حبیب اسماعیلی مدیر عامل موسسه رسانه فیلمسازان گفت: مشکل اساسی مان کمبود سالن سینما است. در سال حدود ۱۰۰ فیلم تولید می شود که تناسبی با تعداد سالن ندارد. هرچند امسال سعی کرده اند تولیدات حساب و کتاب داشته باشند. اگر از میان فیلم هایی که از سال های گذشته مانده اند و به حدود ۱۰۰ فیلم می رسد، بتوانیم ۶۰ تا را اکران کنیم قطعاً ۴۰ فیلم رنگ اکران به خود نمی بینند و حتی اگر به صورت چرخشی یا فصلی اکران شوند، باز هم تهیه کنندگان صدمه می بیند.

به گزارش سینماسینما ،اسماعیلی افزود :بعضی از سینماها متأسفانه حق را ناحق می کنند و با رانت خواران همدست می شوند. خودم با این مسائل دست به گریبان بودم. به جای حمایت از فیلم هایی که خیلی پرمخاطب نبودند، به آنها سانس نمی دادند و از سالن محرومشان کرده بودند که به فیلمهای خودشان برسد و این بی عدالتی محض است.
تهیه کننده «خرگیوش» افزود: واقعاً در این شرایط امروز می بینم چند تا فیلم که در این دو هفته اکران شده مبلغ شان به صد میلیون تومان هم نرسیده است. فکر می کنم در اکران نگاهمان باید عادلانه باشد. پردیس و سینمایی که فروش خوبی می کند، به فیلم هایی که یک مقدار از فروش کمتری دارند بها بدهد و از آنها حمایت کند. البته همه سینماداران این طور نیستند و تنها یکی- دو سینما متأسفانه با تبعیض شان باعث ایجاد بدبینی شده اند. شما حتی اگر به صحبتهای تهیه کنندگانی که معترض اند، مراجعه کنید هم می بینید راجع به همه سینما صحبت نمی کنند، چون اکثر سینماها مراعات می کنند و با وجود اینکه کمتر مخاطب داشته اند، اما به سانس ها دست نزده اند. از سوی دیگر بعضی سینماها طمع برشان داشته و فکر می کنند اگر فیلمی در یک سالن فقط ۵۰ نفر تماشاگر دارد، چرا باید صندلی های دیگر خالی بماند؛ در نتیجه بلافاصله سانس اش را باطل و با در اختیار قرار دادن آن برای نمایش فیلمی دیگر، تماشاگران را تبدیل به ۱۰۰ نفر می کند.
او ادامه داد:متأسفانه شرایط جوری شده که همه چیز را برای خودشان می خواهند و ۴ ماه از سال می گذرد، اما آیین نامه اکران اگر واقعاً درست رعایت شود، از خیلی اتفاقهای ناگوار جلوگیری می شود. تأسف می خورم از افرادی که در این صنف هستند. این کار اسمش دزدی و کار دلال ها است. اگر آدمها با فرهنگ بودند و حساب و کتاب سرشان می شد چنین کاری را انجام نمی دادند.
او درباره اینکه برای حل بحران اکران و کوتاه کردن دست مافیا باید چه کار کرد، افزود: ما ارکان نظارتی مثل شورای عالی و شورای اکران داریم که بالاخره باید رسیدگی کنند. متأسفانه همه با هم دوست و رفیقیم، اما در عمل شاهد رفتارهای ناجوانمردانه در قبال فیلمهایمان هستیم. امروز می بینیم برخی تیشه به ریشه فرهنگ می زنند و جیب خودشان پر کنند.