پروژه‌های پر زرق وبرق
ساخت مجموعه‌های داستانی در شبکه نمایش خانگی در سال‌های اخیر با حساسیت‌های خاصی روبه‌رو بوده است که مهم‌ترین آنها ریسک بالای سرمایه‌گذاری برای ساخت این مجموعه‌هاست که دلیل اصلی آن شکست بسیاری از این تجربه‌ها در این حوزه است.
با این اوصاف ناگهان خبر ساخت مجموعه‌ای با ستارگان مشهور سینما و همچنین عوامل فنی حرفه‌ای منتشر می‌شود، خبری که با توجه به تم داستان و لوکیشن نیازمند بودجه بسیار قابل‌توجهی است که کمتر تهیه‌کننده خصوصی حاضر به چنین ریسک اقتصادی است.
«شهرزاد» با سرمایه‌گذاری محمد امامی، با نشست خبری و مراسم فرش قرمز رونمایی می‌شود و پس از پخش به‌دلیل استقبال مخاطبان ساخت فصل دوم آن هم آغاز می‌شود و در ترافیک خبری مربوط به تولید فصل دوم ناگهان خبر بازداشت سرمایه‌گذار این مجموعه به اتهام ارتباط با فساد مالی صندوق ذخیره فرهنگیان تیتر بسیاری از رسانه‌های سینمایی می‌شود.
فعالیت اقتصادی در پوشش فرهنگ
موج ورود برخی دانه درشت‌های اقتصادی و برخی آقازادگان سیاسی به سینما به چه دلیلی است؟ فارغ از منبع کسب ثروت این قشر، علت ورود آنان در حوزه پرریسک سینما تنها داشتن دغدغه فرهنگی است یا شهوت شهرت؟
در تمام دنیا صنعت سینما نیازمند حمایت مالی در جهت ارتقای کمی و کیفی تولیدات است، اما در چند نمونه از کشورهای صاحب سینما، ورود اشخاص به عرصه هنر به شکل سینمای ایران است؟ در سینمای دنیا سنت مرسوم اینگونه است که کمپانی‌های حرفه‌ای فیلمسازی به تأمین بودجه آثار می‌پردازند و در برخی از موارد با اشخاص هنری در تولید سهیم می‌شوند، آن هم اشخاص مطرح و شناسنامه‌دار در عرصه سینما، اما متأسفانه رویه ورود افراد به سینمای ایران متفاوت است و صرف داشتن پول زیاد طی مدت کوتاهی می‌توانند پادشاهی خود را بنا نهند و بسیاری از اهالی سینما هم بدون سؤال از گذشته و فعالیت‌های فعلی شخص به همکاری با آن فرد می‌پردازند.
به هر حال بدون در نظر گرفتن سرنوشت اتهامات آقای محمد امامی، این دست اتفاقات باید تجربه‌ای برای اهالی محترم سینما باشد تا برای ورود افراد به سینما به جز سرمایه و حساب بانکی به ویژگی‌های دیگری مثل حسن شهرت و همچنین شفافیت فعالیت‌های سرمایه‌گذار نیز توجه کنند تا از سوء‌استفاده‌های احتمالی با پوشش کار فرهنگی جلوگیری شود.