بهزاد فراهانی در اعتماد نوشت :
صدرالدین شجره کهنترین رفیق کاری من بود.او را به رادیو بردم و همیشه کنارش بودم از نظر من صدرالدین بزرگترین درامنویس ادبیات رادیو به حساب میآید.رنسانس دهه چهل رادیو به واسطه خانم ثریا قاسمی، شمسی فضل الهی، سیروس ابراهیمزاده و صدرالدین شجره و یاران ما رشد کرد؛ ما بودیم که ادبیات جهانی را وارد رادیو کردیم و نسل جوان را پرورش دادیم تا منجر به رشد و اعتلای رادیو شود. صدرالدین شجره شاگرد اکبر رادی، چخوفگرای نیرومندی بود که بیان زیبایی داشت. متاسفانه روزگار با صدرالدین شجره بدسری پیشه کرد. سالها طول میکشد تا شخصیتی همچون صدرالدین شجره داشته باشیم. به واقع او مرد بزرگی بود… برای خانواده ایشان صبوری آرزو میکنم.