا من از شما سؤال می کنم آیا برای این چیزی که از من تصویرش را می خواهید خودتان تصور کرده اید؟ شما از موسیقی چه فهمیده اید؟
+ موسیقی را در دو وجه دیده ام یک وجه آن موسیقی طبیعی و جاری است که در طبیعت وجود دارد مثل صدای شرشر آب.
آیت اله حائری : این موسیقی ای است که همه دوستش دارند و هیچ کس هم با آن مشکلی ندارد .
+ ساده تر بگویم میانه تان با ساز و آواز و آنچه تحت عنوان موسیقی عوام رایج است را می خواهم بدانم و حد و حدود موسیقی ای که در صدا و سیما شنیده می شود را می خواهم بدانم ؟
آیت اله حائری :شما می دانید پیغمبر ما (ص) یتلوا علیهم آیاته او چنان زیبا بود که مردم وقتی می دیدند ، مسحور او می شدند . یا امام سجاد (ع) وقتی قرآن خواندنش را می شنیدند سقاها نمی توانستند حرکت کنند ، توقف می کردند .