حال امیرحسین عبداللهی درباره بیانیه شورای نظارت و ارزیابی فعالیت نگارخانه ها در زمینه اتفاقات اخیر نمایشگاه آثار تهمینه میلانی به خبرنگار صبا گفت: درباره این بیانیه از طریق جراید مطلع شدم و هنوز به صورت رسمی نامه ای مبنی بر اخطار کتبی دریافت نکرده ام.

برای نمایشگاه تهمینه میلانی از اداره کل هنرهای تجسمی مجوز گرفتیم

وی با اشاره به دریافت مجوز این نمایشگاه از سوی اداره کل هنرهای تجسمی افزود: زمان برپایی نمایشگاهِ دوم خانم میلانی من از مرکز هنرهای تجسمی برای نمایش آثار این فیلمساز، مجوز خواستم که در نهایت اعلام کردند با حذف سه اثر، مابقی آثار امکان نمایش دارند ما هم سه اثر مذکور را حذف کرده و مابقی را روی دیوار بردیم.

مدیر گالری آریانا درباره امکان تشخیص اصالت آثار یک نمایشگاه بیان کرد: نه گالری ما و نه هیچ گالری دیگری امکان تشخیص اصالت همه آثار هنری را ندارد و هیچ نرم افزاری هم به این منظور وجود ندارد که بتواند اصالت یا کپی بودن همه آثار را تشخیص دهد.

فقط جنجال می شود نه کار اصولی

وی افزود: نتیجه اعتراض ها به نمایشگاه قبلی خانم میلانی هم به جز جنجال هایی در فضای مجازی و جراید، هیچ حکم قضایی در پی نداشت که به استناد همان حکم، نمایشگاه دوم این هنرمند برگزار نشود. هیچ مرکز و نهادی نیز برای رسیدگی به این امور وجود ندارد و به صورت سلیقه ای درباره این اختلافات عمل می شود.

او به نمایش آثار کپی در برخی گالری ها اشاره و بیان کرد: بسیاری از کسانی که نسبت به این ماجرا واکنش نشان داده و آثار این نمایشگاه را کپی دانستند در نمایشگاه های خودشان بارها آثار کپی کاملا مشخص به نمایش گذاشتند اما به این دلیل که هنرمند آنها شناخته شده نبود، هیچ کس هیچ واکنشی نشان نداد.

مدیر گالری آریانا با تاکید بر این که گالری داران بدون تایید اداره کل هنرهای تجسمی مجاز به برپایی هیج نمایشگاهی نیستند، یادآور شد: من بارها با مسئولان اداره کل هنرهای تجسمی در این زمینه صحبت کردم و از آنها خواستم که اگر شائبه ای درباره آثار خانم میلانی و یا برپایی نمایشگاه دوم این هنرمند وجود دارد، اعلام کنند تا ما به پشتوانه مخالفت این نهاد، دلیلی برای برگزار نکردن نمایشگاه آثار این فیلمساز داشته باشیم اما وقتی مجوز داده می شود دیگر بحثی نمی ماند.

نقدها محترمانه باشد

وی با بیان این که نقد یک نمایشگاه باید در فضای دوستانه و محترمانه صورت گیرد، اظهار کرد: شاید اگر نقدها شکل محترمانه ای داشت، خانم میلانی هم در لاک جبهه گیری قرار نمی گرفت.

این گالری دار در ادامه با تاکید بر این که نباید سلیقه ای در این زمینه رفتار کرد، بیان کرد: دوستانی که موشکافانه درباره نمایشگاه خانم میلانی اظهارنظر می کنند، آیا تاکنون دیگر نمایشگاه های گالری آریانا از هنرمندانی که تاکنون اسمشان به گوششان نخورده، بازدید کرده اند؟ هنرمندانی گمنام با آثار ارزنده که گاهی هم به صورت رایگان نمایشگاه آثارشان را برگزار کرده ایم.

عبداللهی با اشاره به فضای مسموم در فضای مجازی یادآور شد: برخی مدعی شده بودند که برای نمایش آثارشان در یک گالری ۲ سال باید صبر کنند، در حالی که گالری آریانا چنین قوانینی ندارد و اگر آثار هنرمندی از کیفیت هنری لازم برخوردار باشد در اولین فرصت برایش نمایشگاه می گذارم.

لزوم طراحی مکانیزمی برای جلوگیری از اتفاقات مشابه

وی با اشاره به نداشتن توجیه اقتصادی برای اختصاص فضای وسیع به گالری گفت: در یک فضای وسیع، آیا ساختن برج و مرکز خرید به صرفه است یا اختصاص این فضا برای کارهای فرهنگی؟ آیا به جز عشق و علاقه به کار فرهنگی و هنری دلیل دیگری برای اختصاص چنین فضایی به گالری وجود دارد؟ باید بدانیم که گالری داری در صورتی که به درستی در این حرفه فعالیت شود، مقرون به صرفه نیست و به اندازه زحمتی که دارد، سود اقتصادی به همراه ندارد.

مدیر گالری آریانا در پایان تصریح کرد: اگر نهاد یا مرکزی رسمی در این باره قبول مسئولیت می کرد، یا مثل سایر نقاط دنیا نرم افزاری به این منظور طراحی می شد، این ماجراها رخ نمی داد. اگر هیاتی کارشناسی در یک انجمن رسمی در این زمینه فعالیت داشت که به دور از اعمال سلیقه شخصی، نظر کارشناسی ارائه می کرد، امروز شاهد این اتفاقات نبودیم و گالری داران هم تکلیف خودشان را بهتر می دانستند اما در این شرایط نابسامان، این اتفاقات امروز متوجه گالری من است و فردا نوبت گالری دیگری است. این اتفاقات به جز احساس دلزدگی، نتیجه دیگری ندارد که به نفع هیچ کس نیست.